Relatief recente upstarts zoals de euro en de yuan kunnen tegenwoordig de krantenkoppen halen, maar vanwege pure drama en wrede wispelturigheid kan geen enkele valuta overeenkomen met de eerbiedwaardige Japanse yen. De yen stond vaak in de schijnwerpers sinds het in de vroege jaren zeventig overging op een zwevende valuta. Het heeft de afgelopen 40 jaar een ongelooflijk handelsbereik gehad, variërend van 360 tot de dollar in 1971 tot 75. 35 in eind 2011. Onderweg heeft de yen een hele reeks fascinerende sub-plots voortgebracht met kleurrijke terminologie - een massale zeepbel, het "verloren decennium", draag handel, "Mevr. Watanabes, "" Abenomics "en" drie pijlen. “

AD:

De vroege jaren

Onder het Bretton Woods-systeem was de yen gekoppeld aan een niveau van 360 tot de dollar van 1949 tot 1971, toen de Verenigde Staten de goudstandaard in reactie op een enorme uitstroom van edelmetaalposities aangespoord door de groeiende handelstekorten van de natie. Om de handelstekorten te herstellen, heeft de VS in 1971 ook de dollar ten opzichte van de yen gedevalueerd, waardoor deze op een niveau van 308 per dollar werd vastgesteld.

AD:

Tegen 1973 dobberden de meeste grote wereldvaluta's, inclusief de yen,. De Japanse economie slaagde erin de uitdagende omgeving van de jaren zeventig te weerstaan, gekenmerkt door stijgende olieprijzen en ongebreidelde inflatie. Tegen het midden van de jaren tachtig verzamelde de Japanse exportmolecuul opnieuw aanzienlijke overschotten op de lopende rekening. In 1985, toen het tekort op de lopende rekening van de VS 3% van het BBP nadert, zijn de G5-landen (de VS, Frankrijk, West-Duitsland, Japan en het Verenigd Koninkrijk) overeengekomen de waarde van de dollar ten opzichte van de yen en de Duitse mark te verminderen. rectificeren van snel groeiende handelsonevenwichtigheden.

AD:

Deze overeenkomst, die in het nageslacht is gedaald als het Plaza-akkoord, zorgde ervoor dat de yen begin 1985 van ongeveer 250 dollar naar beneden ging, tot minder dan 160 in minder dan twee jaar tijd. Sommige experts zijn van mening dat deze stijging van de waarde van de yen de oorzaak was van de daaropvolgende zeepbel en mislukking, wat op zijn beurt leidde tot het verloren decennium van Japan.

Japanse zeepbel en verloren decennium (en)

De appreciatie van 50% in de yen eiste zijn tol van de Japanse economie, die in 1986 in een recessie belandde. Om de kracht van de yen tegen te gaan en de economie nieuw leven in te blazen, Japans autoriteiten hebben forse stimuleringsmaatregelen ingevoerd, waaronder het verlagen van de referentierentevoet met ongeveer 3 procentpunten. Deze accommoderende monetairbeleidskoers bleef gehandhaafd tot 1989. In 1987 werd ook een omvangrijk fiscaal pakket geïntroduceerd, hoewel de economie al van start was gegaan.

Deze stimuleringsmaatregelen veroorzaakten een zeepbel met werkelijk adembenemende proporties, waarbij voorraden en stedelijke grondprijzen van 1985 tot 1989 verdrievoudigden. Een vaak aangehaalde anekdote over de omvang van de vastgoedbubbel is dat bij de piek in 1990 de waarde van alleen het keizerlijke paleisterrein in Tokio overtrof dat van al het onroerend goed in Californië.

Deze waarderingen waren eenvoudigweg onhoudbaar, en voorspelbaar, barstte de zeepbel begin 1990 los. De Nikkei-index van Japan verloor binnen een jaar een derde van zijn waarde, waarmee de weg werd geëffend voor het verloren decennium van de jaren negentig, toen de economie amper groeide als deflatie nam een ​​ijzeren greep. Terwijl Japan een van de snelstgroeiende economieën was in de drie decennia van de jaren 1960 tot de jaren 1980, bedroeg de reële bbp-groei slechts 1,9% sinds 1990.

Het eerste decennium van dit millennium was opnieuw een verloren decennium, omdat de economie bleef worstelen en de wereldwijde kredietcrisis maakte de zaak erger. Op het laagste punt in oktober 2008 van iets minder dan 7000, was de Nikkei-index meer dan 80% gedaald ten opzichte van de piek in december 1989. In 2010 werd Japan ingehaald door China als de op een na grootste economie ter wereld.

De biljoen-dollar yen carry trade

Om de economie op gang te helpen en de deflatie te bestrijden, heeft de Bank of Japan (BOJ) gedurende het grootste deel van de periode sinds 1990 een zero interest rate policy (ZIRP) ingevoerd. de yen een ideale financieringsvaluta voor de carry-handel, waarbij het in wezen gaat om het lenen van een laagrentende valuta en het omzetten van het geleende bedrag naar een hoger renderende valuta. Zolang de wisselkoers vrij stabiel blijft, kan de handelaar het renteverschil tussen de twee valuta's incasseren. Aangezien valutaschommelingen het grootste risico van carry trades zijn, is hun populariteit omgekeerd evenredig met de wisselkoersvolatiliteit.

Tegen 2007, met een volatiliteit van de yen-opties op één maand op een dieptepunt van 15 jaar, en met een gestage daling van de Japanse valuta ten opzichte van de dollar, hadden transacties met de yen als financieringsvaluta een geschatte $ 1 biljoen bereikt. Maar die tot nu toe winstgevende handelsstrategie begon zich te ontrafelen toen de kredietcrisis in de tweede helft van 2007 de wereldwijde financiële markten begon te raken. Toen de risicobereidheid letterlijk van de ene dag op de andere verdween, waren panikerende speculanten en handelaren gedwongen hun zeer leveraged-activa tegen brandverkoopprijzen te verkopen, en dan de mortificatie van het terugbetalen van hun yen-leningen verdragen met een sterk appreciërende valuta.

De yen steeg in 2008 met 20% ten opzichte van de dollar, het jaar waarin de kredietcrisis een hoogtepunt bereikte. Een populaire carry trade voordat de crisis uitbrak, betrof het lenen van yen om te beleggen in deposito's in de Australische dollar, die een aanzienlijk hogere rentevoet opleverden; dit kwam overeen met een korte JPY / lange AUD-positie. Naarmate de crisis verslechterde en het krediet verdween, resulteerde de stormloop om deze positie te sluiten in de neerwaartse daling van de Australische dollar met 47% ten opzichte van de yen in de periode van één jaar vanaf oktober 2007. Een speculant die 100 miljoen yen had geleend, heeft deze omgezet naar AUD in oktober 2007 (tegen een wisselkoers van ongeveer 107.50) en de resulterende AUD in een hogerrenderende storting plaatste, zou een jaar later een verlies van 47 miljoen yen hebben geleden, toen de wisselkoers naar een dieptepunt van 57 kelderde.

Domo Arigato, Mrs. Watanabe !

Valutaspeculanten groot en klein werden zwaar getroffen door de kredietcrisis van 2007-2008. Onder de kleinere spelers verloren Japanse particuliere beleggers een geschatte $ 2. 5 miljard door valutahandel alleen al in augustus 2007, terwijl de crisis zich juist aan het ontvouwen was. Hun uiteindelijke verliezen tegen de tijd dat de crisis een hoogtepunt bereikte, waren mogelijk vele veelvouden van dat aantal.

Een onverwachte categorie van speculanten om te worden gelokt door het vooruitzicht van snelle winsten door online valutahandel was de Japanse huisvrouw, genaamd "Mrs. Watanabe "door forex handelaren. Gezien het schamele rendement van yen-deposito's in het eerste decennium van dit millennium, waagden legioenen van mevrouw Watanabes zich in online valutahandel om het lage rendement op hun portefeuilles te vergroten. Hun modus operandus was typisch om de yen te verkopen en hoger renderende valuta's te kopen, waardoor ze ongewild in de carry trade terechtkwamen.

Hoewel de schattingen variëren over de omvang van de valutahandel door deze Japanse retailbeleggers, stelden sommige experts het op ongeveer $ 16. 3 miljard euro per dag in 2011, of bijna 60% van de dagelijkse forex-transacties van klanten (exclusief interbancaire handel) tijdens de handelsuren van Tokyo. De handelsvolumes in de detailhandel namen vanaf 2012 scherp af, toen de voorschriften die de Japanse autoriteiten in augustus 2010 hadden opgelegd over de maximaal toegestane forex leverage van kracht werden. Deze beperkingen beperkten de forex leverage tot een maximum van 25 keer het geïnvesteerde bedrag, vergeleken met maar liefst 200 keer voordat de regelgeving werd opgelegd.

In ieder geval werd de invloed van mevrouw Watanabes en andere Japanse retailbeleggers op het niveau van de yen in 2007 stilzwijgend door de Bank of Japan erkend, hoewel zij niet langer zei Domo Arigato ( vertaling: heel erg bedankt!). In juli van dat jaar zei Kiyohiko Nishimura, lid van de Bank of Japan, dat de "huisvrouwen van Tokio" zich inspanden om forexmarkten te stabiliseren door yenposities in te nemen (dwz yen te verkopen en vreemde valuta te kopen) tegenovergesteld aan die van professionele handelaren.

Yen Trading Surges

Volgens de driejaarlijkse enquête van de Bank for International Settlement (BIS) naar de wisselkoersomzet, uitgevoerd in 2013, steeg de handel in de Japanse yen de meeste van de belangrijkste valuta in de voorgaande drie jaar, met een stijging van 63 % sinds de enquête van 2010. Terwijl de totale valutahandel in de wereldwijde valutamarkt steeg met 34,6% sinds 2010 tot $ 5. 345 biljoen per dag, de handel in USD / JPY steeg met 72. 5% tot $ 978 miljard per dag.

Hoewel een klein deel van die USD / JPY-wisselkoersomzet mogelijk wordt ondersteund door feitelijke handelsstromen, lijkt het grootste deel speculatief. Japan was de op drie na grootste handelspartner van de Verenigde Staten in 2013, goed voor iets meer dan 5% van de totale handel voor de VS. De Verenigde Staten hadden een tekort op de handelswaar van $ 73. 4 miljard met Japan in 2013, importerende goederen ter waarde van $ 138.5 miljard (auto's, machines, industriële apparatuur en elektronica) en export van goederen ter waarde van $ 65. 1 miljard naar Japan (voornamelijk landbouwproducten, vlees, geneesmiddelen en medische apparatuur).

De BIS-enquête van 2013 merkte op dat regionale halfjaarlijkse enquêtes erop wijzen dat de toegenomen yenhandel plaatsvond tussen oktober 2012 en april 2013, gedurende welke periode er steeds meer verwachtingen waren over een verschuiving van het Japanse monetaire beleid naar het regime. Dat brengt ons bij "Abenomics" en "drie pijlen. "

Zullen de drie pijlen van Abenomics hun stempel drukken?

Abemonics verwijst naar het ongekende en ambitieuze economische beleidskader dat de Japanse premier Shinzo Abe in december 2012 heeft aangekondigd, om de Japanse economie na twee decennia van stagnatie nieuw leven in te blazen. Abenomics heeft drie hoofdelementen of pijlen - monetaire versoepeling, flexibel fiscaal beleid en structurele hervormingen - gericht op het beëindigen van deflatie, het stimuleren van economische groei en het terugdraaien van de toenemende schuld van de natie.

De eerste pijl uit de pijlkoker van Abenomics werd gelanceerd in april 2013, toen de Japanse centrale bank aankondigde tegen het einde van 2014 Japanse staatsobligaties te zullen kopen en de nationale monetaire basis te verdubbelen tot 270 biljoen yen. Het doel van de BOJ in de introductie dit recordniveau van kwantitatieve versoepeling is om deflatie te overwinnen en tegen 2015 een inflatie van 2% te bereiken.

De tweede pijler van een flexibel begrotingsbeleid omvat door schulden gefinancierde uitgaven en begrotingsconsolidatie vanaf 2014, met als doel het begrotingstekort terug te dringen in half tegen het fiscale jaar 2015 (vanaf het niveau van 6 6 6% van het bbp in 2010) en het bereiken van een overschot tegen 2020. Een van de instrumenten hiervoor is een verhoging van de omzetbelasting in Japan tot 8% met ingang van april 2014, van 5% eerder . De derde pijl - wijdverbreide structurele hervormingen - die mogelijk de grootste winst voor de Japanse economie op lange termijn kunnen opleveren, wordt ook gezien als de moeilijkste om te lanceren.

De maatregelen van Abenomics werpen hun vruchten af ​​in 2013, toen de Nikkei-index steeg met 57% voor zijn grootste jaarlijkse winst in 41 jaar, en de yen deprecieerde 17. 6% ten opzichte van de dollar. Echter, economische gegevens in de eerste twee maanden van 2014 hebben enige twijfel gewekt over de duurzaamheid van de positieve effecten van Abenomics. De Japanse economie groeide in het vierde kwartaal van 2013 slechts met 0. 3%, wat zich vertaalt in een groei op jaarbasis van 1%, ruim onder de verwachtingen van economen van 2. 8% groei. Japan rapporteerde ook een record handelstekort van 2.79 biljoen yen in januari, toen een toename van 25% van de invoer naar een absoluut record de 9,5% stijging van de export compenseerde.

De bottom line

Handelaren die bearish zijn op de yen wijzen op de enorme schuldenlast en de sombere demografie van Japan als bewijs van de grimmige vooruitzichten van de natie op de lange termijn. Het netto schuldniveau van Japan tegenover het bbp bedroeg 140% in 2013, waarmee het na Griekenland de op één na meest schuldige natie ter wereld is. Maar zoals de geschiedenis al meer dan eens laat zien, kan gokken op een eenrichtingsverlaging van de yen een recept zijn voor een ramp. Particuliere beleggers en handelaren die in de verleiding komen om de yen te kortsluiten, doen er goed aan om deze handel over te laten aan grote instellingen en banken die het zich kunnen veroorloven om de hit te nemen als de yen - momenteel verhandeld op ongeveer 102 dollar - niet tuimelt als verwacht.