Beleggers die fundamentals kopen en verkopen - zoals omzet, winst, activa, passiva en groei - zijn van mening dat de prestaties van een belegging gebaseerd moeten zijn op de economische aspecten van de onderliggende waarde. Ze hebben de neiging om zich te onttrekken aan technische indicatoren.
Volgens een fundamentele belegger zou een aandelenkoers bijvoorbeeld moeten stijgen of dalen op basis van de verkoop- en winsttrends van de onderliggende onderneming; olie moet handelen op basis van de trends in vraag en aanbod; en een beleggingsfonds zou in waarde moeten stijgen als de aandelen, obligaties of andere beleggingen in de portefeuille goed presteren.
"Fundamenteel" betekent niet "niet-brainer". Hieronder volgt een overzicht van de belangrijke indicatoren die fundamentele beleggers moeten kennen.
Fundamenten van fundamentals
Fundamentele beleggers moeten eerst weten op welke gegevens ze moeten letten. De gegevens voor obligaties verschillen van aandelen.
Obligatiebeleggingen zijn relatief eenvoudig omdat obligaties vervaldagen hebben aangegeven en een coupon (oftewel bondsband) betaling die de belegger in ruil voor het kopen van de obligatie inkomen laat verdienen. Een belegger moet de couponbetaling vergelijken met de huidige marktrente om zich een oordeel te vormen over de vraag of de onderliggende onderneming (voor bedrijven) of de lokale overheid (voor gemeentelijke obligaties) sterk genoeg is en genoeg geld heeft om de obligatie op de eindvervaldag te betalen.
Vastrentende beleggingen zijn er in vele vormen. Schuld kan worden uitgegeven door bedrijven, overheden, agentschappen en gemeenten, evenals door hypotheek gedekte waardepapieren en zelfs preferente aandelen. De laatste combineert kenmerken van obligaties en aandelen.
Aandelen beleggen is meer esoterisch omdat er geen vermelde vervaldatum is. Veel aandelen betalen een dividend dat inkomsten oplevert, maar aandelen handelen ook volgens de manier waarop het onderliggende bedrijf in de loop van de tijd presteert. Het is aan de belegger om te bepalen hoe een aandeel gewaardeerd moet worden en of de bedrijfstrends zodanig zijn dat de belegging kan presteren volgens (of, idealiter, vooroplopende) verwachtingen. Hieronder volgt een meer gedetailleerd overzicht van deze twee factoren.
De waarderingsoverweging
Er is een gezegde dat elke investering zijn prijs heeft, dat wil zeggen dat er een koopprijs is die de investering rendabel maakt, of in elk geval de kans op succes verhoogt zo hoog mogelijk voor een belegger. Voor een obligatie zijn de rentetarieven de primaire fundamentele indicator die dit bepaalt. Als een obligatie werd gekocht toen deze jaarlijks een couponrente van 5% betaalde en de marktrente steeg tot 7%, zal de obligatie met korting worden verhandeld op nieuw uitgegeven obligaties. Uiteraard betaalt de obligatie terug naar nominale waarde wanneer deze vervalt, wat betekent dat de belegger zijn of haar oorspronkelijke investering terugkrijgt (ervan uitgaande dat hij of zij redelijk onderzoek heeft gedaan om te verzekeren dat de onderliggende onderneming zijn schuld zou kunnen terugbetalen).Maar de alternatieve kosten zijn dat hij of zij kon wachten en een 7% -bonus verdiende omdat de prijzen stegen.
Terugkeren naar aandelen, de koers-winstverhouding of P / E, is een goed begin om te bepalen of een aandeel overgewaardeerd of ondergewaardeerd is. Een K / W-ratio vertegenwoordigt het veelvoud van inkomsten die voor een aandeel zijn betaald. In 2014 is de P / E-ratio van S & P 500 15, wat suggereert dat het kopen van een bedrijf op dit niveau redelijk is. Natuurlijk zijn er factoren waarmee rekening moet worden gehouden, zoals welke andere goede investeringen er zijn, hoe de winst waarschijnlijk zal groeien in de tijd, of dat het bedrijf een duurzaam concurrentievoordeel heeft om zijn bedrijf in de loop van de tijd te beschermen.
De waardering is niet zo eenvoudig voor andere beleggingen, maar de algemene aanpak is hetzelfde. Voor een korf met effecten zoals een beleggingsfonds of een beursgenoteerd fonds (ETF), moet de oefening om een individuele zekerheid te analyseren worden uitgevoerd op elk bedrijf in de korf. Beleggen in grondstoffen, kunstwerken of andere fysieke activa is nog uitdagender omdat ze geen jaarlijkse omzet of inkomsten rapporteren, maar er zijn wel marktwaarden vastgelegd om de basis te vormen voor wat ze echt waard zijn.
Verwachtingen Investeren: volg de cashflow
Een van de belangrijkste overtuigingen van fundamentele beleggers is dat een investering de som is van zijn toekomstige kasstromen. Een beslissing om al dan niet te beleggen vereist dat deze kasstromen worden geschat en vervolgens een rentevoet wordt gebruikt om het totaal terug te brengen naar de huidige tijd om te komen tot de huidige marktwaarde.
Dit soort analyse wordt de Discounted Cash Flow (DCF) -analyse genoemd. Het maakt deel uit van het concept van de intrinsieke waarde, de theoretische waarde van een waardepapier, ervan uitgaande dat de toekomstige kasstromen daarvan zeker bekend kunnen zijn. Voorspellen van de toekomst is natuurlijk onmogelijk, maar een fundamentele investeerder doet zoveel mogelijk beenwerk op deze gebieden om te proberen te voorspellen wat de toekomst inhoudt.
Als de waarde berekend op basis van een DCF-analyse hoger is dan de huidige marktprijs, is de beveiliging ondergewaardeerd. En omgekeerd - als de DCF-waarde onder de huidige marktprijs ligt, is de beveiliging overgewaardeerd. Voor de belegger is het ideaal als de DCF-waarde wezenlijk verschilt van de marktprijs. Dit is de veiligheidsmarge die Benjamin Graham, alom beschouwd als de vader van value investing, uitlegt in zijn boek 'The Intelligent Investor'. Met een bredere veiligheidsmarge is er voldoende buffer in het geval dat de schattingen van toekomstige kasstromen niet uitkomen zoals gepland.
Speciale situaties
Wanneer een belegger vertrouwd raakt met de bovengenoemde fundamentele factoren, kan hij of zij buiten gewone investeringen van plain-vanilla gaan kijken voor zakken waar waarderingen meer kunnen schommelen en kortingen van intrinsieke waarde gemakkelijker kunnen worden gevonden . Een spin-off, waarbij een bedrijf in twee of een kleiner bedrijf opsplitst, is zo'n potentiële lucratieve ruimte om te kijken. De nieuw gecreëerde spin-off wordt over het algemeen te weinig gevolgd en kan worden verkocht door beleggers die liever het moederbedrijf houden.In dit geval wordt het kleine bedrijf dat wordt gecumuleerd, een 'stub-voorraad' genoemd en kan het onderhevig zijn aan verkoopdruk op korte termijn. Als het fundamentele bedrijf sterk is of verbetert, kan dit ondergewaardeerd zijn. In 2004 heeft boekverkoper Barnes & Noble (NYSE: BKS BKSBarnes & Noble Inc7. 00-0. 71% Created with Highstock 4. 2. 6 ) zijn retail uitgerold game-divisie, GameStop, voor investeerders. GameStop heeft zijn ups en downs gehad, maar heeft beter gepresteerd dan het moederbedrijf.
The Bottom Line
De technieken van fundamenteel beleggen liggen ten grondslag aan alle soorten beleggingen. Basisindicatoren zoals P / E- en DCF-analyse vormen een goede kennisbasis, ongeacht of u van plan bent om naar meer geavanceerde handelsmethoden over te stappen.
Als een van uw aandelen splitst, maakt dat niet het tot een betere investering? Als een van uw aandelen 2-1 splitst, zou u dan niet twee keer zoveel aandelen hebben? Zou uw aandeel in de winst van het bedrijf dan niet tweemaal zo groot zijn?
Helaas, nee. Om te begrijpen waarom dit het geval is, laten we de werking van een aandelensplitsing bekijken. Kortom, bedrijven kiezen ervoor om hun aandelen te splitsen, zodat ze de handelsprijs van hun aandelen kunnen verlagen tot een bereik dat de meeste beleggers comfortabel vinden. Aangezien menselijke psychologie is wat het is, kopen de meeste beleggers meer gemak bij de aanschaf van bijvoorbeeld 100 aandelen van $ 10 aandelen in plaats van 10 aandelen van $ 100 aandelen.
Hoe is het beleggen in een bedrijfsobligatie anders dan het kopen van aandelen in de aandelen van het bedrijf?
Leren hoe beleggen in een bedrijfsobligatie verschilt van het kopen van aandelen in de aandelen van een bedrijf, terwijl de voordelen en risico's van elk van hen worden bekeken.
Wat zijn de voor- en nadelen van het kopen van aandelen in plaats van obligaties?
Dit is een veel voorkomende vraag bij beleggers. Aandelen en obligaties verschillen enorm in hun structuren, uitbetalingen, rendement en risico's. Om deze vraag te beantwoorden, moeten we een korte beschrijving van zowel aandelen als obligaties doornemen. Een obligatie is een vorm van schuld waarmee u de geldschieter bent in plaats van de kredietnemer.