Wat is een 'Huisvestingsbubbel'

Een huisvestingsbubbel is een aanloop naar de huizenprijzen gevoed door vraag, speculatie en uitbundigheid. Huisstofbellen beginnen meestal met een toename van de vraag, ondanks een beperkt aanbod, dat relatief veel tijd nodig heeft om aan te vullen en te vergroten. Speculanten betreden de markt, waardoor de vraag verder stijgt. Op een gegeven moment neemt de vraag af of stagneert tegelijkertijd het aanbod, wat resulteert in een scherpe prijsdaling - en de zeepbel barst.

UITBREIDING 'Woningbel'

Een financiële zeepbel verwijst naar een situatie waarin er een relatief hoog niveau van handelsactiviteit is in een bepaalde activaklasse tegen prijsniveaus die aanzienlijk hoger zijn dan hun intrinsieke waarde. waarden. Met andere woorden, er ontstaat een zeepbel wanneer bepaalde investeringen worden aangeboden tegen prijzen die veel te hoog zijn om op lange termijn duurzaam te zijn.

Traditioneel zijn woningmarkten niet zo gevoelig voor zeepbellen als andere financiële markten als gevolg van grote transactie- en transportkosten in verband met het bezit van een huis. Een combinatie van zeer lage rentetarieven en een versoepeling van de acceptatiecriteria voor kredietwaardigheid kan kredietnemers echter op de markt brengen en de vraag stimuleren. Een stijging van de rentetarieven en een aanscherping van de kredietvoorwaarden kan de vraag verminderen, waardoor de huizenbubbel barst.

The U. S. Housing Bubble

De beruchte Amerikaanse bubbel in het midden van de jaren 2000 was gedeeltelijk het resultaat van een nieuwe zeepbel, deze in de technologiesector.

Tijdens de dotcom-zeepbel van eind jaren negentig hadden veel nieuwe technologiebedrijven in een relatief korte tijd een bod gedaan tegen extreem hoge prijzen. Zelfs bedrijven die niet veel meer dan startups waren en nog moesten produceren, verdienden de markt met grote marktkapitalisaties door speculanten die een snelle winst probeerden te behalen. In 2000 bereikte de Nasdaq een hoogtepunt en naarmate de technologiezeepbel barstte, stortten veel van deze voorheen hoogvliegende aandelen in tot drastisch lagere prijsniveaus.

Toen beleggers de aandelenmarkt verlieten na het barsten van de dotcom-zeepbel en de daaropvolgende beurscrash, begonnen de vastgoedwaarden te stijgen.

In de loop van de volgende zes jaar, groeide de manie over het eigenwoningbezit tot alarmerende niveaus toen de rentetarieven kelderden en strikte kredietvereisten werden bijna opgegeven. Naar schatting werd 56% van de woningaankopen in die periode gedaan door mensen die ze niet hadden kunnen betalen onder de normale kredietvereisten. Deze mensen werden subprime leners genoemd. De overgrote meerderheid van de leningen waren instelbare hypotheken met lage initiële tarieven en een geplande reset gedurende drie tot vijf jaar.

Net als de technologiezeepbel werd de huizenzeepbel gekenmerkt door een aanvankelijke stijging van de huizenprijzen als gevolg van de fundamentals, maar naarmate de bull-markt in woningen voortduurde, begonnen veel beleggers huizen te kopen als speculatieve investeringen.

De aanmoediging door de overheid van breed eigenwoningbezit bracht banken ertoe hun tarieven en kredietvereisten te verlagen, wat leidde tot een huisaankomende waanzin die de prijzen met 50% tot 100% deed stijgen, afhankelijk van de regio van het land. De thuisgekochte waanzin kwam voort uit speculanten die in slechts twee weken begonnen met het omdraaien van huizen voor tienduizenden dollars winst. Naar schatting bereikte de speculatie in de periode 2005-2007, toen de huizenprijzen hun hoogtepunt bereikten, maar liefst 30% van de waardering.

In dezelfde periode begon de aandelenmarkt te rebelleren en begonnen de rentetarieven opwaarts te stijgen. Hypotheken met aanpasbare rente begonnen terug te draaien naar hogere rentes, aangezien tekenen dat de economie vertraagde in 2007 ontstonden. Met huizenprijzen die op een hoog niveau schommelden, was de risicopremie te hoog voor beleggers, die vervolgens stopten met het kopen van huizen.

Toen het voor huizenkopers duidelijk werd dat de huizenwaarde daadwerkelijk omlaag kon gaan, begonnen de huizenprijzen te dalen, wat leidde tot een massale uitverkoop van door hypotheek gedekte waardepapieren. De huizenprijzen zouden in sommige regio's van het land uiteindelijk met meer dan 40% dalen, en wanbetalingen bij massale hypotheken zouden in de komende jaren tot miljoenen faillissementen leiden.

Ga voor meer informatie naar Why Housing Market Bubbles Pop.

Zijn we in een andere huisbel?

Het uiteenspatten van de huizenbubbel stuurde de Verenigde Staten de afgelopen decennia de ergste recessie in. Maar toen de economie herstelde, namen ook de huizenprijzen toe. Volgens het US Census Bureau was de gemiddelde prijs van een nieuw huis dat in maart 2009 werd verkocht $ 259, 800, terwijl de mediane prijs $ 205, 100 was. In augustus 2017 bedroeg de gemiddelde prijs van een nieuw verkocht huis $ 368, 100, en de mediane prijs was $ 300, 200.

De sterke toename heeft veel mensen bezorgd gemaakt dat we in een andere woningzeepbel zitten Per definitie, als er een luchtbel is, zal deze uiteindelijk barsten. Als dat niet zo was, was het geen bubbel om te beginnen.

De wetten van vraag en aanbod zeggen dat er twee manieren zijn om de prijzen te laten stijgen: de vraag moet stijgen of het aanbod moet afnemen. Wat we tien jaar geleden zagen, was de toenemende vraag vanwege de gemakkelijke toegang tot krediet. Vandaag zien we de vraag toenemen als gevolg van een gebrek aan aanbodgroei. Het aantal huizen dat wordt gebouwd en op de markt gaat, is niet toegenomen met het aantal mensen dat een huis wil kopen. Het gevolg is dat de huizenprijzen stijgen.

Sam Khater, de belangrijkste econoom van CoreLogic, zegt het zo: "Alleen al omdat je overgewaardeerd bent, wil dat nog niet zeggen dat je in een bubbel zit of dat er een dreigende crash is. "

Dus, terwijl huizen overgewaardeerd zijn, zou het feit dat het aanbod laag is gebleven een snelle daling van de huizenprijzen moeten voorkomen.

Op dit moment zijn de rentetarieven nog steeds laag. Naarmate de rentetarieven hoger worden, zal het voor veel mensen niet mogelijk zijn om een ​​huis te kunnen betalen. De vraag zal dus krimpen en de huizenprijzen zullen afvlakken of dalen. Als alles goed gaat, zal die verminderde vraag de markt niet verstoren vanwege het krappe aanbod. Een gestage groei is goed voor de economie, snelle stijgingen en dalingen niet.