a:

Volgens de algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) worden waardeverminderingsactiva behandeld in Statement 144 en de Impairment of Disposal of Long-Lived Asset subsection van ASC 360-10. Bedrijven moeten specifieke stappen volgen om activa met een bijzondere waardevermindering te identificeren, te herkennen en te waarderen. Dit omvat het testen op recupereerbaarheid en het opnemen van bijzondere waardeverminderingsverliezen op basis van reële waarde.

Indicatoren van bijzondere waardevermindering

De eerste stap in de GAAP-verwerking voor bijzondere waardevermindering van activa is een beoordeling van mogelijke bijzondere waardeverminderingen. Een bedrijf dient naar gebeurtenissen of veranderingen in omstandigheden te zoeken die aangeven dat de boekwaarde van een langlevende activa mogelijk niet realiseerbaar is, wat betekent dat de onderneming ten minste het in het actief belegde bedrag niet kan terugkrijgen.

Een redelijke aanwijzing voor een bijzondere waardevermindering moet aantonen dat een significante daling van de marktwaarde van een langlevend actief aanwezig is.

Test voor herstelbaarheid

Zodra een bijzondere waardeverminderingsindicator aanwezig is, moet het bedrijf bepalen of het een bijzonder waardeverminderingsverlies moet opnemen. Dit omvat het testen op herstelbaarheid door de toekomstige niet-verdisconteerde kasstromen van het actief te schatten en die waarde vervolgens te vergelijken met de boekwaarde van het actief.

Kasstroomschattingen zijn gebaseerd op de resterende gebruiksduur van de langlevende activa. Aangezien deze stap subjectief en onzeker kan zijn, moet er informatie worden verstrekt die uitlegt hoe en waarom bepaalde methoden werden gebruikt.

ASC 360-10 suggereert (maar vereist niet) met behulp van een waarschijnlijkheid gewogen kasstroomschatting voor de herstelbaarheidstest. Een actief wordt niet als recupereerbaar beschouwd wanneer de niet-verdisconteerde kasstromen lager zijn dan de boekwaarde.

Een waardeverminderingsactiva meten

Als wordt vastgesteld dat het verminderde actief niet meer kan worden teruggewonnen, moet het bedrijf een bijzonder waardeverminderingsverlies meten en opnemen. Bijzondere waardeverminderingsverliezen zijn gebaseerd op de reële waarde van de langlevende activa.

ASC vermeldt dat de reële waarde de prijs is die een bedrijf zou kunnen ontvangen als het het actief zou verkopen of werd betaald om een ​​verplichting over te dragen in een normale markttransactie op de datum van meting.