a:

Volgens algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) is absorptiekosten vereist voor externe rapportage. Alle normale productiekosten moeten worden behandeld als productkosten en vervolgens worden opgenomen als voorraad in de financiële overzichten. Voorraadkosten worden weergegeven in de winst- en verliesrekening en de balans.

Wat is Absorption Costing?

Volledige absorptiekosten - doorgaans vereenvoudigd tot absorptiekosten - is een boekhoudmethode die de vaste productiekosten op een goed toepast. Dit wordt vaak omschreven als geproduceerde goederen die alle kosten in verband met de vervaardiging ervan verbruiken of absorberen.

Wat de financiële rapportering betreft, omvatten de voorraadkosten onder volledige absorptiekosten alle directe materialen, directe arbeidskosten, variabele overhead en vaste overheadkosten. Als alternatief omvatten de periodekosten alle verkoop-, algemene en administratieve kosten (VAA-kosten), variabel of vast.

Externe rapportage

GAAP vereist alleen absorptiekosten voor externe rapportage, niet voor interne rapportage. Externe rapporten worden gegenereerd voor publieke consumpties; in het geval van beursgenoteerde ondernemingen hebben aandeelhouders interactie met externe rapporten. Externe rapporten zijn bedoeld om financiële gezondheid te onthullen en kapitaal aan te trekken.

Bedrijven kunnen absorptie, variabele of omzetkosten voor interne rapporten gebruiken. De Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) en GAAP houden zich voornamelijk bezig met externe rapportage.

Absorptieberekeningsproces

Om periodieke toewijzingen van absorptiekosten aan geproduceerde goederen te voltooien, moet een bedrijf productiekosten toewijzen en het gebruik ervan berekenen. De meeste bedrijven gebruiken kostendozen om accounts weer te geven die altijd worden gebruikt.

Nadat de kostenpools zijn bepaald, kan het bedrijf de hoeveelheid gebruik berekenen op basis van activiteitenmaatregelen. Directe arbeidsuren is een voorbeeld van een activiteitsmaatregel. Deze gebruiksmaatregel kan worden onderverdeeld in de kostenpools, waardoor een kostentarief per eenheid activiteit wordt gecreëerd.

Elke eenheid van een geproduceerd goed kan nu een toegewezen totale productiekost dragen. Dit elimineert het onderscheid tussen vaste en variabele kosten, waardoor de impact van overhead op de productie wordt weerspiegeld.