Pensioenspaarders die aanzienlijke portefeuilles verzamelen, moeten een manier vinden om hen te beschermen tegen een substantiële terugval in de markten als ze met pensioen gaan. Hun behoefte om doorlopende uitkeringen te doen, kan de daaropvolgende herstelwinsten uithollen die ze uiteindelijk zullen verdienen wanneer de markten eindelijk weer opveren. Het risico van sequentiële rendementen kan van grote invloed zijn op het vermogen van gepensioneerden om marktverliezen te compenseren, vooral als ze worden gemaakt aan het begin van hun pensioen. Natuurlijk is de typische oplossing voor dit dilemma dat veel adviseurs aanbevelen, het hebben van een groot percentage van de pensioenen in vastrentende waarden. Maar degenen met een zware blootstelling aan langlopende obligaties zijn ook sterk blootgesteld aan inflatoire risico's. Een beter alternatief kan zijn om een ​​obligatietent te bouwen.

Het sequentiële rendementsdiagram

Historische analyse toont aan dat de volgorde van rendementen die een beleggingsportefeuille genereert van het ene jaar op het andere een enorm effect kan hebben op het totale rendement dat door de portefeuille in de loop van de tijd wordt gegenereerd . Zo zal een portefeuille die in het eerste jaar 20% krijgt, die extra winst boeken door alle ups en downs van de daaropvolgende jaren, terwijl een portefeuille die hetzelfde bedrag verliest omgekeerd zal werken. Dit betekent dat pensioenspaarders bijzonder voorzichtig moeten zijn over hoe hun portefeuilles worden geïnvesteerd als ze dichter bij hun pensioen komen, omdat een ernstige bearmarkt het totale bedrag aan inkomsten dat het kan genereren tijdens pensionering drastisch kan beïnvloeden. Hier is waar een obligatietent een handig hulpmiddel kan zijn. (Zie voor meer: ​​ De beste weddenschap voor pensioen: obligaties of obligatiefondsen? )

Hoe het werkt

In zijn meest eenvoudige vorm wordt een obligatietent gevormd door de toewijzing van obligaties in een pensioenportefeuille gedurende de 10 jaar voorafgaand aan de pensionering te verhogen en vervolgens dit deel te besteden van de portefeuille tijdens de eerste 10 tot 15 jaar met pensioen gaan. De strategie wordt een "tent" genoemd omdat in een lijngrafiek het percentage obligaties in de portefeuille gestaag toeneemt totdat het een piek bereikt bij pensionering, en vervolgens gestaag daalt omdat obligaties tijdens de eerste helft van het pensioen worden uitgegeven, waardoor een tent ontstaat vorm.

Een voorbeeld van hoe dit zou kunnen werken zou zijn om een ​​pensioenportefeuille te herverdelen van de traditionele 60/40 mix van aandelen en obligaties naar een allocatie waarbij 50% tot 60% van de portefeuille belegd is in obligaties tegen de tijd dat de belegger met pensioen gaat. Het overtollige obligatiebezit wordt vervolgens tijdens de eerste helft van de pensionering verkocht totdat de oorspronkelijke 60/40-mix opnieuw is bereikt. Deze strategie beschermt de portefeuille effectief tegen mogelijke grote verliezen op de bearmarkten tijdens de eerste helft van de pensionering, wanneer de portefeuille het zwaarst zou worden getroffen door dit voorval.Maar de resterende blootstelling van de portefeuille aan aandelen zal de portefeuille ook effectief beschermen tegen de langetermijneffecten van de inflatie en ervoor zorgen dat de gepensioneerde niet overleeft. (Zie voor meer informatie: Beleggen in obligaties: 5 te vermijden fouten in de huidige markt .)

Michael Kitces, een financieel planner, partner en directeur van vermogensbeheer voor Pinnacle Advisory Group, mede-oprichter van het XY Planning Network en de uitgever van de Nerd's Eye View blog, schreef in The Wall Street Journal dat de strategie van de obligatietent uiteindelijk een ander voordeel voor investeerders oplevert. Hij zei dat de totale blootstelling van de portefeuille aan aandelen uiteindelijk zal toenemen in de loop van de tijd, omdat de extra obligaties die werden aangekocht omdat de belegger de pensioendatum nadert, tijdens de eerste helft van zijn pensionering lager zullen worden besteed.

Dit kan als een voordeel worden beschouwd omdat het de portefeuille in staat stelt om in de loop van de tijd meer te groeien en extra inkomsten te genereren, hoewel het risico van een bearmarkt grotendeels teniet wordt gedaan. Als de belegger tijdens de eerste helft van het pensioen een groter deel van de obligaties heeft opgebouwd om rekeningen te betalen, dan zal een hogere allocatie van aandelen in de latere jaren van pensionering veel veiliger zijn en de portefeuille een groter opwaarts potentieel bieden. De tijdelijke toewijzing van obligaties in de jaren voorafgaand aan en na de pensionering zal uiteindelijk toelaten dat het aandelengedeelte van de portefeuille de nodige langetermijngroei bereikt die nodig is om een ​​effectieve afdekking tegen inflatie te bieden.

The Bottom Line

Veel beleggers van vandaag vinden het lage rendement op de vastrentende markten niet als een zeer aantrekkelijk alternatief, vooral omdat de aandelenmarkt de afgelopen zeven jaar gestaag is gestegen. Maar de markten vertonen tekenen dat ze in de late fase van hun bull run zijn, waardoor obligaties aantrekkelijker kunnen worden vergeleken met het overleven van een pullback van de markt. De obligatietentstrategie kan een uitvoerbaar alternatief bieden voor langlopende obligaties die hoogstwaarschijnlijk niet in staat zullen zijn de inflatie bij te houden zodra de rentetarieven weer beginnen te stijgen. Raadpleeg uw financieel adviseur voor meer informatie over het opzetten van een obligatietent en over wat u kunt doen om uw pensioenportefeuille tegen marktachterstanden te beschermen. (Zie voor meer: ​​ Bondladders: een slecht idee voor gepensioneerden? )