Geïndexeerde levensverzekeringen (IUL) worden snel populair onder adviseurs en verkopers van verzekeringen die contante waardepolissen verkopen. Dit nieuwe type beleid kan de verzekerde een betere waar voor zijn geld bieden dan traditionele, straight whole of universal life producten, hoewel de tarieven die zij betalen, afhankelijk zijn van de marktomstandigheden. De verkoop van deze instrumenten steeg van 2010 tot 2014 met bijna 150% en vormde meer dan de helft van alle geïndexeerde universele verkopen tot en met het derde kwartaal van 2015. Maar toezichthouders in de sector beginnen nu de illustraties te onderzoeken die worden gebruikt om deze producten meer te verkopen op de voet. Historisch lage rentetarieven hebben het voor veel verzekeraars moeilijker gemaakt om het rendement te bieden dat in veel van deze illustraties wordt getoond, en veel agenten kunnen veelbelovende dingen zijn voor hun klanten die niet kunnen uitkomen.

Hoe ze werken

Geïndexeerde universele levensverzekeringen weerspiegelen in wezen vaste geïndexeerde annuïteiten in de manier waarop ze zijn gemaakt. Ze beginnen met een standaard universeel levensduurchassis dat de rente op de contante waarde in het beleid crediteert. Maar in plaats van de rente te baseren op courante tarieven, berekent het een tarief op basis van de prestaties van een onderliggende referentie-index, zoals de Standard & Poor's 500. Deze crediteringmethode kan vaak resulteren in een grotere hoeveelheid rente die in het beleid wordt gestort dan tijd. En net als geïndexeerde annuïteiten kan de contante waarde nooit dalen als gevolg van marktacties. Als de referentie-index in waarde daalt, wordt de eigenaar van het beleid beschermd tegen verlies. IUL's kunnen ook ritten voor versnelde uitkeringen aanbieden die een deel van de uitkering bij overlijden uitkeren als de verzekerde ziek of gehandicapt wordt. Dit type beleid is om deze redenen erg populair geworden. (Zie voor meer informatie: Wat is een geïndexeerde universele levensverzekering? )

Regulatory Afferns

Hoewel IUL's vaak een beter rendement bieden dan hun traditionele contante waarde-tegenhangers, hebben veel bedrijven en agenten die deze producten op de markt brengen, illustratieve veronderstellingen gebruikt die fundamenteel onrealistisch zijn. Sommige luchtvaartmaatschappijen hebben groei beloofd in het bereik van 10-12%, wat niet realistisch duurzaam is. De National Association of Insurance Commissioners heeft daarom een ​​regel aangenomen die bekend staat als Actuarial Guideline (AG) 49. Deze regel stelt een reeks uniforme normen vast waaraan alle IUL-carriers zich moeten houden in de illustraties die zij aan hun klanten tonen. De eerste fase van AG 49 trad in september 2015 in werking en legde een limiet op de illustratietarieven. De tweede fase zal op 1 maart van dit jaar worden geïmplementeerd en zal alle leningillustraties voor beleid standaardiseren.AG 49 zal toestaan ​​dat het beleid een maximumrendement van 7% op alle IUL-illustraties laat zien, zonder uitzonderingen.

Opgemerkt moet worden dat sommige deskundigen deze limiet nog steeds als een beetje optimistisch beschouwen. Larry Rybka, president en chief executive van ValMark Securities Inc., een onafhankelijke broker-dealer, uitte zijn bezorgdheid over deze limiet en zei: "Zelfs vandaag, met deze regels, denk ik dat er nog steeds een teveel beloofd risico is met het product. "Zijn bezorgdheid kan goed zijn gegrond. Iemand die bijvoorbeeld een beleidslening sluit die 5% in rekening brengt, kan denken dat ze nog steeds geld verdienen, omdat de illustratie elk jaar een rendement van 7% liet zien. Maar als het beleid slechter presteert vanwege slechte marktomstandigheden, kan de eigenaar van het beleid na verloop van tijd de contante waarde beginnen te verliezen en kan het beleid uiteindelijk vervallen. Maar dit soort mogelijkheden komt zelden voor in de illustraties die aan klanten worden getoond. AG 49 heeft daarom geprobeerd om deze kwestie recht te zetten door de rente op deze beleidsillustraties te beperken tot niet meer dan 1% meer dan de kredietrente. Daarom kan een polis die 5% in rekening brengt op een lening, niet meer dan 6% verdienen in de illustratie. Natuurlijk kan het beleid in werkelijkheid aanzienlijk minder verdienen, afhankelijk van de marktomstandigheden, maar dit zal helpen om de meer onrealistische illustraties te beperken die eerder waren toegestaan. (Zie voor meer informatie: Voors en tegens van geïndexeerd universeel levensverzekeringen .)

Deze nieuwe regel zal een veel grotere impact hebben op klanten die van plan zijn om toegang te krijgen tot hun contante waarden als pensioeninkomen dan degenen die eenvoudigweg zijn van plan de verzekeringsvoordelen te gebruiken en hun beleid te laten groeien.

The Bottom Line

Geïndexeerde universele levensverzekeringen kunnen een uitstekende tool zijn die klanten kunnen gebruiken om meerdere doelen te bereiken. AG 49 is vastgesteld om te voorkomen dat klanten onrealistische scenario's krijgen waarin ze aanzienlijke leningen kunnen afsluiten en toch ver vooruit kunnen komen, of om een ​​rendement te behalen dat normaal gesproken vereist dat ze hun hoofd riskeren. IUL-illustraties zijn bij wet voorgeschreven om een ​​scenario met gegarandeerde rentabiliteit weer te geven, een scenario met het beste scenario en een scenario dat ongeveer halverwege tussen beide valt. De eerste of derde opties zijn waarschijnlijk het veiligst voor adviseurs wanneer ze deze projecties aan hun klanten laten zien. (Zie voor meer: ​​ Geïndexeerd beleid voor universeel leven: let op deze risico's .)