Het concept pensionering is de afgelopen eeuw veel veranderd. Sterker nog, huidige Amerikaanse gepensioneerden hadden waarschijnlijk geen idee dat hun gouden jaren op deze manier zouden uitpakken. Van een werk-tot-je-dood-bestaan ​​tot de visie van vandaag dat iedereen ouder dan 65 een leven van vrije tijd zou moeten leiden, pensionering is een voortdurend evoluerend concept dat voortdurend opnieuw moet worden onderzocht. Door alternatieve definities van pensionering te onderzoeken, kunnen we de manier waarop we er momenteel aan denken - 40 jaar hard werken, en daarna een ontspannen leven leiden - veranderen naar een die billijker en gemakkelijker te volbrengen is voor alle Amerikanen.

AD:

Het oude pensioensysteem

Als je over pensioen van vroeger hoort, denk je altijd aan het verhaal van je grootvader die 40 jaar in dezelfde fabriek heeft gewerkt voordat hij zijn veilige pensioen en levenslange gezondheid heeft verzameld verzekering op 65-jarige leeftijd. Dat concept van pensionering is echter een recente ontwikkeling. De eerste pensioenplannen werden in 1889 in Duitsland geïmplementeerd; daarvoor, tenzij je familie had om voor je te zorgen, je werkte tot je stierf.

AD:

Dit is logisch. De levensverwachting voor Amerikanen in 1900 was 47. 3 jaar, dus de economie achter staatspensioenen heeft niemand echt schade berokkend; elke arbeider betaalde een paar decennia belasting en sommigen kregen een klein beetje terug als ze lang genoeg leefden om met pensioen te gaan.

President Franklin D. Roosevelt introduceerde sociale zekerheid in 1935 met dezelfde redenering. Maar de US werd razend welvarender dan Roosevelt had kunnen voorstellen, en ieders levensverwachting en levensstandaard stegen enorm. Na een tijdje stopte de sociale zekerheid met het weergeven van de economische realiteit.

AD:

Het moderne pensioensysteem

Modern pensioen is heel anders. Op dit moment geloven mensen dat je werkt tot 65, 60 of zelfs 55, je pensioen ophaalt, en dan je spaargeld, home equity en 401 (k) invalt om een ​​leven van vrije tijd en vrijwilligerswerk na te streven. Reizen is een populaire bezigheid, en de reisindustrie van een hele senioren is door deze demografie uit de vraag gegroeid. (Voor meer informatie, zie Meest seniorvriendelijke cruisebestemmingen .)

Vandaag zal de grote meerderheid van de mensen 65 jaar worden en nog 10, 15 of 20 jaar langer leven, in de hoop dat de staat en hun spaargeld voor hen zullen zorgen. Het besef dat dit systeem niet houdbaar is, is er, maar het zou bergen kosten om het beleid te veranderen. Niemand wil de belastingen verhogen, en niemand wil de leeftijd waarop hij in aanmerking komt verhogen, ondanks het feit dat pensionering de fase van je leven is waarin je fysiek niet kunt werken, en niet een periode na een willekeurige leeftijd.

Onrealistische verwachtingen

De moderne toepassing van pensionering heeft onrealistische verwachtingen geschapen over wat pensionering zou moeten zijn.In plaats van een leven van doel na te streven en te vertrouwen op de staat om voor ons te zorgen als we ziek zijn of niet in staat om te werken, leven we een leven om zoveel mogelijk te sparen om later een leven van vrije tijd na te streven. Het is niet eerlijk om te zeggen dat mensen zouden moeten werken tot ze sterven - dat is een beetje te wreed - maar eerder dat we de definitie van pensionering zouden moeten veranderen.

Halfpension

Het leven gaat over meer dan alleen hard werken. In plaats van carrièrepaden te kiezen die leiden naar traditionele 9-tot-5 banen, beginnen sommige mensen de aantrekkingskracht te zien van het leven in een permanente staat van semi-pensionering.

Door minimalisme te omarmen en zuinig te zijn, is het volledig mogelijk om te overleven in een gebied met lage kosten door te werken in deeltijd. Terwijl het minimumloon in het plaatselijke restaurant de rekeningen mogelijk niet betaalt, kunnen mensen die enkele jaren in hun carrière zitten wanneer ze de semi-gepensioneerde duik nemen, gemakkelijk fatsoenlijk betaald deeltijdwerk vinden. Stel je voor: een accountant die maar zes maanden van het jaar werkt of een Engelse docent in Zuid-Amerika die drie uur per dag werkt.

Een duidelijk nadeel van deze benadering is de maatschappelijke verwachtingen: het kan moeilijk zijn om anderen uit te leggen dat je deeltijds werkt door te kiezen, omdat je het waard vindt om permanent semi-gepensioneerd te zijn over het maken van geld.

Mini-pensioen

Een ander onderdeel van de bevolking neemt een mini-pensionering, wat in wezen een breuk is met werken, hoe oud je ook bent. Mini-pensionering is logistiek moeilijker dan semi-pensionering, maar het is dichter bij het leven van de vrijetijdsbeschrijving van pensionering die we tijdens het opgroeien hebben gehoord. Mini-pensioneringen zijn lange pauzes vanaf de werkplek, tijdens welke een persoon zijn spaargeld uitgeeft en doet wat hij wil in zijn vrije tijd.

Het grote voordeel van een mini-pensionering is dat iemand die twee jaar pauze neemt op 35-jarige leeftijd de luxe heeft om te kunnen re-integreren in de werkende wereld. Iemand die op zijn 65ste met pensioen gaat en zich realiseert dat hij op zijn 72e moet terugkeren naar zijn werk, zou veel, veel moeilijker een baan vinden. (Zie voor meer informatie Je leven en carrière met een sabbatical verjongen )

Op het vlak van de gezondheid maken mini-pensioneringen meer avontuurlijke en goedkope reizen mogelijk. Een 20-iets backpacken in Europa tijdens zijn eerste mini-pensionering kan een fractie van wat een traditioneel gepensioneerde 66-jarige tijdens een vergelijkbare reis zal besteden.

Ondernemer worden

De hands-off eigenaar zijn van een succesvol bedrijf is een geweldige manier om met pensioen te gaan zonder te hoeven wachten tot je 65 bent. Er zijn twee manieren om pensionering te financieren door middel van ondernemingsactiviteiten.

Ten eerste is er het idee om een ​​passief inkomen te hebben. Gepopulariseerd door boeken als 'De start van $ 100' en 'De 4-urige werkweek', het creëren van een passieve inkomstenstroom is een onderdeel van hard werken en een deel van het geluk. Als het echter met succes wordt gedaan, kan het een levensstijl mogelijk maken die ondersteuning biedt voor wat we beschouwen als een rusthuislevensstijl zonder een van de nadelen zoals slechte gezondheid en het potentieel voor armoede. Passief inkomen is echter niet voor iedereen; het grootste nadeel van het leven met passief inkomen is dat je iets moet vinden om je dagen te bezighouden, en zoals moderne gepensioneerden je kunnen vertellen, wordt niets te doen de hele dag saai, echt snel.

De tweede optie is via een actief bedrijf. Door een actief bedrijf op te bouwen, zoals een restaurant of een ander klein bedrijf, heb je de vrijheid van pensionering en de voldoening die het gevolg is van je eigen baas zijn - nadat je jaren van hard werken zonder vakantie hebt gedaan om het bedrijf te laten werken . Hoewel het lastig is om het juiste idee te vinden om na te streven of het juiste bedrijf te kopen, kan het zijn van een eigenaar van een klein bedrijf de sleutel zijn om opnieuw te definiëren wat pensioen betekent. (Zie voor meer Een kleine onderneming starten .)

The Bottom Line

Retirement communities bestonden nauwelijks 100 jaar geleden. Tegenwoordig wordt pensionering gedefinieerd als ouderen die een actief leven leiden, vrijwilligerswerk doen, socializen en op een andere manier druk bezig zijn in de jaren tussen het moment waarop zij de sociale zekerheid en de dood beginnen in te zamelen.

De maatschappij zal geen andere keus hebben dan de komende 100 jaar te veranderen. We kunnen niet langer mensen ondersteunen die een ontspannen pensioen willen, en dat zouden we ook niet moeten willen. Het pensioen zelf moet opnieuw worden gedefinieerd en voor iedereen toegankelijk zijn, niet alleen voor degenen die het kunnen betalen en een bepaalde leeftijd hebben bereikt. Door alternatieve pensioneringen na te streven, zullen meer mensen kunnen profiteren van de ontspannen aspecten van pensionering, zonder 40 jaar te moeten sparen en mogelijk in de tussentijd te zwak worden om ervan te genieten.