a:

Aandelendividenden beschermen tegen inflatie door tastbare rendementen te bieden die het kapitaalrendement van stijgende aandelenkoersen aanvullen. Beleggers kunnen de contanten van dividenduitkeringen gebruiken om hun koopkracht te vergroten en de effecten van inflatie te compenseren. Tijdens perioden waarin de inflatie de koerswinsten overschrijdt, helpen dividenden om de kloof te dichten en in sommige gevallen volledig te elimineren door extra geld in handen te geven van aandeelhouders.

Een stockdividend is een periodieke contante betaling aan aandeelhouders, meestal elk kwartaal. Dividenden worden beschouwd als tastbare opbrengsten omdat een belegger deze realiseert terwijl hij de aandelen aanhoudt. Kapitaalrendementen, die de winst vertegenwoordigen uit de verkoop van een aandeel tegen een hogere prijs dan deze is gekocht, worden pas gerealiseerd als de aandelen worden verkocht.

Het dollarbedrag van een stockdividend als een percentage van de aandelenkoers van het aandeel wordt het dividendrendement genoemd. Bijvoorbeeld, een aandelenhandel van $ 100 per aandeel die een jaarlijks dividend van $ 3 per aandeel betaalt, heeft een dividendrendement van 3%.

Sommige mensen herinvesteren hun dividenduitkeringen, terwijl anderen ze gebruiken om hun discretionaire inkomen aan te vullen en hun koopkracht te vergroten. Omdat het zich manifesteert als stijgende prijzen voor consumptiegoederen, maakt de inflatie het waar mensen meer geld nodig hebben om dezelfde levensstandaard te behouden. Dividenden bieden een bron van extra geld, zelfs als de lonen en andere beleggingsopbrengsten stagneren.

Dividenden helpen ook om de kloof te dichten in periodes waarin de inflatie het vermogen afbrokkelt door de koerswinsten te overtreffen. Stel dat een belegger zijn geld in een aandeel heeft dat 7% wint in een bepaald jaar. De inflatie stijgt echter in hetzelfde jaar en bereikt 10%. Hoewel de investeerder 7% op zijn aandelen heeft weten te behalen, is hij slechter af dan waar hij begon op het gebied van koopkracht. Als zijn aandeel in datzelfde jaar echter ook een dividendrendement van 3% heeft, sluit het dividend van de belegger de kloof tussen de inflatie en de aandelengroei en laat hij het break-even.

Dividendrendementen zijn meestal niet voldoende om de effecten van inflatie volledig te compenseren. Ze dienen echter als een uitstekende gedeeltelijke afdekking tegen stijgende prijzen. Tussen 1992 en 2012 bedroeg de inflatie gemiddeld iets minder dan 2,5% per jaar. Gedurende dezelfde periode bedroeg de dividendopbrengst van de S & P 500 gemiddeld iets minder dan 2%. Daarom compenseerden dividenden uit aandelen S & P 500 in een typisch jaar 80% van de inflatie van dat jaar. Gedurende een jaar, 2009, waren de dividendrendementen meer dan 3%, terwijl de inflatie negatief was. Toegegeven, 2009 was een atypisch jaar gekenmerkt door een diep economisch dal en ontluikend herstel.

Onder normale economische omstandigheden overtreffen marktwinsten de inflatie.De effecten van inflatie verzachten echter nog steeds de groei van de portefeuille van een belegger. Dividenden helpen de negatieve impact van inflatie op beleggingen te verminderen door extra inkomsten te genereren en koopkrachtverliezen te compenseren.