a:

Marginale analyse is de techniek die bedrijven gebruiken wanneer ze een kosten / baten-benadering hanteren bij het nemen van beslissingen over brontoewijzing. Alle bedrijven worden ingeperkt door schaarste aan middelen - er is slechts zoveel geld, arbeid, kapitaal en tijd beschikbaar voor hen - dus ze moeten bepalen hoe ze die middelen het best kunnen gebruiken. Marginale analyse verdeelt inputs in meetbare eenheden en probeert te identificeren waar marginale inkomsten groter zijn dan marginale kosten.

AD:

Marginale en break-even-analyse

Economen identificeerden voor het eerst marginale analyses in de jaren 1870 en pasten deze toe als een manier om uit te leggen hoe actoren beslissingen nemen over de marge. Ze ontdekten dat de marktprijzen de subjectieve waarde van een extra eenheid van een goed weerspiegelden, zoals het nut dat werd behaald met het nuttigen van een extra fles water.

Marginale analyse vond een thuis in bedrijfsbeheer. Bedrijven begonnen de inputbeslissingen van de unit in te perken en probeerden alleen middelen te besteden waar de marginale kosten lager waren dan de marginale inkomsten.

AD:

De traditionele toepassing van marginale analyse in het bedrijfsleven is de kosten-baten methode. Een speelgoedfabrikant zou bijvoorbeeld kunnen proberen de kosten van het produceren van een extra stuk speelgoed te vergelijken met de verwachte inkomsten uit de verkoop. Volgens de kosten-batenbenadering moet het bedrijf de productie blijven verhogen totdat de marginale inkomsten gelijk zijn aan de marginale kosten.

Wat Marginal Analysis negeert

AD:

Een over het hoofd gezien voordeel van marginale analyse is wat het managers vertelt om niet te overwegen. Marginale analyse laat zien dat beslissingen over toekomstige toewijzing van middelen de gemiddelde kosten, vaste kosten en verzonken kosten moeten negeren.

Als de optimale output is waarbij het marginale voordeel gelijk is aan de marginale kosten, zijn andere kosten irrelevant. Overweeg nogmaals de speelgoedfabrikant en stel dat het bedrijf gemiddeld $ 10 heeft gekost om speelgoed te maken. De gemiddelde verkoopprijs over dezelfde periode is $ 15. Dit betekent echter niet dat er meer speelgoed moet worden gemaakt. Als 1, 000 speelgoed eerder werd vervaardigd, dan zou het bedrijf alleen de kosten en het voordeel van het 1,001ste speelgoed in overweging moeten nemen. Als het $ 12 kost. 50 om het speelgoed van 1, 001st te maken, maar het zal slechts voor $ 12 verkopen. 49, moet het bedrijf de productie stoppen op 1, 000.