a:

Een stoplimietorder wordt vaak gebruikt om verliezen op een investeringspositie te beperken door een exitorder in te voeren bij een bepaalde drempelwaarde. Een handelaar kan bijvoorbeeld een verlies uitkering van 10% op een bepaalde positie hebben, waardoor hij een stop-loss-order invoert op de positie tegen een prijs die 10% onder zijn of haar entrypunt ligt. Het gebruik van een stop-limiet order om dit te bereiken zorgt ervoor dat het verlies de gespecificeerde hoeveelheid niet overschrijdt, terwijl een reguliere stoporder voor minder dan de aangegeven prijs zou kunnen worden opgevuld. Daarom is het gebruik van een stop-limiet order in sommige gevallen belangrijk. Het bepalen van de prijs voor de stop-limiet hangt af van de risicotolerantie en strategie van de belegger.

Het is belangrijk om te weten dat een stop-limiet order, in essentie, twee bestedingskwalificatietoetsen zijn gecombineerd op één ticket. Twee prijzen worden ingevoerd: een voor de stop om de bestelling te activeren en een voor de limiet voor de prijs. Deze kunnen voor dezelfde prijs worden ingevoerd of de limiet kan buiten de stop worden ingesteld. Handelaren moeten niet vergeten dat de stopprijs alleen de limietorder activeert en dat de order alleen wordt uitgevoerd als ook aan de limietcriteria is voldaan. Als een stop bijvoorbeeld wordt ingevoerd bij $ 30 met een limiet van $ 30, wordt de order alleen ingevuld als de prijs daalt naar $ 30, en dan blijft de marktprijs $ 30 of beter.

Bij het bepalen van de prijs voor het invoeren van de stop-limietorder wordt onderzoek gedaan naar de typische marktactiviteit van het aandeel. Als de prijs grote en snelle bewegingen ervaart, is het wellicht het beste om de limiet verder buiten de stopprijs te plaatsen om een ​​vulling te garanderen.