Hoe weet ik hoeveel van mijn inkomen discretionair moet zijn?

Adam Davidson: What we learned from teetering on the fiscal cliff (Maart 2025)

Adam Davidson: What we learned from teetering on the fiscal cliff (Maart 2025)
AD:
Hoe weet ik hoeveel van mijn inkomen discretionair moet zijn?

Inhoudsopgave:

Anonim
a:

Hoewel er geen harde regel is voor hoeveel van iemands inkomen discretionair moet zijn, wijst Inc. Magazine erop dat het verstandig zou zijn om discretionaire inkomensniveaus tussen 10 en 15% van het totale inkomen.

Discretionary Income

Discretionary income is het bedrag aan inkomsten dat overblijft na het betalen van belastingen en alle normale en noodzakelijke kosten van levensonderhoud. Deze kosten bestaan ​​uit eten, kleding en onderdak.

AD:

Discretionaire inkomsten moeten niet worden verward met het besteedbaar inkomen, dat is het bedrag aan inkomsten dat een persoon heeft na het betalen van alleen belastingen.

Als een persoon bijvoorbeeld in de loop van een jaar in totaal $ 100 verdient en $ 20 aan belastingen betaalt, zou zijn besteedbaar inkomen $ 80 zijn. Stel dat deze persoon $ 10 uitgeeft aan voedsel, $ 5 aan kleding en $ 50 aan onderdak in de loop van hetzelfde jaar. Dit betekent dat zijn discretionaire inkomen $ 15 zou zijn.

AD:

Hij kan zijn discretionaire inkomsten van $ 15 gebruiken om te sparen of om niet-essentiële aankopen te doen, zoals investeringen en entertainmentuitgaven.

Het belang van discriminerend inkomen

Discretionair inkomen verklaart het vermogen om financieel stabiel te zijn, evenals het vermogen om materiële bezittingen en ervaringen te genieten. Wanneer een persoon bijvoorbeeld een lening aanvraagt, neemt een bank vaak zijn discretionaire inkomensniveau in aanmerking, omdat de lener waarschijnlijk de lening uit zijn discretionaire inkomen zal betalen.

AD:

Hoewel er geen vuistregel bestaat over de hoeveelheid discretionair inkomen die iemand zou moeten hebben, is het altijd beter om zoveel mogelijk te hebben. Een persoon kan zijn discretionair inkomen vergroten door het bedrag aan essentiële uitgaven te verminderen of de brutolonen te verhogen.