Inhoudsopgave:
- Een primaire begunstigde ontvangt de opbrengst van een TOD-activum. In het geval van een primaire begunstigde is de overdracht eenvoudig: als de primaire in leven is op het moment dat de activa moeten worden overgedragen, ontvangt hij de activa.
- Regels variëren tussen de verschillende staten over de aanwijzing van begunstigden en voorwaardelijke rechten van begunstigden. De meeste staten eisen dat primaire en contingente begunstigden duidelijk identificeerbaar, definieerbaar en verifieerbaar zijn. Met andere woorden, een rechtbank of een trustee moet kunnen herkennen wie wat op een objectieve manier krijgt.
- Bemiddeling is een consensuele procedure voor het beslechten van geschillen. Een derde partij - de bemiddelaar - helpt de betrokken partijen tot een oplossing te komen. In tegenstelling tot een arbiter of rechter, legt de bemiddelaar niet direct beslissingen op.
- Arbitrage is in wezen een krachtige versie van bemiddeling. De derde partij heeft de bevoegdheid om bindende beslissingen te nemen over de verdeling van de begunstigden. Deze bevoegdheid is beperkt in sommige staten, waar het waarschijnlijker is dat geschillen tussen primaire en voorwaardelijke begunstigden voor de rechter worden beslecht.
- Afwikkelingsprocedures voor conflicten met begunstigden worden vaak geïdentificeerd in oorspronkelijke activacontracten. Levensverzekeringspolissen of beleggingsrekeningen vereisen bijvoorbeeld vaak dat belanghebbende partijen tot een definitief besluit komen, ongeacht de methode die aanvaardbaar is voor de emittent.
Er kan een geschil zijn tussen begunstigden wanneer de opbrengsten van een vertrouwensrelatie of andere overboeking op overlijden (TOD) -rekening niet duidelijk worden geïdentificeerd tussen ontvangers. Dit wordt soms een open klasse van begunstigden genoemd. Afhankelijk van het type activum of contract dat toezicht houdt op de opbrengsten van het actief, vereisen geschillen tussen begunstigden bemiddeling of arbitrage. In het ideale geval is de oplossing van geschillen consensueel en minnelijk. Omdat dit niet altijd het geval is, zijn er veel advocaten of trustees die zich specialiseren in TOD-uitspraken. De gebieden die het meest waarschijnlijk geschillen zullen zien zijn levensverzekeringen, successieplanning, erfrecht, scheidingen, testamenten en pensioenrekeningen.
Een primaire begunstigde ontvangt de opbrengst van een TOD-activum. In het geval van een primaire begunstigde is de overdracht eenvoudig: als de primaire in leven is op het moment dat de activa moeten worden overgedragen, ontvangt hij de activa.
Niet alle trusts, beleid of testamenten vereisen contingente begunstigden. Een voorwaardelijke begunstigde is een begunstigde die alleen opbrengsten kan ontvangen als aan bepaalde voorwaarden is voldaan. De meest voorkomende contingentie is het overlijden van de eerdere begunstigde, hoewel vele andere noodzakelijke voorwaarden mogelijk zijn.
Regels variëren tussen de verschillende staten over de aanwijzing van begunstigden en voorwaardelijke rechten van begunstigden. De meeste staten eisen dat primaire en contingente begunstigden duidelijk identificeerbaar, definieerbaar en verifieerbaar zijn. Met andere woorden, een rechtbank of een trustee moet kunnen herkennen wie wat op een objectieve manier krijgt.
Geschillen volgen wanneer deze duidelijkheid ontbreekt, of als de primaire begunstigde op de een of andere manier gezien wordt als interactie met de uitvoering van de testament of op kwade trouw vertrouwt. Het is ook mogelijk dat de primaire begunstigde is overleden, wat betekent dat de resterende begunstigden de opbrengsten moeten sorteren.
Bemiddeling is een consensuele procedure voor het beslechten van geschillen. Een derde partij - de bemiddelaar - helpt de betrokken partijen tot een oplossing te komen. In tegenstelling tot een arbiter of rechter, legt de bemiddelaar niet direct beslissingen op.
Een effectieve bemiddelaar heeft een proces waarbij eventuele juridische documenten worden geïnterpreteerd of aan contingente vereisten wordt voldaan. Bemiddeling is heel gebruikelijk in zaken van nalatenschappen.
Arbitrage
Arbitrage is in wezen een krachtige versie van bemiddeling. De derde partij heeft de bevoegdheid om bindende beslissingen te nemen over de verdeling van de begunstigden. Deze bevoegdheid is beperkt in sommige staten, waar het waarschijnlijker is dat geschillen tussen primaire en voorwaardelijke begunstigden voor de rechter worden beslecht.
Assetspecifieke resolutie
Afwikkelingsprocedures voor conflicten met begunstigden worden vaak geïdentificeerd in oorspronkelijke activacontracten. Levensverzekeringspolissen of beleggingsrekeningen vereisen bijvoorbeeld vaak dat belanghebbende partijen tot een definitief besluit komen, ongeacht de methode die aanvaardbaar is voor de emittent.
Normaal gesproken specificeren dergelijke vereisten een naar behoren aangestelde voogd of conservator die transacties kan uitvoeren of opbrengsten kan overdragen. Soms kan een dergelijke autoriteit de waarde van de begunstigde interpreteren, hoewel dat normaal alleen voor het rechtsstelsel geldt.