Na elk belastingseizoen ontvangen belastingbetalers hun geld terug - of komen ze in het nederlands terecht bij Uncle Sam. En hoewel Amerikanen kunnen profiteren van een groot aantal belastingaftrekken, kan het aantal opties moeilijk te analyseren of te verwerken zijn. Gelukkig kunnen eigenaren van onroerend goed profiteren van een voordeel dat een vermindering van de belastingen die zij verschuldigd zijn. Dit voordeel (een "aftrekwaarde" genoemd) is een eenvoudige en legale manier om de belastingplicht te minimaliseren, en eigenaars van onroerend goed moeten bereid zijn optimaal te profiteren.

Wat is de afschrijving aftrek?

Afschrijvingen zijn inkomstenbelastingaftrekken waarmee eigenaren van onroerend goed de kosten van activa in de loop van de tijd kunnen verhalen. De IRS maakt jaarlijks een vergoeding voor de verslechtering van een eigendom, voor slijtage en voor veroudering - een die van toepassing is op tastbare eigendommen (gebouwen, machines, uitrusting en voertuigen) en immateriële eigendommen (computersoftware, octrooien en auteursrechten) .

Zoals met alle belastingregels, zijn er vereisten en beperkingen. Het eigendom moet eigendom zijn van de belastingbetaler; de aftrek kan niet worden gebruikt voor gehuurde of geleende activa. Woningen die zijn afgeschreven, moeten zijn gebruikt voor zakelijke doeleinden of voor inkomstengenererende activiteiten. Ten slotte moet het onroerend goed langer dan een jaar bestaan. (Zie: Een inleiding tot afschrijving)

De betrokken factoren

Afschrijvingen worden bepaald door de volgende factoren:

• De oorspronkelijke kosten van het onroerend goed.
• De tijd die het kost om het terug te verdienen.
• Het type afschrijving.

De aard van de afschrijving wordt bepaald door het Modified Accelerated Cost Recovery System, dat van toepassing is als een eigenschap na 1986 in dienst is gesteld of als investering is gebruikt, en met grotere aftrekbedragen voor de start van de levensduur van de woning. Een Accelerated Cost Recovery System wordt gebruikt voor objecten die in dienst zijn gesteld tussen 1981 en 1986, en Straight Line Depreciation - die de kosten gelijkelijk over de levensduur van een woning spreidt - is van toepassing op activa die vóór 1981 zijn gekocht. Hoewel de jaarlijkse aftrekbare bedragen kunnen variëren, blijven de onderliggende principes de dezelfde.

Neem bijvoorbeeld de lineaire afschrijving. Stel dat een belastingbetaler een woning heeft gekocht met een basis van $ 100.000 en een herstelperiode van twintig jaar. Met deze regeling kan de eigenaar van het onroerend goed twintig jaar lang $ 5.000, - per jaar aftrekken. Afhankelijk van de algehele belastingsituatie van de eigenaar, kan deze aftrek van $ 5, 000 leiden tot duizenden dollars aan besparingen, per belastingjaar, over de periode van twintig jaar.

Huurappartementen worden alleen afgeschreven wanneer ze om bedrijfs- of bedrijfsredenen in dienst worden gesteld. Als een woonobject twee jaar geleden werd gekocht, maar de eigenaar het pand voor die eerste twee jaar niet heeft verhuurd, is de afschrijving niet van toepassing, maar begint deze zodra het pand aan een betalende huurder wordt verhuurd.Aan de andere kant kunnen toevoegingen en verbeteringen aan onroerend goed worden toegevoegd aan de kostenbasis (dit zijn directe kosten zoals materialen en arbeid). Dit voordeel is hier tweeledig, omdat de waarde van de accommodatie door verbeteringen wordt gewaardeerd, terwijl de kostenbasis ook wordt verhoogd. meer mogelijkheden creëren voor belastingaftrek.

IRS-publicatie 527 legt de afschrijvingregels voor huurpanden veel uitgebreider uit, terwijl IRS-publicatie 946 een algemeen overzicht geeft van afschrijvingsaftrekken voor bedrijfs- en inkomstenproducerende eigenschappen. Deze twee publicaties zullen eigenaars ook vertellen welke documenten ze moeten gebruiken om af te schrijven activa te traceren en te rapporteren.

De bottom line

De afschrijvingsaftrek is een effectieve, wettelijke methode voor het ophalen van de betaalde kosten voor onroerend goed gedurende perioden van maximaal veertig jaar.