a:

Overheidsregulering heeft een diepgaande impact op de metaal- en mijnsector. Langdurige vergunningsprocessen veroorzaken aanzienlijke vertragingen bij het opstarten van nieuwe mijnbouwprojecten. De gemiddelde tijd om een ​​vergunning te krijgen voor een nieuwe mijn in de Verenigde Staten is zeven tot tien jaar.

Mijnbedrijven moeten goedkeuring krijgen van verschillende niveaus van de overheid - lokaal, provinciaal, provinciaal en federaal - voordat ze een nieuw project starten. Op elk van deze niveaus kunnen meerdere overheidsinstanties zijn betrokken. Ook tribale regeringen, niet-gouvernementele organisaties en het grote publiek zijn vaak betrokken bij de processen.

Sommige federale agentschappen die mijnbouwprojecten moeten goedkeuren, zijn het Bureau of Land Management (BLM), de Amerikaanse Forest Service, het Environmental Protection Agency (EPA) en het Army Corps of Engineers. Meer dan drie dozijn federale milieuwetten en -regelgeving beïnvloeden de mijnbouw. De meeste nieuwe mijnen vallen onder de National Environmental Policy Act (NEPA), die een langdurige milieu-impactverklaring vereist. De Clean Air Act regelt emissies en verontreinigende stoffen in de lucht. De Federal Land Policy and Management Act beschermt federale gronden tegen degradatie. De Clean Water Act en de Safe Drinking Act bepalen de kwaliteit van het oppervlaktewater en ondergrondse injecties in watervoerende lagen. Bovendien zijn er federale wetten die de verwijdering van vast afval en mogelijk giftige stoffen reguleren. De wet voor bedreigde soorten vereist beschermingsplannen voor dieren of planten die ook kunnen worden getroffen.

Een aantal van de meest voorkomende vergunningen die door nationale overheden worden gevraagd, hebben betrekking op de lucht- en waterkwaliteit. Lokale jurisdicties en provincies hebben afzonderlijke sets van vereisten voor zonering en landgebruik. In veel gevallen maakt uitgebreide publieke inbreng deel uit van het proces.

De milieueffectrapporten, haalbaarheidsstudies en andere documenten die een mijnbouwbedrijf moet produceren, kosten miljoenen dollars en nemen meerdere jaren in beslag. Een rapport van het Government Accountability Office (GAO) van de Verenigde Staten wees uit dat de gemiddelde tijd om een ​​milieueffectverklaring af te ronden in 2012 4,6 jaar was. Overheidswetenschappers en technische experts bekijken alle gegevens die door het mijnbedrijf zijn ingediend tijdens de vergunningsprocessen.

Een actueel voorbeeld van een uitgesteld mijnbouwproject is de voorgestelde Rosemont-mijn in de buurt van Tucson, Arizona. Sinds 2007 hebben Hudbay Minerals en zijn voorganger, Augusta Resources, goedkeuring aangevraagd voor een mijn die de op twee na grootste in de VS zou zijn en 243 miljoen pond koper produceert. Het bedrijf heeft een meerjarig NEPA-proces doorlopen, milieu- en economische impactstudies uitgevoerd en een uitgebreid waterwinningsplan opgesteld.De Rosemont Copper-mijn wacht nog op aanvullende goedkeuringen en vergunningen voordat deze kan worden gebruikt.

De typische oorzaken van vergunningsvertragingen zijn overheidsbureaucratie en rechtszaken. Milieugroeperingen doen vaak aangifte tegen voorgestelde nieuwe mijnactiviteiten. Wanneer dit gebeurt, moet het mijnbedrijf aanzienlijke middelen en tijd vrijmaken om de zaak voor de rechtbank te bestrijden.