a:

Een retrocessieovereenkomst of repo is een vorm van collateralized lending, terwijl een reverse repurchase agreement of reverse repo een vorm van collateralized borrowing is. Het onderpand is meestal US schatkistpapier, maar kan andere staatsobligaties, effecten van instellingen, door hypotheek gedekte waardepapieren, bedrijfsobligaties of aandelen omvatten. Juridische titel van de effectenpassen van de verkoper naar de koper en vice versa. De hoeveelheid zekerheden is over het algemeen groter dan de aankoopprijs van de effecten. Dit wordt gedaan om het risico te beperken dat de tegenpartij het onderpand mogelijk niet terugkrijgt. Repo's en reverse repo's hebben een kortetermijnkarakter met tenoren variërend van 's nachts tot minder dan een jaar.

In een retrocessieovereenkomst verkoopt een dealer effecten of onderpand aan een tegenpartij met de afspraak om de effecten tegen een hogere prijs op een later tijdstip terug te kopen. Als onderdeel van deze overeenkomst krijgt de tegenpartij het gebruik van de effecten gedurende de looptijd van de transactie en verdient de dealer rente, of het verschil tussen de oorspronkelijke verkoopprijs en de terugkoopprijs. De dealer krijgt ook een laagrisico-middel om kortetermijnfondsen op te halen. Degenen die repo's aangaan, zijn onder meer geldmarktfondsen, verzekeringsmaatschappijen en centrale banken.

Een omgekeerde retrocessieovereenkomst is eenvoudigweg een terugkoopovereenkomst vanuit het perspectief van de dealer in plaats van vanuit het perspectief van de tegenpartij. Daarom, als de dealer geld leent, is het een repo. Als de dealer geld leent, is het een reverse repo. Degenen die reverse repo's aangaan, zoeken meestal contanten en omvatten hedgefondsen en andere levered-accounts.