a:

Kopen op marge is een beleggingsstrategie die beleggers in staat stelt contanten of effecten te gebruiken die worden aangehouden binnen een margereguleerde makelaarsrekening met het doel extra investeringen aan te kopen. Makelaarsbedrijven laten een belegger geld lenen tot een percentage van de totale liquide middelen en effecten die op de rekening van de belegger zijn aangehouden en stelt die deelnemingen veilig als onderpand voor een marginlening. Een belegger met $ 5.000 in contanten op een marginrekening kan bijvoorbeeld toestemming krijgen om tot 50% van de aankoopprijs van margineerbare investeringen te kopen. Dit geeft de belegger de mogelijkheid om maximaal $ 10.000 aan verhandelbare effecten op de rekening te kopen, waarbij 50% van de aankoopprijs wordt verstrekt door de belegger en de andere 50% door de beursvennootschap wordt verstrekt als een marge lening. Beleggers kunnen de koopkracht vergroten, wat kan leiden tot een hoger opwaarts rendement op een effectenaankoop in een margin-account.

Brokeragebedrijven die marginrekeningen rente op de marginlening aanbieden zolang deze onbetaald blijft. De rentetarieven variëren van firma tot onderneming, maar zijn vaak lager dan de rentevoet die wordt berekend voor persoonlijke creditcards of ongedekte leningen. Elke makelaarskantoor heeft specifieke richtlijnen voor wat als een marginale beveiliging wordt beschouwd. Doorgaans mogen effecten die voor minimaal $ 5 per aandeel worden verkocht en worden verhandeld op de belangrijkste Amerikaanse beurzen worden gekocht en verkocht binnen een margin-rekening.

Hoewel beleggers het rendement binnen een marge-rekening kunnen vergroten vanwege de aangeboden extra koopkracht, zijn er risico's aan verbonden. Kopen op marge stelt beleggers bloot aan een groter risico dan wat wordt ervaren bij het kopen van effecten op een conventionele brokerage-rekening. Als een belegger bijvoorbeeld 100 aandelen koopt van een aandeel dat momenteel voor $ 50 per aandeel op zijn brokerage-rekening wordt verhandeld zonder marge, en de aandelenprijs daalt tot $ 30 per aandeel, heeft de belegger $ 20 per aandeel verloren bij de transactie.

Als de belegger 100 additionele aandelen van dezelfde waarde in de marge had gekocht, zou zijn verlies op de prijsdaling groter zijn. Omdat de belegger de geleende gelden moet terugbetalen bovenop de rente die wordt aangerekend op de marginlening, is zijn totale beleggingsverlies hoger dan wanneer hij de extra aandelen niet op marge zou kopen.

Naast de voorbeelden van verliezen is het kopen op marge omstreden vanwege de eb en vloed van de effectenmarkt. Margineerbare investeringen worden in een marginrekening gebruikt als onderpand voor de geleende middelen die door de beursvennootschap worden verstrekt. Deze beleggingen fluctueren elke dag in prijs, maar het totale bedrag van de marginlening blijft ongewijzigd totdat het wordt terugbetaald.Het is gebruikelijk dat beursvennootschappen die marginrekeningen aanbieden, vereisen dat een bepaald percentage van het eigen vermogen of contanten op de rekening van een belegger wordt aangehouden om aan de minimale vereisten voor onderpandleningen te voldoen.

Wanneer de effecten die worden gebruikt als onderpand voor de marginlening niet langer voldoen aan het minimumpercentage, wordt een margin-call uitgegeven. Dit vereist dat de belegger contanten of goedgekeurde effecten op de rekening stort om aan het vereiste minimum te voldoen.