De Britse chef-kok Gordon Ramsay is bij het tv-publiek bekend als een productieve en succesvolle media-persoonlijkheid.

Maar de 48-jarige is een even bedreven zakenman. In een relatief korte periode van 17 jaar heeft Ramsay 49 restaurants geopend op locaties die uiteenlopen van Dubai in de VAE tot Ennis Kerry in Ierland. Drieëntwintig van dat totaal aantal zijn nu gesloten, waardoor Ramsay een succespercentage van 47 procent heeft. (Zie ook: Celebrity Chef Empires).

Maar alleen cijfers geven niet het volledige verhaal achter de kleurrijke beklimming van Ramsay.

De opkomst van succes

Ramsay groeide op in een hardscrabble-wijk in Schotland. Zijn vader was een alcoholistische rokkenjager die nooit aanwezig was, en het gezin bewoog zich een beetje rond voordat hij zich vestigde in Stratford-Upon-Avon. Hij had aspiraties om voetballer te worden, maar een ernstig ongeluk op het veld tijdens zijn tienerjaren zette die ambitie om te rusten.

In plaats daarvan richtte Ramsay zijn energie op koken. Na zijn afstuderen aan een plaatselijke polytechnische universiteit, werkte Ramsay in verschillende restaurants in Londen alvorens te landen in Harvey's, een luxe vestiging, waar de chef-kok Marco Pierre White was, de supersterkok van Groot-Brittannië indertijd. Na een paar jaar werken, introduceerde White Ramsay bij twee Italiaanse zakenmensen, die in zijn eerste restaurantonderneming Ramsay's partners werden. In deze onderneming nam Ramsay een belang van 25 procent.

Opgericht in 1993, diende Aubergine midden-van-de-weg Franse keuken. Het bracht een andere onderneming voort door hetzelfde trio, L'Oranger op St. James Road. Samen verdienden beide restaurants in totaal drie Michelin-sterren. Ramsay verdiende echter niet veel tijdens deze stint en ontving slechts één keer een dividend van ongeveer £ 15.000. Zijn belangrijkste bron van inkomsten was het werken als voedingsadviseur bij een supermarktketen.

Na een reeks meningsverschillen met zijn zakenpartners over de toekomst van de restaurants, zette Ramsay een muiterij op gang door in 1998 met zijn collega's op pad te gaan. Twee weken later begon hij zijn eerste restaurant - Gordon Ramsay aan Royal Hospital Road - met de hulp van £ 1. 5 miljoen banklening. Hij begon ook met het opstarten van een televisiecarrière door BBC-camera's de keuken in te laten gaan voor 'Boiling Point', een show die zijn dagelijkse fortuin in de keuken in kaart bracht.

Naast het verstrekken van broodnodige gratis publiciteit aan zijn restaurant, hielp de show bij het cultiveren van het polariserende maar populaire beeld van Ramsay van een schurende persoonlijkheid. In zijn autobiografie schrijft Ramsay dat de telefoons van het restaurant "roken" nadat de show was uitgezonden. De helft van de bellers was walgen van zijn vuile en lompe gedrag, terwijl de andere helft onder de indruk waren van zijn passie voor perfectie en reserveringen zochten bij de nieuwe plek.

Kort daarna nam John Ceriale van Blackstone, een private equity-groep die een hele reeks restaurants over de hele wereld bezat, contact met hem op om een ​​restaurant in Claridge's, het historische hotel in Londen, te beheren. Ramsay becijferde dat "een geslaagde ontbijtaanzet de huur zou betalen, waardoor het inkomen van de lunch en het diner aan ons overbleef" en ging akkoord. Voordat hij werd geopend, veranderde hij het interieur en het menu opnieuw. De resultaten vielen goed samen met het publiek en het restaurant had in de eerste week meer dan 500 telefoontjes en 300 faxen. Het aantal gasten was gestegen tot 1, 500 in de tweede week.

De daaropvolgende beklimming van Ramsay in het restaurantbedrijf was snel. Hij bereed de economische bloei in het begin van de jaren 2000 door in samenwerking met hotels en Blackstone een reeks restaurants over verschillende geografische gebieden te openen. Tegelijkertijd maakte hij gebruik van zijn groeiende televisiereproom om clientèle te verzamelen voor zijn restaurants. Zo is de verhuizing van het Ramsay-team naar het historische Connaught-hotel gefilmd door de BBC in hun documentaire-serie Trouble at the Top .

Verandering in Fortuinen

Er was inderdaad een probleem, maar niet aan de top. Het bedrijfsmodel van Ramsay voor het bezitten en beheren van restaurants heeft geld in beslag genomen. Zijn restaurant in Parijs verloor bijvoorbeeld maandelijks $ 245.000. Amaryllis in Schotland was de eerste die faalde en £ 480.000 verloor in drie jaar operaties. Anderen volgden hun voorbeeld. Op een gegeven moment werden de verliezen zo groot dat een accountant zelfs aanraadde dat Gordon Ramsay Holdings - de moedermaatschappij - faillissement aanvraagt. (Zie ook: Celebrity Business Busts).

Maar Ramsay nam corrigerende maatregelen. Ten eerste veranderde hij zijn bedrijfsmodel van een model op basis van eigendom naar dat van licentieverlening. Ten tweede verkocht hij onrendabele operaties. Ten derde bespaarde hij de kosten door het personeel en dure menu-items te verkleinen.

Zelfs toen zijn fortuin in het restaurantbedrijf daalde, steeg het in de media-industrie, waar hij de persona van een pestende chef-kok perfectioneerde op tal van tv-programma's aan beide kanten van de Atlantische Oceaan. Volgens rapporten ontvangt Ramsay $ 225.000 per aflevering. In 2013 verdiende hij $ 22. 6 miljoen van zijn media deals alleen.

De bottom line

Ondanks zijn publieke fouten heeft Ramsay een benijdenswaardige staat van dienst in het restaurantbedrijf. Hij dankt zijn succes aan hard werken, rollen met de stoten en een vermogen om te veranderen met de tijd.