Bedrijven en regelgevers proberen handel met voorkennis te voorkomen om de integriteit van de markten te waarborgen en hun reputatie te behouden. Niet alle handel met voorkennis is echter illegaal. Bestuurders, werknemers en management van een bedrijf kunnen de aandelen van het bedrijf met speciale kennis kopen of verkopen zolang ze die transacties aan de Securities and Exchange Commission (SEC) bekendmaken; deze transacties worden vervolgens aan het publiek bekendgemaakt.

Handel met voorkennis wordt illegaal wanneer de werknemers of vertegenwoordigers van een bedrijf bijvoorbeeld niet-openbare informatie verstrekken aan hun vrienden, familie of fondsbeheerders. Een andere manier waarop handel met voorkennis kan plaatsvinden, is als niet-bedrijfsmedewerkers, zoals die van overheidsinstanties of accountantskantoren, advocatenkantoren of makelaars, belangrijke niet-openbare informatie van hun klanten ontvangen en die informatie gebruiken voor hun winst.

Hoe regulators handelen met voorkennis voorkomen

De overheid probeert misbruik van voorkennis te voorkomen en op te sporen door de handelsactiviteit in de markt te monitoren. De SEC houdt toezicht op handelsactiviteiten, met name rond belangrijke gebeurtenissen zoals aankondigingen van inkomsten, overnames en andere gebeurtenissen die van invloed zijn op de waarde van een bedrijf en die hun aandelenkoersen aanzienlijk kunnen wijzigen. Dit toezicht kan grote, onregelmatige transacties rond die materiële gebeurtenissen ontdekken en leiden tot onderzoeken of de transacties legitiem waren of het resultaat was van voorkennis aan degenen die de handel hadden ingesteld.

Klachten van handelaren die aanzienlijke bedragen verliezen op grote transacties is een andere manier waarop toezichthouders onderzoek naar handel met voorkennis verhinderen en beginnen. Omdat inside-traders hun inside-informatie vaak zo veel mogelijk proberen te exploiteren, wenden ze zich vaak tot de optiemarkten, waar ze hun transacties effectief kunnen gebruiken en hun rendement kunnen vergroten. Als een handelaar de speciale kennis heeft dat een bedrijf wordt overgenomen, kan die handelaar een groot aantal callopties kopen op de aandelen; evenzo, als een handelaar weet vóór een aankondiging dat een bedrijf de winst ruim onder de schattingen van Wall Street zal rapporteren, dan kan die handelaar een grote positie innemen in putopties. Dergelijke transacties voor grote evenementen kunnen aan toezichthouders signaleren dat iemand op voorwetenschap handelt; de grote verliezen van beleggers zonder materiële niet-openbare informatie aan het andere einde van deze transacties zorgen er ook voor dat dergelijke beleggers naar voren komen en de ongebruikelijke rendementen rapporteren.

Regelgevers voorkomen en detecteren handel met voorkennis door insiders met kennis van transacties op belangrijke niet-openbare informatie. De SEC krijgt tips van klokkenluiders die weten dat mensen dergelijke informatie verhandelen.Klokkenluiders kunnen werknemers zijn van het bedrijf in kwestie, of zij kunnen werknemers zijn van de leveranciers, klanten of servicebedrijven van het bedrijf. Klokkenluiders hebben prikkels om naar voren te komen op grond van de wet door 10 tot 30% van de boetes te ontvangen die zijn verzameld door succesvolle vervolging van handel met voorkennis. De media of zelfregulerende instanties, zoals de Financial Industry Regulatory Authority (FINRA), kunnen ook de eerste bronnen zijn voor de SEC wanneer deze een onderzoek met voorkennis begint.

Hoe bedrijven handel met voorkennis voorkomen

Voordat het escaleert naar overheidsniveau, nemen bedrijven verschillende maatregelen om handel met voorkennis binnen hun effecten te voorkomen. Sommige bedrijven hebben blackout-periodes wanneer functionarissen, directeurs en andere aangewezen personen de toegang tot de effecten van de onderneming wordt ontzegd, meestal rond aankondigingen van inkomsten. Een bedrijf kan ook van functionarissen, directeuren en anderen eisen dat zij hun aankopen of verkopen van de effecten van de vennootschap clearen bij haar hoofdofficier (CLO) om belangenconflicten of schendingen van de effectenwetgeving te voorkomen.

Naast deze maatregelen voeren bedrijven meestal een onderwijsprogramma uit voor hun werknemers waarin ze leren hoe ze kunnen vermijden deel te nemen aan handel met voorkennis of het delen van belangrijke niet-openbare informatie. Medewerkers kunnen bijvoorbeeld leren wat als materieel wordt beschouwd en wat als niet-openbaar wordt beschouwd, naast het leren niet om informatie met betrekking tot inkomsten, overnames, beveiligingsaanbiedingen of rechtszaken aan buitenstaanders bekend te maken.