Investeringsbanken zijn ontworpen om handel en investeringen op grote schaal te financieren of te faciliteren. Maar dat is een simplistische kijk op hoe beleggingsbanken geld verdienen. Er is veel meer in wat ze echt doen. Wanneer ze goed werken, maken deze diensten markten vloeibaarder, verminderen ze de onzekerheid en verwijderen ze inefficiënties door spreads uit te smeren.

Makelarij- en underwritingdiensten

Net als traditionele intermediairs verbinden investeringsbanken kopers en verkopers op verschillende markten. Voor deze service rekenen zij een commissie op succesvolle transacties. De transacties variëren van megadealers tot eenvoudige aandelenhandel.

AD:

Investeringsbanken verrichten ook underwritingdiensten voor kapitaalverhogingen. Een bank kan bijvoorbeeld aandelen kopen in een beursintroductie (IPO), de aandelen verhandelen aan beleggers en vervolgens de aandelen verkopen voor winst. Dit werkt als een arbitragekans. Het risico bestaat dat de bank de aandelen niet voor een hogere prijs kan verkopen, waardoor de zakenbank mogelijk geld verliest aan de handel. Om dit risico te bestrijden, berekenen sommige zakenbanken een vast bedrag voor het acceptatieproces.

AD:

Fusies en overnames

Investeringsbanken rekenen vergoedingen aan om op te treden als adviseurs voor spin-offs en fusies en overnames (fusies en overnames). In een spin-off verkoopt het doelbedrijf een deel van zijn werking om de efficiëntie te verbeteren of de cashflow te injecteren. Aankopen vinden plaats wanneer één bedrijf een ander bedrijf koopt. Fusies vinden plaats wanneer twee bedrijven samen één entiteit vormen. Dit zijn vaak extreem gecompliceerde deals en vereisen veel juridische en financiële hulp, vooral voor bedrijven die niet bekend zijn met het proces.

AD:

Collateralized producten maken

Investeringsbanken kunnen veel kleinere leningen aannemen, zoals hypotheken, en deze vervolgens in één verhandelbare zekerheid verpakken. Het concept lijkt enigszins op een obligatiefonds, behalve dat het instrument een verzameling kleinere schuldverplichtingen is in plaats van bedrijfs- en staatsobligaties. Investeringsbanken moeten de leningen kopen om ze te verpakken en te verkopen, zodat ze profiteren door goedkoop te kopen en tegen hogere prijzen op de markt te verkopen.

Eigendomshandel

Bij het eigen handelsproces zet de zakenbank haar eigen kapitaal in op de financiële markten. Bedrijfshandelaren zoeken naar arbitragekansen of andere sterke, kortere termijninvesteringen. Handelaren die het goed raden, kunnen heel snel veel geld verdienen. Als alternatief, arme handelaren hebben de neiging om geld te verliezen en het risico lopen hun baan te verliezen. De handel in eigen merken kwam veel minder vaak voor na de financiële crisis van 2008 en 2009.

Dark Pools

Stel dat een institutionele belegger miljoenen aandelen wil verkopen, een waarde die groot genoeg is om de markten onmiddellijk te beïnvloeden.De markt kan echter een grote order doorkomen. Dit biedt de mogelijkheid voor een agressieve handelaar met high-speed technologie om de verkoop aan de voorkant uit te voeren in een poging te profiteren van de komende stap.

Investeringsbanken hebben donkere pools opgezet om institutionele verkopers naar een gesloten en anonieme markt te lokken om front-running te voorkomen. De bank rekent een vergoeding voor de service. Donkere pools zijn zeer controversieel en werden onder nader onderzoek geplaatst nadat Michael Lewis 'Flash Boys' had geschreven, die licht werpen op duistere dark-pool-activiteiten.

Swaps

Beleggingsbankiers verdienen soms geld door middel van swaps. Swaps creëren winstmogelijkheden door een gecompliceerde vorm van arbitrage, waarbij de investeringsbank een deal tussen twee partijen die hun respectieve geldstromen verhandelen bemiddelt. De meest voorkomende swaps doen zich voor wanneer twee partijen beseffen dat ze wederzijds voordeel kunnen hebben van een verandering in een benchmark, zoals rentetarieven of wisselkoersen.

Market Making

Marketmaking werkt het best wanneer de bank een grote voorraad met een hoge handelsfrequentie heeft. De bank kan een koopprijs en verkoopprijs opgeven en het kleine verschil tussen de twee prijzen verdienen, ook wel de bied-laat spread genoemd.

Investment Research

Grote investeringsbanken kunnen ook direct onderzoek verkopen aan financiële specialisten. Geldmanagers kopen vaak onderzoek bij grote instellingen, zoals JPMorgan Chase & Co. (NYSE: JPM JPMJPMorgan Chase & Co100. 91-0. 50% Created with Highstock 4. 2. 6 ) en Goldman Sachs Group Inc. (NYSE: GS GSGoldman Sachs Group Inc243, 16-0, 51% Created with Highstock 4. 2. 6 ), om betere investeringsbeslissingen te nemen.

Asset Management

In andere gevallen dienen investeringsbanken direct als vermogensbeheerders voor grote klanten. De bank heeft mogelijk interne fondsafdelingen, inclusief interne hedgefondsen, die vaak gepaard gaan met aantrekkelijke vergoedingsstructuren. Asset management kan best lucratief zijn omdat de klantportefeuilles groot zijn.

Investeringsbanken werken ook samen met of creëren risicokapitaal of private-equityfondsen om geld in te zamelen en in particuliere activa te beleggen. Dit zijn de fix-and-flip-experts in de wereld van zakelijk bestuur. Het idee is om een ​​veelbelovend doelbedrijf te kopen, vaak met veel leverage, en het vervolgens door te verkopen of het bedrijf openbaar te maken nadat het waardevoller is geworden.