a:

Escalatieclausules worden vaak gebruikt om het creëren van langetermijncontracten te vergemakkelijken en de consumentenprijsindex (CPI) is een van de meest gebruikte metingen voor het toepassen van een escalatieclausule.

Verkopers aarzelen een prijs op een langlopend contract af te sluiten, uit angst om het voordeel te verliezen van een mogelijke marktwaardering in de waarde van hun goederen of services die zich in de loop van de tijd kunnen voordoen als gevolg van inflatie of andere economische factoren. Het is echter vaak handig voor kopers om langlopende overeenkomsten te sluiten, hetzij om een ​​constante voorraad te verzekeren, hetzij om te kunnen budgetteren voor uitgaven op lange termijn. Een oplossing die doorgaans voor beide partijen acceptabel is, omvat een escalatieclausule die de contractprijs periodiek aanpast in overeenstemming met een overeengekomen indicator van veranderingen in de marktprijs. De CPI is zo'n indicator; het wordt algemeen aanvaard als een redelijk accurate weergave van prijsveranderingen als gevolg van inflatie.

Escalatieclausules worden toegepast op contracten voor huurvastgoed, arbeid, verzekeringen, door gerechtshof bestelde ondersteuningsbetalingen en een groot aantal contracten voor goederen en diensten. Een bekend economisch gebied waar de CPI wordt gebruikt voor escalatie, is overheidsuitkeringen aan in aanmerking komende personen. De CPI biedt bijvoorbeeld de basis voor de jaarlijkse kosten van levensonderhoud voor ontvangers van socialezekerheidsuitkeringen. De CPI is geen directe indicator voor de kosten van levensonderhoud; het is slechts een prijsoverzicht van een brede korf met consument-nietjes, maar het wordt nog steeds gebruikt om kosten van levensveranderingen te schatten.

De CPI implementeren in een marktescalatiecontract

Bij het implementeren van een escalatieclausulebepaling, zoals de CPI, moet het contract precies definiëren hoe periodieke aanpassingen in het contract worden doorgevoerd.

Het cijfer waarop de aanpassing wordt toegepast, moet duidelijk worden gedefinieerd. In een huurcontract kan de aanpassing bijvoorbeeld alleen worden gemaakt naar het basishuurbedrag of kan deze worden toegepast op een groter cijfer dat andere secundaire items omvat, zoals nutsbedrijven of onderhoudsdiensten.

De specifieke variatie van de CPI die moet worden gebruikt, wordt gespecificeerd. De overheid berekent variaties op de CPI voor verschillende gebieden van het land, naast de standaard algemene CPI-berekening die is aangewezen als CPI-U, die de gemiddelde CPI voor stedelijke werknemers in alle Amerikaanse steden aangeeft.

Het contract vermeldt noodzakelijkerwijs hoe vaak aanpassingen moeten worden gemaakt of overwogen. Escalatie-aanpassingen vinden meestal op jaarbasis plaats, maar ze kunnen min of meer frequent worden toegepast volgens de overeenkomst die de partijen bij het contract bereiken.Bij gebruik van de CPI als een escalatiemodificator, worden de verschillende varianten van de CPI niet allemaal voorzien van dezelfde frequentie. Indexen voor sommige van de stedelijke hoofdstedelijke gebieden worden slechts halfjaarlijks gepubliceerd door het Bureau of Labor Statistics en zijn daarom niet geschikt voor contractsituaties waarin de partijen maandelijks inflatie-gerelateerde prijsaanpassingen willen doen.

De specifieke formule voor aanpassing staat ook in het contract. Gewoonlijk is de gemaakte prijsaanpassing een percentage dat gelijk is aan het procentuele verschil van de CPI, maar een contract kan bepalen met behulp van een vermenigvuldigingsfactor die resulteert in een grotere of kleinere aanpassing dan de wijziging in het CPI-nummer. Sommige contracten bepalen bovendien een maximale totale prijsverhoging of garanderen een periodieke minimumverhoging.