a:

Covariantie wordt gebruikt in de portefeuilletheorie om te bepalen welke activa in de portefeuille moeten worden opgenomen. Covariantie is een statistische maat voor de directionele relatie tussen twee activaprijzen. Portefeuilletheorie gebruikt deze statistische meting om het totale risico voor een portefeuille te verminderen. Een positieve covariantie betekent dat bezittingen over het algemeen in dezelfde richting bewegen. Negatieve covariantie betekent dat activa in het algemeen in tegengestelde richting bewegen.

Covariantie is een belangrijke meting die wordt gebruikt in de moderne portefeuilletheorie (MPT). MPT probeert een efficiënte grens te bepalen voor een mix van activa in een portfolio. De efficiënte grens probeert het maximale rendement te optimaliseren ten opzichte van de risicograad voor de totale gecombineerde activa in de portefeuille. Het doel is om te kiezen voor activa met een lagere standaardafwijking voor de gecombineerde portefeuille die kleiner is dan de standaardafwijking van de afzonderlijke activa. Dit kan de volatiliteit van de portefeuille verminderen. De moderne portefeuilletheorie streeft naar een optimale mix van activa met een hogere volatiliteit en activa met een lagere volatiliteit. Door de activa in een portefeuille te diversifiëren, kunnen beleggers het risico verminderen en toch een positief rendement mogelijk maken.

Bij het samenstellen van een portfolio is het belangrijk om te proberen het totale risico te verminderen door activa met een negatieve covariantie met elkaar op te nemen. Analisten gebruiken historische prijsgegevens om de mate van covariantie tussen verschillende aandelen te bepalen. Dit veronderstelt dat dezelfde statistische relatie tussen de activaprijzen in de toekomst zal voortduren, wat niet altijd het geval is. Door activa op te nemen die een negatieve covariantie vertonen, wordt het risico van een portefeuille tot een minimum beperkt.

De covariantie van twee activa wordt berekend met een formule. De eerste stap van de formule bepaalt het gemiddelde dagelijkse rendement voor elk afzonderlijk activum. Vervolgens wordt het verschil tussen het dagelijks rendement minus het gemiddelde dagelijkse rendement berekend voor elk activum, welke getallen door elkaar worden vermenigvuldigd. De laatste stap is om dat product te delen door het aantal handelsperioden, minus 1. Covariantie kan worden gebruikt om de diversificatie in een portefeuille van activa te maximaliseren. Door activa met een negatieve covariantie aan een portefeuille toe te voegen, wordt het algehele risico snel verminderd. Covariance geeft een statistische meting van het risico voor een combinatie van activa.

Het gebruik van covariantie heeft nadelen. Covariance kan alleen de directionele relatie tussen twee items meten. Het kan de kracht van de relatie tussen activa niet laten zien. De correlatiecoëfficiënt is een betere maat voor die sterkte. Een bijkomend nadeel van het gebruik van covariantie is dat de berekening gevoelig is voor rendementen met hogere volatiliteit.Meer volatiele activa omvatten rendementen die verder van het gemiddelde liggen. Deze afgelegen rendementen kunnen een ongepaste invloed hebben op de resulterende covariantieberekening. Grote prijsbewegingen van één dag kunnen de covariantie beïnvloeden, wat leidt tot een onnauwkeurige schatting van de meting.