Degenen die naar New York City zijn gereisd, weten dat de straten vol zitten met gele taxi's. Deze alomtegenwoordige voertuigen zijn constant aan het patrouilleren op zoek naar mensen die een lift nodig hebben. Voor de toevallige toeschouwer lijkt het erop dat deze voertuigen in het bezit van iedereen kunnen zijn, bestuurd door iedereen, en veel geld moeten meenemen (niet voor de bestuurder, maar voor het taxibedrijf). Maar neem een ​​paar minuten om een ​​beetje dieper te duiken; er is veel meer dan op het eerste gezicht te zien als het gaat om geld verdienen met een taxi in NYC.

AD:

De vroege dagen van de NYC-cabine

Om de moderne werking van de taxisector in New York City volledig te begrijpen, moeten we terugblikken op de evolutie ervan. Het is een interessante coördinatie van vraag en aanbod waarop wordt toegezien door overheidsregels.

Tijdens de Grote Depressie, die van 1929 tot het grootste deel van de jaren dertig duurde, werden arbeiders elke dag met duizenden ontslagen. Met in feite nergens anders om te keren, werden duizenden van die mannen taxi-chauffeurs van New York. Bijna 's nachts explodeerde het aantal cabines op de weg en plotseling was het aanbod veel groter dan de vraag. De cabine-industrie was bestemd voor vernietiging, dus de overheid stapte in om het te reguleren. In 1937 creëerde New York City het medaillonsysteem van de taxi.

AD:

De grondbeginselen van hoe de overheid taxi's in NYC reguleert

Een medaillon is, over het algemeen gesproken, een stuk metaal dat een prestatie, beloning of certificering betekent. Het medaillon van de NYC-cabine is een stuk metaal dat aan de motorkap van de auto is bevestigd. Dit betekent dat het voertuig legaal in staat is om als een taxi in New York te werken. Het bijbehorende nummer wordt ook weergegeven op het overheadteken van de cabine en op het papierwerk voor vergunningen.

AD:

Momenteel zijn er ongeveer 13, 500 medaillons in NYC. Dit aantal wordt streng gereguleerd door het stadsbestuur en de meeste 'nieuwe' taxi's zijn het resultaat van het kopen en verkopen van een medaillon op de particuliere markt. Dat wil zeggen dat de stad zelden nieuwe creëert. Deze verordening helpt om het aanbod van cabines te beperken en de cab-bedrijven in bedrijf te houden.

Maar dat is niet alles wat de overheid doet om de taxi-industrie onder controle te houden. De Taxi and Limousine Commission (TLC) regelt hoeveel een taxi kan opladen per mijl of per minuut, bepaalt de leasevergoedingen van een taxi-bedrijf voor chauffeurs, bewaakt de routes van de chauffeurs (om te zorgen dat ze de prijs niet kunstmatig verhogen) en veel meer. In wezen kan een taxibedrijf (of een taxichauffeur) slechts zoveel geld verdienen als de overheid hen toestaat te doen.

Maar er is geld voor nodig om geld te verdienen wanneer u een taxi in New York City bezit.

De startfrequentie voor een NYC Taxi Cab-medaillon

Net als elke andere grondstof schommelen medaillons bijna dagelijks in prijs.Dus om een ​​prijs op te leggen, is eigenlijk gewoon zeggen: "Dit is het bedrag waarvoor ze recentelijk zijn verkocht. "Vanaf maart 2015 liepen medaillons $ 900, 000. En ze moesten in paren worden gekocht.

De meeste mensen hebben gehoord van het on-demand autobedrijf Uber Technologies Inc. Het is nieuw, het is innovatief, het is vaak gemakkelijker te gebruiken dan een taxi, en volgens sommige accounts lijkt het de cabine-industrie in NYC te doden (zie ook : Is Uber de toekomst van de taxi-industrie?). Het zal en kan niet, maar dat is een onderwerp voor een andere keer. Maar Uber legt een deuk in de waarde van medaillons. Slechts een jaar eerder, in april 2014, waren die medaillons $ 1. 3 miljoen elk.

Waarom kosten medaillons zoveel?

Als je in de cabine-industrie in NYC wilt stappen, moet je ongeveer een miljoen dollar poneren alleen al voor de gebruiksrechten van het voertuig. Dat omvat ook geen van uw operationele kosten. Dus waarom zou iemand een medaillon kopen? Het lijkt een verspilling van geld op het oppervlak. Maar als we graven, kunnen we zien dat er enkele zeer goede redenen zijn.

De belangrijkste reden dat de medaillons veel kosten, is eenvoudig de schaarste ervan. Mensen willen ze, ze zijn moeilijk te vinden en mensen zijn bereid om zoveel voor hen te betalen. Net als een zeldzaam kunstwerk, een kostbaar juweel of een greintje goud: wat mensen bereid zijn te betalen dicteert het grootste deel van de prijs. Maar er is een extra onderliggende reden. En die reden is lage rentetarieven.

Als we kijken naar de waarde van een medaillon, slechts 10 jaar geleden, zien we dat ze voor iets minder dan $ 400.000 aan het verkopen waren. Toen de economie in 2007 naar het zuiden ging, sloeg de prijs van een medaillon af tegen de trend en begon snel te stijgen. . In 2010 was de waarde van één verdubbeld. Tegen 2013 was de waarde verdrievoudigd ten opzichte van de prijs van 2005. De grootste reden: de rente verlagen.

Mensen in de taxibedrijf kijken naar de prijs van een medaillon, niet als een prijs, maar als een investering. Het is een zeer veilige investering (zolang u een goede bedrijfseigenaar bent) met een vrij laag risico. Om datzelfde lage risico te krijgen, zou u moeten beleggen in een treasury-obligatie. De huidige rente voor een obligatie van 30 jaar ligt rond de 3%. Houd dat aantal in het achterhoofd, het is belangrijk.

Hoe de transactie daadwerkelijk werkt

U vraagt ​​zich misschien af ​​hoe een taxichauffeur en een taxibedrijf geld verdienen. Het is afhankelijk van wie de eigenaar van het voertuig is, hoe ze hun bedrijf hebben opgezet en verschillende factoren. Maar voor het grootste deel is een taxibedrijf eigenaar van het voertuig. Ze leasen het aan hun chauffeurs die op hun beurt 100% van de tarieven en fooien kunnen houden (sommige bedrijven brengen minder huurlasten in rekening, maar behouden een deel van de tarieven). Vergeet niet dat deze tarieven zijn vastgesteld door de TLC en dat het bedrag dat een taxibedrijf het voertuig aan de bestuurder kan leasen, ook is ingesteld.

Laten we veronderstellen dat een bestuurder de juiste achtergrondcontrole, licentieverlening doorloopt en een rijbewijs voor een NYC-cabine kan krijgen. De chauffeur zou dan als onafhankelijk aannemer naar het taxibedrijf gaan en een voertuig huren voor ongeveer $ 150 per dienst (10-12 uur).Dit huurbedrag varieert afhankelijk van de dag van de week en of het een dag- of een nachtdienst is. Tijdens de dienst van de bestuurder verzamelt hij of zij 100% van de tarieven en fooien. Het verschil tussen wat ze binnenhalen en wat ze betalen om het voertuig te leasen, is hoeveel ze verdienen aan lonen (meestal ongeveer $ 25, 000 - $ 40.000 per jaar, afhankelijk van verschillende factoren). Denk eraan, de chauffeurs worden beschouwd als onafhankelijke contractanten, dus alle uitgaven zijn voor hen en niet de eigenaar van de cabine.

De echte winnaar hier is natuurlijk het taxibedrijf. Als ze hun cabine elke dag van het jaar verhuurd hebben, kunnen ze ongeveer $ 80.000 per jaar binnenbrengen. Dat is een aanzienlijk bedrag voor één voertuig, maar dat is exclusief belastingen, verzekering, onderhoud en het feit dat de voertuigen om de drie jaar moeten worden vervangen. Zelfs als dat het rendement met $ 25.000 per jaar vermindert, verdient het voertuig nog steeds $ 55.000 per jaar.

Stel dat het cabinebedrijf een medaillon heeft gekocht voor $ 1 miljoen, dan verdienen ze nu $ 55.000 per jaar van dat medaillon. Dat is een 5 5% reëel rendement op hun investering. Denk aan de 3% die je zou kunnen krijgen van een 30-jarige staatsobligatie? De eigenaar van deze voertuigen en medaillons krijgt 2. 5% meer met weinig extra risico.

De bottom line

Het risico is echter in lijn met het feit dat andere bedrijven, zoals Uber, de waarde van dat taximedium kunnen vernietigen. En hoewel het afgelopen decennium geweldig was voor degenen die de medaillons bezitten (ze hebben een exponentiële groei in de medaillonwaarde gezien terwijl hun inkomstenstroom stabiel is gebleven), is de toekomst misschien niet zo goed. (Zie aanverwant: Vervangt Uber Airport-taxi's?)