Wanneer we proberen uit te vinden welke waarderingsmethode we gebruiken om een ​​aandeel voor de eerste keer te waarderen, zullen de meeste beleggers snel het overweldigende aantal waarderingstechnieken ontdekken waarover ze vandaag beschikken. Er zijn eenvoudig te gebruiken methoden, zoals de vergelijkbare methode, en er zijn de meer betrokken methoden, zoals het discounted cash flow-model. Welke moet je gebruiken? Helaas is er geen methode die het beste geschikt is voor elke situatie. Elke voorraad is anders en elke industriesector heeft unieke eigenschappen die verschillende waarderingsbenaderingen kunnen vereisen. Het goede nieuws is dat dit artikel uitleg geeft over de algemene gevallen waarin de meeste waarderingsmethoden moeten worden gebruikt.

Twee categorieën waarderingsmodellen

Waarderingsmethoden vallen doorgaans in twee hoofdcategorieën: absolute en relatieve waarderingsmodellen. Absolute waarderingsmodellen proberen de intrinsieke of "echte" waarde van een investering te vinden die alleen op fundamentals is gebaseerd. Kijken naar fundamentals betekent simpelweg dat je je alleen zou richten op zaken als dividenden, cashflow en groeipercentage voor een enkel bedrijf, en je geen zorgen hoeft te maken over andere bedrijven. Waarderingsmodellen die in deze categorie vallen, zijn onder meer het dividendkortingsmodel, het verdisconteerde kasstroommodel, de resterende inkomensmodellen en de op activa gebaseerde modellen.

In tegenstelling tot absolute waarderingsmodellen werken relatieve waarderingsmodellen door het bedrijf in kwestie met andere vergelijkbare bedrijven te vergelijken. Deze methoden omvatten meestal het berekenen van veelvouden of verhoudingen, zoals het veelvoud van prijs / winst, en het vergelijken met de veelvouden van andere vergelijkbare bedrijven. Als de P / E van het bedrijf dat u probeert te waarderen lager is dan het P / E-veelvoud van een vergelijkbaar bedrijf, kan dat bedrijf bijvoorbeeld als relatief ondergewaardeerd worden beschouwd. Over het algemeen is dit soort waardering een stuk eenvoudiger en sneller te doen dan de absolute waarderingsmethoden, waardoor veel beleggers en analisten hun analyse met deze methode beginnen. (Zie De 4 basiselementen van de voorraadwaarde voor meer informatie.)

Laten we een paar van de meer populaire waarderingsmethoden bekijken die beschikbaar zijn voor investeerders, en bekijken wanneer het passend is om elk model te gebruiken.

Dividend Discount Model (DDM)

Het dividendkortingsmodel (DDM) is een van de meest basale absolute waarderingsmodellen. Het dividendmodel berekent de "echte" waarde van een bedrijf op basis van de dividenden die het bedrijf aan zijn aandeelhouders uitkeert. De rechtvaardiging voor het gebruiken van dividenden om een ​​bedrijf te waarderen is dat dividenden de werkelijke kasstromen vertegenwoordigen die naar de aandeelhouder gaan. Als u de contante waarde van deze kasstromen waardeert, zou u dus een waarde moeten krijgen voor de waarde van de aandelen. Het eerste dat u moet controleren als u deze methode wilt gebruiken, is dus of het bedrijf daadwerkelijk een dividend uitkeert.

Ten tweede is het niet genoeg voor het bedrijf om alleen een dividend uitbetaald te krijgen; het dividend moet ook stabiel en voorspelbaar zijn. De bedrijven die stabiele en voorspelbare dividenden betalen, zijn typisch volwassen blue-chipbedrijven in volwassen en goed ontwikkelde industrieën. Dit type bedrijven is vaak het meest geschikt voor dit soort waarderingsmethoden. Bekijk bijvoorbeeld de dividenden en inkomsten van bedrijf XYZ hieronder en kijk of u denkt dat het DDM-model geschikt is voor dit bedrijf:

2012	2013	2014	2015	2016	2017
Dividend per aandeel	$ 0. 50	$ 0. 53	$ 0. 55	$ 0. 58	$ 0. 61	$ 0. 64
Winst per aandeel	$ 4. 00	$ 4. 20	$ 4. 41	$ 4. 63	$ 4. 86	$ 5. 11

In dit voorbeeld groeit de winst per aandeel gestaag met een gemiddelde van 5%, en de dividenden groeien ook in hetzelfde tempo. Dit betekent dat het dividend van het bedrijf consistent is met de winstontwikkeling, waardoor het gemakkelijk te voorspellen is voor toekomstige periodes. Controleer bovendien de uitbetalingsratio om ervoor te zorgen dat de verhouding consistent is. In dit geval is de verhouding 0.125 voor alle zes jaar, wat goed is, en maakt dit bedrijf een ideale kandidaat voor het dividendmodel. (Zie voor meer informatie over de DDM: Diggen in het dividendkortingsmodel . )

Cashflowmodel met korting (DCF)

Wat als het bedrijf geen dividend uitkeert of het dividendpatroon is onregelmatig? Ga in dit geval verder om te controleren of het bedrijf voldoet aan de criteria om het discounted cash flow-model te gebruiken. In plaats van naar dividenden te kijken, gebruikt het DCF-model de geactualiseerde toekomstige kasstromen van een bedrijf om het bedrijf te waarderen. Het grote voordeel van deze aanpak is dat deze kan worden gebruikt met een grote verscheidenheid aan bedrijven die geen dividend uitkeren, en zelfs voor bedrijven die wel dividend uitkeren, zoals bedrijf XYZ in het vorige voorbeeld.

Het DCF-model heeft verschillende variaties, maar de meest gebruikte vorm is het tweetraps DCF-model. In deze variant worden de vrije kasstromen over het algemeen voorspeld voor vijf tot tien jaar, en vervolgens wordt een eindwaarde berekend om alle kasstromen na de prognoseperiode te verwerken. Dus de eerste vereiste voor het gebruik van dit model is dat het bedrijf voorspelbare vrije kasstromen heeft en dat de vrije kasstromen positief zijn. Alleen al op basis van deze vereiste zult u snel merken dat veel kleine snelgroeiende bedrijven en niet-mature bedrijven zullen worden uitgesloten vanwege de grote kapitaaluitgaven waarmee deze bedrijven in het algemeen worden geconfronteerd.

Bekijk bijvoorbeeld de vereenvoudigde kasstromen van de volgende onderneming:

2012	2013	2014	2015	2016	2017
Operationele cashflow < 438	789	1462	890	2565	510	Kapitaaluitgaven
785	995	1132	1256	2235 > 1546	Vrije kasstroom	-347
-206	330	-366	330	-1036	In deze momentopname heeft het bedrijf geleid tot een toenemende positieve werking cashflow, wat goed is. Maar je kunt aan het hoge niveau van de kapitaaluitgaven zien dat het bedrijf nog steeds veel van zijn geld terug investeert in het bedrijf om te kunnen groeien.Dit resulteert in negatieve vrije kasstromen gedurende vier van de zes jaar en zou het uiterst moeilijk of onmogelijk maken om de kasstromen voor de komende vijf tot tien jaar te voorspellen. Dus om het DCF-model het meest effectief te gebruiken, zou het doelbedrijf over het algemeen stabiele, positieve en voorspelbare vrije kasstromen moeten hebben. Bedrijven met de ideale kasstromen die geschikt zijn voor het DCF-model zijn meestal de volwassen bedrijven die de groeifasen voorbij zijn. (Zie voor meer informatie over deze methode Cashpot met korting opnemen	.

) Vergelijkbaarheden Methode De laatste methode die we zullen bekijken, is een soort alles-in-één methode die kan worden gebruikt gebruikt als u het bedrijf niet kunt waarderen met een van de andere modellen, of als u simpelweg niet de tijd wilt besteden aan het crunchen van de nummers. De methode probeert niet om een ​​intrinsieke waarde voor de aandelen te vinden zoals de vorige twee waarderingsmethoden; het vergelijkt gewoon de prijsveelvouden van het aandeel met een benchmark om te bepalen of het aandeel relatief ondergewaardeerd of overgewaardeerd is. De reden hiervoor is gebaseerd op de Law of One Price, waarin staat dat twee vergelijkbare activa voor vergelijkbare prijzen zouden moeten verkopen. De intuïtieve aard van deze methode is een van de redenen waarom het zo populair is.

De reden waarom het in bijna alle omstandigheden kan worden gebruikt, is te wijten aan het enorme aantal multiples dat kan worden gebruikt, zoals de koers-winstverhouding (P / E), prijs per boek (P / B ), prijs-tot-omzet (P / S), koers-tot-geldstroom (P / CF) en vele andere. Van deze ratio's is de P / E-ratio echter de meest gebruikte, omdat deze zich richt op de winst van het bedrijf, wat een van de belangrijkste factoren is voor de waarde van een investering.

Wanneer kunt u het P / E-veelvoud gebruiken voor een vergelijking? U kunt het over het algemeen gebruiken als het bedrijf openbaar wordt verhandeld omdat u de prijs van de voorraad nodig hebt en u de inkomsten van het bedrijf moet kennen. Ten tweede zou het bedrijf positieve inkomsten moeten genereren omdat een vergelijking met een negatief meervoudig P / E niets zou betekenen. En ten slotte moet de winstkwaliteit sterk zijn. Dat wil zeggen dat de inkomsten niet te volatiel mogen zijn en dat de boekhoudpraktijken van het management de gerapporteerde inkomsten niet drastisch mogen verstoren. (Bedrijven kunnen hun cijfers manipuleren, dus u moet weten hoe u de nauwkeurigheid van EPS kunt bepalen. Lees hoe u de kwaliteit van EPS kunt evalueren.)

Dit zijn slechts enkele van de belangrijkste criteria waar beleggers naar moeten kijken bij het kiezen van welke ratio of veelvouden om te gebruiken. Als de P / E-veelvoud niet kan worden gebruikt, bekijkt u eenvoudigweg een andere verhouding, zoals het prijs-tot-verkoop-veelvoud.

De bottom line

Geen enkele waarderingsmethode is perfect voor elke situatie, maar door de kenmerken van het bedrijf te kennen, kunt u een waarderingsmethode selecteren die het beste bij de situatie past. Bovendien zijn beleggers niet beperkt tot slechts één methode. Vaak zullen beleggers verschillende waarderingen uitvoeren om een ​​reeks mogelijke waarden te creëren of om alle waarderingen in één te laten samenvallen. Bij voorraadanalyse is het soms niet zozeer een kwestie van het juiste gereedschap voor de klus, maar wel van het aantal gereedschappen dat je hebt om andere inzichten uit de cijfers te trekken.