Tegenwoordig zijn kansen niet gebonden aan geografische gebieden. Investeren in buitenlandse aandelen betekent aandelen aanhouden van bedrijven die niet alleen zijn gevestigd in verschillende geografische locaties, maar ook worden aangedreven door de respectieve economische factoren. Zo belegt beleggen in buitenlandse aandelen het beleggingsrisico tussen internationale markten die verschillen van de thuiseconomie.

Degenen die internationaal investeren, willen profiteren van diversificatie en groei in andere economieën. Deze factor is met name relevant, omdat er geen constante markt aan de top is gebleven en er wereldwijd een breed scala aan krachtige markten is. Hoewel de correlatie tussen aandelenbeurzen over de hele wereld in de loop van de jaren is toegenomen, is er variatie in de mate van beweging. (Verwante literatuur, zie: Is de Stock Correlation Strategy effectief?)

Zoals de meeste dingen, heeft internationaal beleggen zijn keerzijde. Gemeten in termen van volatiliteit worden buitenlandse aandelen als riskanter beschouwd. Afgezien van het feit dat buitenlandse aandelen de neiging hebben om dramatische veranderingen in hun marktwaarde te ervaren, houden deze aandelen nog andere risico's in. Ten eerste is het politieke risico dat voortvloeit uit een onstabiele overheid of militaire actie in het land van investering. De tweede factor is dat de meerderheid van de wereldmarkten minder gereguleerd is dan ontwikkelde markten zoals die in de VS, waardoor het risico van manipulatie of fraude toeneemt. Er is ook een risico vanwege ontoereikende betrouwbare informatie die beschikbaar is over verschillende internationale markten, wat de nauwkeurigheid van de marktbeweging door de belegger kan beperken. Zelfs in gevallen waarin voldoende informatie beschikbaar is, kan de juiste interpretatie ervan een uitdaging vormen voor een externe belegger. Ten slotte is er het valutarisico, dat voortkomt uit potentiële ongunstige bewegingen ten opzichte van de eigen valuta. Valutabewegingen kunnen echter ook in het voordeel werken van de belegger en helpen bij het verbeteren van het rendement. Naast de risico's moeten beleggers de kosten van het proces berekenen. Deze zijn meestal in de vorm van vergoedingen, commissies en belastingen.

Over het algemeen bieden buitenlandse aandelen een grote kans, gezien het belang van geografische diversificatie en blootstelling aan meerdere groeiende economieën. De meeste financiële experts en adviseurs beschouwen buitenlandse aandelen gezond voor de portefeuille van een belegger en bevelen een allocatie van 5-10 procent aan voor conservatieve beleggers tot een maximum van 25 procent voor agressieve beleggers.

Verschillende routes

Voor beleggers die de kansen en risico's van internationaal beleggen goed begrijpen, zijn er veel manieren om blootstelling te verkrijgen aan buitenlandse aandelen. De populaire manieren om buitenlandse aandelen te verhandelen, worden hieronder weergegeven:

1. American Depository Receipt (ADR)

American Depository Receipts, in de volksmond bekend als ADR's, werken goed voor beleggers, maar ook voor niet-Amerikaanse bedrijven.ADR's bieden beleggers een handige manier om buitenlandse aandelen aan te houden en bieden niet-Amerikaanse bedrijven de mogelijkheid om een ​​aanwezigheid in de VS te vestigen en zelfs kapitaal aan te trekken op de Amerikaanse aandelenmarkten. 'S Werelds grootste beursintroductie, Alibaba Group Holding Limited (BABA BABAAlibaba Grp187. 84 + 2. 53% Created with Highstock 4. 2. 6 ), is een voorbeeld van een Chinees grootkapitaal via een IPO en handel in de VS als een ADR.

De ADR's kunnen gesponsord of niet-gesponsord zijn en hebben drie verschillende niveaus, afhankelijk van de toegang van buitenlandse bedrijven tot de Amerikaanse markten, evenals openbaredienstverplichtingen en nalevingsvereisten. ADR's van niveau 1 kunnen niet worden gebruikt om kapitaal aan te trekken en worden alleen over-the-counter verhandeld. Hoewel ADR's van niveau 2 en niveau 3 beide zijn genoteerd aan een gevestigde effectenbeurs (NYSE, AMEX of NASDAQ), kunnen alleen ADR's van niveau 3 worden gebruikt om kapitaal aan te trekken.

Om zijn prijs in het thuisland en het land van de uitgever gelijk te stellen, vertegenwoordigt elke ADR de onderliggende aandelen in een andere verhouding, omdat deze een fractie (in geval van dure aandelen), een of meer aandelen van de buitenlandse aandelen kan vertegenwoordigen . Bijvoorbeeld, elke Vodafone Group plc ADR (VOD VODVodafone Group29. 21 + 0 38% Created with Highstock 4. 2. 6 ) vertegenwoordigt 10 gewone aandelen, terwijl Sony Corporation in Japan een 1 heeft: 1 ratio (SNE SNESONY CORP45. 87 + 2. 37% Created with Highstock 4. 2. 6 ). Aangezien deze bedrijven worden genoteerd, verhandeld en afgerekend zoals Amerikaanse aandelen, is dit een handige manier voor de gemiddelde belegger om buitenlandse aandelen aan te houden. Beleggers moeten echter informeren naar de kosten die door de makelaar-dealer in rekening worden gebracht. (Lees voor meer: ​​Grondbeginselen van American Depository Receipts.)

2. Global Depository Receipts

Global Depository Receipts of GDR's zijn een categorie certificaten van aandelen zoals ADR's. Met GDR's geeft een depothoudende bank aandelen uit van buitenlandse bedrijven op internationale markten (meestal in Europa) en is beschikbaar voor beleggers binnen en buiten de VS, waardoor ze de kans krijgen om in buitenlandse aandelen te beleggen. Tegelijkertijd krijgen de uitgevende bedrijven toegang tot internationale markten en beleggers. Hoewel GDR's meestal zijn uitgedrukt in Amerikaanse dollars (soms in euro's of ponden), worden ze doorgaans op dezelfde manier verhandeld, gecleard en afgehandeld als binnenlandse aandelen. De Beurzen van Londen en Luxemburg zijn de meest voorkomende bestemming voor het vermelden van GDR's. Daarnaast zijn ze ook genoteerd aan beurzen in Singapore, Frankfurt en Dubai. Op twee uitzonderingen na, de eerste voor niet-Amerikaanse beleggers (Regulation S) en de tweede voor Amerikaanse beleggers die kwalificeren als Gekwalificeerde Institutionele Kopers (Rule 144A), worden GDR's via een privéaanbieding aan institutionele beleggers aangeboden. (Zie voor meer informatie: Investeren in buitenlandse aandelen: ADR's en GDR's.)

3. Direct beleggen

Beleggers kunnen op twee manieren rechtstreeks in buitenlandse aandelen beleggen. De eerste is door een wereldwijde rekening te openen bij een makelaar in hun thuisland, die de mogelijkheid biedt om buitenlandse aandelen te kopen (zoals Fidelity, E * TRADE, Charles Schwab of Interactive Brokers in de VS), terwijl de andere is om een ​​account te openen met een lokale makelaar in het doelland die diensten aanbiedt aan internationale investeerders (zoals het Boom's Trading Platform in Hong Kong of OCBC Securities in Singapore, die toegang geven tot niet alleen de lokale markt maar ook andere aandelenmarkten).

Beleggers moeten het juiste handelsplatform kiezen op basis van hun beleggingsstijl en rente, naast factoren zoals vergoedingen, kosten en faciliteiten die worden aangeboden door het beursvennootschap. Direct gaan is echter niet geschikt voor kleine of toevallige beleggers, omdat het systeem ingewikkeld is, met kosten, belastingkwesties, technische ondersteuning, valutaconversies, onderzoek en meer. Gezien dit alles, moeten alleen actieve en serieuze investeerders zich overgeven aan het proces. Beleggers moeten ook op hun hoede zijn voor frauduleuze tussenpersonen die niet zijn geregistreerd bij de regulerende instantie in het land van herkomst, zoals de Securities and Exchange Commission (SEC) in de VS.

4. Beleggingsfondsen

Beleggers die zonder veel moeite internationale markten willen verkennen, kunnen ervoor kiezen om te beleggen in internationale beleggingsfondsen. Deze fondsen zijn vergelijkbaar met gewone beleggingsfondsen in termen van de voordelen die ze bieden en hoe ze werken, behalve dat ze een portefeuille van buitenlandse aandelen hebben in plaats van binnenlandse aandelen. Deze fondsen zijn er in verschillende smaken met voor elk wat wils, van agressieve tot conservatieve beleggers. De belangrijkste soorten fondsen die beleggen in buitenlandse fondsen zijn wereldwijde fondsen, internationale fondsen, regio- of landspecifieke fondsen en internationale indexfondsen. Net als andere internationale beleggingen zijn deze fondsen doorgaans duurder dan binnenlandse tegenhangers. (Zie voor meer informatie: Waarom beleggen in beleggingsfondsen met internationale aandelen?)

5. Exchange-Traded Funds

Internationale exchange-traded funds bieden beleggers een gemakkelijke en gemakkelijke manier om toegang te krijgen tot de buitenlandse markten. Het kiezen van de juiste exchange-traded funds (ETF's) is gemakkelijker voor beleggers dan het zelf bouwen van een aandelenportefeuille. Hoewel een enkele ETF een manier kan bieden om wereldwijd te beleggen, zijn er ETF's die meer geconcentreerde weddenschappen aanbieden, zoals in een bepaald land. Er is een breed scala aan internationale ETF's in verschillende categorieën, zoals marktkapitalisatie, geografische regio, beleggingsstijl en sectoren. De prominente ETF's zijn afkomstig van onder andere iShares, SPDR, Vanguard, FlexShares, Schwab, Direxion, First Trust, Guggenheim, PowerShares, WisdomTree en Market Vectors. Beleggers dienen de kosten, liquiditeit, vergoedingen, handelsvolume, belastingen en portefeuille te onderzoeken alvorens internationale ETF's te kopen. (Gerelateerd lezen, zie: State Street Slashes ETF-vergoedingen.)

6. Multinationale ondernemingen

Beleggers die niet vertrouwd zijn met het rechtstreeks kopen van buitenlandse aandelen en die zelfs van ADR of beleggingsfondsen verschillen, kunnen binnenlandse bedrijven zoeken die een groot deel van hun omzet en inkomsten overzee hebben. De meest geschikte bedrijven voor dit doel zijn multinationale ondernemingen (MNC's). Voor een Amerikaanse belegger kunnen het aandelen zijn van MNC's zoals The Coca-Cola Company (KO KOCoca-Cola Co45. 47-1. 09% Created with Highstock 4. 2. 6 ) of The McDonald's Corporation (MCD MCDMcDonald's Corp170. 07 + 0 84% Created with Highstock 4. 2. 6 ), bedrijven die een groot deel van hun omzet genereren uit wereldwijde operaties.Deze benadering lijkt meer op een achterdeur en biedt geen echte internationale diversificatie.

De bottom line

Ongeacht de gekozen route om in buitenlandse aandelen te beleggen, moeten beleggers leren over het product waarin ze beleggen, wat aandelen kunnen zijn (in het geval van directe beleggingen of ADR's), internationale beleggingsfondsen, of ETF's. Bovendien is kennis over de politieke en economische omstandigheden in het land van belegging van essentieel belang om inzicht te krijgen in de factoren die van invloed kunnen zijn op het beleggingsrendement. Beleggers moeten zich richten op hun beleggingsdoelstellingen, kosten en toekomstige rendementen, in evenwicht met hun risicotolerantie.

Openbaarmaking: Op het moment van schrijven had de auteur geen aandelen in de bedrijven die in dit artikel worden genoemd.