Na twee jaar sparen en opofferen - zweten en overuren - hebt u eindelijk genoeg geld verzameld om te kunnen beginnen met beleggen buiten uw pensioenrekeningen. Je hebt net de middag doorgebracht met je nieuwe makelaar, terwijl hij of zij een groot aantal investeringskeuzes met je doornam, waarbij hij elk in detail uitlegde en je hoofd liet zwemmen.

Uw broker heeft u verschillende hypothetische scenario's gepresenteerd waarin het totale rendement wordt weergegeven dat u in elk geval zou kunnen verwachten, totdat u uiteindelijk besloot om wat aandelen in een lokaal bedrijf te kopen waarvan u enigszins bekend bent.

Maar terwijl je wegrijdt van zijn kantoor, denk je: "Wat zal ik hier precies uithalen en hoe krijg ik het?"

Interesse

Rente-inkomsten worden betaald op alle soorten schuldinstrumenten als compensatie voor het uitlenen van de hoofdsom van de belegger aan de leningnemer of emittent. Dit type inkomsten wordt betaald door verschillende soorten beleggingen, met de volgende noteringen:

• Vastrentende waarden, zoals cd's en obligaties. De rentevoet is meestal vooraf ingesteld en duurt tot de beveiliging volwassen wordt, of wordt gebeld of gezet.
• Rekeningen voor opvraagbare deposito's, zoals cheques, sparen en geldmarktrekeningen. Deposanten ontvangen rente als compensatie voor het parkeren van hun contanten op de rekening van de bewaarinstelling.
• Vaste annuïteiten, die een vaste rente betalen op basis van uitgestelde belastingen tot de vervaldatum.
• Door de verkoper gefinancierde hypotheken, waarbij de verkoper een overeengekomen rentevoet berekent over de hoofdsom die aan de koper is uitgeleend.
• Beleggingsfondsen die in bovengenoemde voertuigen beleggen.

Geen enkele vorm van aandelenkapitaal betaalt rente van welke aard dan ook. Elk van deze schuldinstrumenten betaalt een aangegeven rentevoet. Dit tarief is meestal vast, maar kan variabel zijn, afhankelijk van de voorwaarden van de investering.

De koersen voor depositorekeningen schommelen gewoonlijk, afhankelijk van veranderingen in rentetarieven, terwijl de tarieven voor obligaties, CD's en fixed annuity-contracten meestal constant blijven tot de vervaldatum. Rentedragende beleggingen zijn altijd gekoppeld aan de huidige rentetarieven en kunnen niet van nature tarieven betalen die hoog genoeg zijn om de inflatie in de loop van de tijd te verslaan, tenzij het gaat om risicovolle voertuigen zoals junk bonds.

De meeste rentedragende effecten hebben een rating, zoals AAA of BB, toegekend door een van de belangrijkste ratingbureaus, zoals Standard and Poor's (S & P). Als deze rating daalt nadat een effect is uitgegeven, kan dit een mogelijke indicator zijn dat de emittent zijn verplichting niet nakomt. Een merkbare daling van de inkomsten, winst of liquiditeit kan een ander waarschuwingssignaal zijn. In veel gevallen zullen deze wijzigingen natuurlijk resulteren in een lagere beoordeling.

Dividenden

Dividenden zijn een vorm van contante compensatie voor aandelenbeleggers. Ze vertegenwoordigen het deel van de winst van het bedrijf dat wordt doorgegeven aan de aandeelhouders, meestal op maand- of kwartaalbasis.

Het dividendinkomen is vergelijkbaar met het rentebelang doordat het gewoonlijk gedurende een bepaalde tijd tegen een aangegeven tarief wordt betaald. Maar dividenden worden alleen betaald op aandelen of van beleggingsfondsen die in aandelen beleggen; niet alle aandelen betalen echter dividenden. Over het algemeen betalen alleen gevestigde bedrijven dividenden, terwijl ondernemingen met een kleine kap gewoonlijk hun contanten behouden voor toekomstige groei.

Dividenden worden uitbetaald op zowel gewone aandelen als preferente aandelen, hoewel het tarief doorgaans hoger is op preferente aandelen dan gebruikelijk. Dividenden kunnen ook gewoon zijn en worden belast als gewone inkomsten of gekwalificeerd, die worden belast als langetermijnwinst op aandelen. In de meeste gevallen hoeven bedrijven geen dividenden uit te keren, althans niet op gewone aandelen. Omdat dividenden een functie zijn van bedrijfsinkomsten, kan een slechte cashflow of winstmarges een aanstaande daling of afwezigheid van dividendbetalingen aan aandeelhouders signaleren.

Dividendrendementen kunnen variëren, afhankelijk van het type effect waarvoor ze worden betaald; gewone stock dividenden hebben de neiging om te fluctueren met de huidige winstgevendheid van een bedrijf, terwijl preferente stockdividenden over het algemeen gebonden zijn aan rentetarieven. Omdat ze worden beschouwd als beleggingen met een hoger risico dan obligaties, hebben de rendementen op preferente aandelen de neiging om te zweven met een snelheid die hoger is dan die van CD's of de meeste soorten obligaties, behalve misschien rommelobligaties.

Meerwaarden

Meerwaarden vertegenwoordigen de waardestijging van een effect of belegging vanaf het moment dat deze is gekocht. Deze winsten kunnen zowel op lange als op korte termijn zijn, afhankelijk van het feit of het verkochte instrument langer dan een jaar werd aangehouden. Zowel aandelen als vastrentende waarden kunnen winsten (of verliezen) boeken. Hoewel vastrentende effecten op prijs kunnen stijgen in de secundaire markt, zijn ze in de eerste plaats bedoeld om huidige rente of dividenden te betalen, terwijl aandelen en onroerend goed het grootste deel van hun beloning aan beleggers verstrekken in de vorm van meerwaarden.

Historisch gezien zijn de winsten van aandelen en onroerend goed het enige beleggingsrendement dat de inflatie in de loop van de tijd heeft overtroffen, wat een van hun belangrijkste voordelen is. Natuurlijk bewegen de markten in twee richtingen, en elke beveiliging of investering die een winst kan boeken, kan ook leiden tot verlies. Aandelen stijgen en dalen zowel bij de algemene markten als bij de bedrijfsprestaties.

Belastingvoordelen

Een paar soorten beleggingen produceren verschillende soorten belastingvoordeel. Werkbelangen in olie- en gasleases genereren inkomsten die mogelijk 15% belastingvrij zijn vanwege de uitputtingstoelage. Beperkte partnerschappen, die meestal in onroerend goed of in olie en gas beleggen, kunnen passief inkomen doorgeven, dat is inkomsten uit samenwerkingsactiviteiten die de belegger niet actief bij het beheer betrekt. Passief inkomen kan worden afgeschreven met passieve verliezen, die meestal gepaard gaan met uitgaven in verband met de exploitatie van de inkomstengenererende activiteiten van het partnerschap.

Totaal rendement

Natuurlijk bieden veel soorten investeringen meer dan één type beleggingsrendement.Gewone aandelen kunnen zowel dividenden als meerwaarden opleveren. Vastrentende effecten kunnen naast rentebaten of dividendinkomsten ook vermogenswinsten opleveren en partnerships kunnen een of alle van de bovengenoemde vormen van inkomsten op fiscaal voordelige basis bieden. Het totale rendement wordt berekend door meerwaarden (of aftrek van kapitaalverliezen) toe te voegen aan dividend- of rente-inkomsten en factoring in eventuele belastingbesparingen.

De ondergrens

verschillende soorten beleggingen na verschillende soorten rendement. Sommigen betalen inkomsten in de vorm van rente of dividenden, terwijl anderen de mogelijkheid bieden tot vermogensgroei. Weer andere bieden belastingvoordelen naast het huidige inkomen of meerwaarden. Al deze factoren samen vormen het totale rendement van een investering.