Inhoudsopgave:
Voordat een financieel instrument in een effectenbeurs kan worden verkocht, moeten betrokken partijen het probleem van ongunstige selectie overwinnen. Aandelen ervaren het meest ongunstige selectie in twee vormen: kopers hebben de neiging om (maar niet altijd) minder over de aandelen te weten dan emittenten in de primaire markt, en risicovolle aandelen kunnen het meest aantrekkelijk zijn voor degenen die het minst in staat zijn om slechte rendementen te overleven.
Van oudsher verminderen of verwijderen financiële intermediairs ongunstige selectie op de aandelenmarkt door de informatiekosten te verlagen. De komst van internet was een enorme zegen voor de gemiddelde belegger, waardoor informatie sneller en nauwkeuriger werd op manieren die nog nooit eerder waren gerealiseerd.
Er is één uniek en controversieel voorbeeld van ongunstige selectie in sommige secundaire beurstransacties: handel met voorkennis.
Handel met voorkennis
Handel met voorkennis is een slecht gedefinieerd concept met wortels in de ongunstige selectietheorie en de efficiënte markthypothese (EMH). Het populaire begrip is dat insiders een oneerlijk voordeel hebben omdat ze over aanzienlijk significante en niet-openbare informatie beschikken - een informatieasymmetrie.
Er zijn verschillende problemen met dit begrip. De eerste twee liggen voor de hand: hoe wordt een insider gedefinieerd en wat kwalificeert zich als een handel met voorkennis? Aangezien beurzen en regelgevende instanties niet willen dat het beleggerspubliek gelooft dat het spel is opgelost, zijn er redenen voor garanties tegen transacties met voorkennis. Dit is veel gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Insiders hebben de beste toegang tot informatie en markten zijn het meest efficiënt wanneer prijzen accurate en actuele informatie weergeven. Het verbieden van ingewijden om op informatie te handelen heeft de ongelukkige consequentie om alle handelaren in het duister te houden.
Economen zijn het oneens over de vraag of dit kwalificeert als ongunstige selectie. Zelfs degenen die dit denken zijn het niet eens over de noodzakelijke oplossingen.
De betekenis van financiële tussenpersonen
Financiële intermediairs, zoals financieel adviseurs en makelaars, verminderen ongunstige selectie op verschillende manieren. Tussenpersonen beoordelen bedrijven en hun problemen, bijvoorbeeld door beleggers belangrijke informatie te geven over voorraadwaarde en betrouwbaarheid.
Londense beurzen creëren openbaarmakingsvereisten voor emittenten om meer handelaren aan te trekken. Elke uitwisseling heeft een stimulans om een sfeer van fair play te bevorderen.
Kan de consumentenprijsindex (CPI) voor afzonderlijke gebieden worden gebruikt om de woonlasten van gebieden te vergelijken?
Begrijpen waarom de consumentenprijsindex (CPI) niet op passende wijze kan worden gebruikt voor het vergelijken van de kosten van levensonderhoud in verschillende delen van het land.
Hoe beïnvloedt ongunstige selectie verzekeringspremies?
Ontdek wat de ongunstige selectie op de verzekeringsmarkt veroorzaakt en waarom dit de premies voor alle polishouders verhoogt.
Welke markten zijn het meest gevoelig voor marktfalen door ongunstige selectie?
Lezen over welke markten het meest gevoelig zijn voor marktfalen door ongunstige selectie en waarom informatie op dergelijke markten niet effectief kan worden bezuinigd.