Wanneer de meeste mensen diepgewortelde wijsheid over financiën uitdagen, worden ze begroet met oogrollen. Wanneer een van 's werelds meest succesvolle financiële goeroes de tegendraadse is, luisteren mensen.

Dat was het geval met de brief van Warren Buffett uit 2013 aan de investeerders van Berkshire Hathaway, die een van de lang bestaande axioma's over pensioenplanning leek te betwisten. Buffett merkte op dat de beheerder van de nalatenschap van zijn vrouw bij zijn overlijden de opdracht kreeg om 90% van haar geld in een zeer laag beursindexfonds en 10% in kortlopende overheidsobligaties te beleggen.

Behoorlijk schokkend spul

Voor beleggers die regelmatig worden verteld om uit de buurt te blijven van voorraden naarmate ze ouder worden, was dit behoorlijk schokkend. Een versleten adagium is het handhaven van een percentage aandelen dat gelijk is aan 100 minus iemands leeftijd - tenminste als vuistregel. Dus als u de leeftijd van 70 jaar bereikt, zijn de meeste van uw beleggingsactiva obligaties van hoge kwaliteit die over het algemeen minder zwaar worden bij marktdalingen.

Omdat mensen over het algemeen langer leven en hun nest eieren moeten rekken, hebben sommige experts voorgesteld iets agressiever te zijn. Het is gebruikelijker om ongeveer 110 minus je leeftijd te horen - of zelfs 120 min je leeftijd - als een passend deel van de aandelen.

Maar 90% in aandelen, op elke leeftijd? Zelfs voor iemand met Buffett's bonafide lijkt dat een riskante propositie.

(Zie 6 Asset Allocation Strategies die werken voor verschillende benaderingen van asset-allocatie.)

Zal het werken voor elke belegger?

Nu is het belangrijk erop te wijzen dat het Oracle van Omaha niet specifiek heeft gezegd dat de splitsing van 90/10 voor elke belegger zinvol is. Het grotere punt dat hij probeerde te maken was over de samenstelling van portefeuilles, niet de precieze toewijzing. Zijn belangrijkste bewering was dat de meeste beleggers een beter rendement zullen behalen via low-cost, low-turnover indexfondsen - een interessante erkenning voor iemand die een fortuin vergaard heeft door individuele aandelen te selecteren.

En er is een duidelijk onderscheid tussen mevrouw Buffett en de meeste beleggers. Hoewel we het precieze bedrag van haar legaat niet weten, kan aangenomen worden dat ze een zacht nestei krijgt. Ze kan het zich waarschijnlijk veroorloven wat meer risico te nemen en toch comfortabel te leven.

Toch heeft deze 90/10-toewijzing veel aandacht getrokken in de investerende gemeenschap. Maar hoe goed zou zo'n mix van aandelen en obligaties in de echte wereld stand houden?

90/10 aan de test toevoegen

Eén Spaanse financieel hoogleraar ging aan de slag om het antwoord te vinden. In een recent gepubliceerde onderzoeksdocument nam Javier Estrada van IESE Business School een hypothetische investering van $ 1, 000, bestaande uit 90% aandelen en 10% Treasuries voor de korte termijn.

Met behulp van historische rendementen heeft hij bijgehouden hoe de $ 1, 000 zou doen over een reeks overlappende 30-jarige tijdsintervallen.Beginnend met de periode 1900-1929 en eindigend met 1985-2014, verzamelde hij gegevens met in totaal 86 intervallen.

Om een ​​min of meer constante 90/10-splitsing te handhaven, werden de fondsen eenmaal per jaar opnieuw in evenwicht gebracht. Bovendien nam hij elk jaar een initiële opname van 4% aan, die in de loop van de tijd werd verhoogd om rekening te houden met de inflatie.

Een van de belangrijkste statistieken waarnaar Estrada op zoek was, was de uitvalpercentage, gedefinieerd als het percentage van de tijdsperioden waarin het geld vóór 30 jaar op was - de tijd die sommige financiële planners suggereren dat gepensioneerden van plan zijn. Het bleek dat de agressieve activamix van Buffett verrassend veerkrachtig was, "faalde" in slechts 2% van de geteste intervallen.

Wat ook verrassend is, is hoe deze portefeuille van 90% aandelen het deed tijdens de vijf slechtste periodes sinds 1900. Estrada ontdekte dat het nestei slechts iets meer uitgeput was dan een veel risicomijdender 60% voorraad en 40% obligatietoewijzing .

Afbeelding 1. Estrada heeft de failure rate van verschillende activamixen in 86 verschillende historische perioden getest. Een activaspreiding is mislukt toen de fondsen vóór 30 jaar opraken, uitgaande van een vrij standaard aantal opnames.

Bron: Estrada, Javier. "Buffett's Asset Allocation Advice: Take it … With a Twist. "26 oktober 2015.

Zoals te verwachten valt, overtreffen de potentiële voordelen voor een dergelijke aandelenportefeuille die van meer conservatieve activamixen. De toewijzing 90/10 deed dus niet alleen goed werk om het neerwaartse risico te bewaken, het resulteerde ook in een sterk rendement.

Is de richtlijn van Buffett onfeilbaar? Nee. Maar gezien het risico dat altijd aanwezig is op de markten, is een uitvalpercentage van 2% een risico waarmee de meeste beleggers kunnen leven. Als u niet een van hen bent, zegt de geschiedenis dat een enigszins conservatievere activamix extra bescherming biedt.

Volgens Estrada's onderzoek was de veiligste activamix feitelijk 60% aandelen en 40% obligaties, die een opmerkelijk 0% faalpercentage hadden. Maar een deel van de aandelen dat lager is dan dat, verhoogt eigenlijk uw risico, omdat obligaties doorgaans niet genoeg interesse genereren om gepensioneerden die een hoge leeftijd bereiken te ondersteunen.

De bottom line

Recent onderzoek suggereert dat gepensioneerden in staat zouden kunnen zijn om zwaar op aandelen te leunen zonder hun nestei in groot gevaar te brengen. Maar als een toewijzing van 90% u de kriebels geeft, is terugtrekken misschien niet zo'n slecht idee.

Voor meer informatie over Warren Buffett, zie Warren Buffett: How He Does It en Warren Buffett's Frugal, So Why Are not You? Of misschien wilt u weten hoe u de jaarvergadering van Berkshire Hathaway bij wilt wonen.