a:

Volgens bepaalde economische theorieën hangt de productiekost van een product zeer nauw samen met de waarde ervan. De productiekosten van een goed zijn de gecombineerde kosten van de grondstoffen en de arbeid die nodig is om het te produceren. De arbeidstheorie van waarde van Adam Smith, later aangepast en gebruikt door Karl Marx in zijn socio-economische theorieën, was van mening dat de waarde van een goed of dienst direct verbonden is met de arbeid die nodig is om het te produceren. Meer eigentijdse waardetheorieën meten de waarde van een goed echter aan de hand van statistieken die weinig of niets te maken hebben met de productiekosten.

Zulke theorieën meten de waarde van een goed of een dienst, afhankelijk van hoeveel waarde in tijd of kapitaal een koper bereid is om er voor te handelen. Volgens een theorie wordt de marktwaarde van een actief dus beschouwd als de waarschijnlijke prijs die het actief zou ophalen op een marktplaats. De economische waarde van een actief is de maximale waarde van het goed, gemeten aan de hand van de wisselwerking die een consument bereid is te maken om het te verwerven. Omdat zowel de marktwaarde als de economische waarde uitsluitend worden bepaald door de subjectieve omstandigheden van de markt, leggen deze theorieën weinig nadruk op productiekosten.

Dit wil niet zeggen dat het waarderen en waarderen van goederen door hun productiekosten nog niet op grote schaal wordt toegepast in moderne vrijemarktsystemen. Zulke kostprijstrategieën worden vaak gebruikt door bedrijven die goedkopere producten produceren om een ​​concurrentievoordeel te behouden en door industrieën die goederen in grote hoeveelheden produceren, zoals textiel of bouwmaterialen, om prijsstabiliteit te handhaven.