Een productiebedrijf vereist efficiënt gebruik van inventaris, apparatuur en personeel om zijn producten te ontwikkelen. Om de geschiktheid van operaties te meten en om te bepalen hoe goed het productieproces verloopt, gebruikt een bedrijf de volgende financiële ratio's om zijn activiteiten te evalueren. Bovendien zijn deze financiële ratio's even nuttig voor een belegger die een beter begrip wil krijgen van een productiebedrijf.

Voorraadomzet

De voorraadomzetverhouding meet de effectiviteit van het productieproces van een bedrijf. Het wordt gemeten door de kosten van verkochte goederen te delen door het gemiddelde saldo in de voorraad. Een belegger moet waakzaam blijven voor een hoge omloopsnelheid, omdat een lage berekening een indicator is dat een productiebedrijf teveel voorraad aan het verwerken is. Dit plaatst de productie-entiteit op een groter risico voor inventaris veroudering of diefstal van bedrijfseigendommen.

Onderhoudskosten tot totale uitgaven

Een productiebedrijf kan uitrusting of machines gebruiken tijdens het productieproces van zijn goederen. Een kritische meting van de duurzaamheid van langetermijnoperaties is het vergelijken van reparatie- en onderhoudskosten in verhouding tot de totale kosten. Een klein deel van de reparatiekosten duidt op een van twee dingen. Ten eerste heeft een bedrijf duurzame vaste activa die niet zoveel onderhoud vereisen. Ten tweede kan een bedrijf ervoor kiezen om apparatuur eenvoudigweg te vervangen door nieuwere, betrouwbaarder zware machines. In beide gevallen krijgt een belegger inzicht in de strategische planning van het management op lange termijn met betrekking tot de implementatie van beschikbare technologie.

Totale productiekosten per eenheid Minus-materialen

Een productiebedrijf maakt veel kosten tijdens het ontwikkelen en produceren van een product. Hoewel de directe materialen van het product gemakkelijk traceerbaar zijn, zijn de vele andere factoren en kosten die in een goed terechtkomen misschien niet zo eenvoudig te identificeren. Daarom deelt deze financiële meeteenheid de totale productiekosten, exclusief directe materialen, door het aantal geproduceerde eenheden. Een belegger kan dit cijfer gebruiken door te bepalen hoeveel overhead nodig is om een ​​goed en hoe efficiënt het proces van een bedrijf te vergelijken met andere entiteiten.

Productiekosten voor totale kosten

Een productiebedrijf maakt kosten terwijl het een product produceert, evenals indirecte kosten die nodig zijn om het bedrijf te runnen. Vanuit het oogpunt van een belegger is het wenselijker om een ​​meerderheid van de kosten te zien die direct verband houden met het product dat wordt gemaakt in tegenstelling tot andere kosten, waaronder salaris van supervisor of huur. Productiekosten voor de totale kosten zijn een financiële maatstaf die deze verhouding meet.Een hoger berekend resultaat geeft aan dat meer kosten te wijten zijn aan kosten die direct nodig zijn om het product te vervaardigen.

Verkoop per werknemer

Door de totale omzet van een productiebedrijf te delen door het aantal werknemers, worden de inkomsten per werknemer gegenereerd. Een belegger gebruikt de berekening om de technologische efficiëntie van een entiteit te bepalen. Twee verwerkende bedrijven verdienden bijvoorbeeld elk $ 10 miljoen aan inkomsten. Een productiebedrijf heeft echter 50 werknemers, terwijl de andere 20 werknemers heeft. Ervan uitgaande dat de bedrijven soortgelijke goederen produceren, kan het bedrijf met 50 werknemers inefficiënt werken. Als alternatief maakt het bedrijf met 20 werknemers in theorie gebruik van efficiëntere technologieën met meer mogelijkheden. Voor een belegger is deze statistiek belangrijk, omdat het bedrijf met 20 werknemers op de lange termijn financieel beter is.

Bijdragemarge per eenheid

De contributie-marge ratio wordt berekend door het verschil tussen de totale omzet en de totale variabele kosten te nemen en dit cijfer te delen door de totale omzet. Producten die voor $ 1,000 worden verkocht met $ 300 variabele kosten hebben bijvoorbeeld een contributieratio van 70% (($ 1, 000 - $ 300) / $ 1, 000). De ratio meet welk percentage van de omzet wordt toegeschreven aan de dekking van vaste kosten. Een belegger kan deze ratio gebruiken om de beveiliging van een productiebedrijf te bepalen. Een productiebedrijf met een hoge contributierandratio heeft een eenvoudiger tijd voor vaste kosten en is een minder risicovol bedrijf om in te beleggen.

Rendement op nettoactiva

Een productiebedrijf gebruikt zijn bezittingen, voornamelijk de voorraad en uitrusting, om inkomsten te genereren. Om deze reden is een belangrijke financiële meting het rendement op het nettovermogen. Door het nettoresultaat van een productie-eenheid te delen door het nettovermogen van de divisie, kan een productiebedrijf meten hoe succesvol delen van zijn activiteiten zijn door gebruik te maken van zijn activa om winst te maken voor het bedrijf. Een belegger moet deze ratio gebruiken om de meest efficiënte productiebedrijven te bepalen.