Als u een lijfrente bezit die is gefinancierd met dollars na belastingen, zijn er strategieën die u kunnen helpen bij het beheer van belastingen zodra u distributies gaat afsluiten. Uitgestelde lijfrentes kunnen een prima manier zijn om het belastbaar inkomen uit te stellen en uw investeringen te laten groeien terwijl u werkt. Veel mensen zijn echter onaangenaam verrast door de fiscale gevolgen wanneer ze beginnen met het opnemen van uitkeringen.

Belasting van uitgestelde lijfrentes

Uitgestelde annuities hebben twee fasen: accumulatie en verdeling. Tijdens de accumulatiefase zijn er geen belastingen verschuldigd op beleggingsinkomsten of van toewijzingswijzigingen bij het switchen van beleggingsfondsen binnen de annuïteit. Uitgestelde lijfrenten hebben echter zeer specifieke regels over hoe belastingen worden belast zodra de contracteigenaar distributies begint te nemen. Elke winst in het contract wordt eerst verdeeld en belast als gewoon inkomen. Zodra alle winsten zijn uitgekeerd, worden de bijdragen van de eigenaar aan de lijfrente (kostenbasis) vervolgens uitbetaald als belastingvrije aangifte van de hoofdsom.

Zonder planning kunnen uitkeringen van een uitgestelde annuïteit belastingproblemen veroorzaken voor veel mensen die het geld hebben verzameld om hun inkomen aan te vullen. Bij pensionering, wanneer minder aftrekposten zoals gekwalificeerde planbijdragen beschikbaar zijn, kan het extra gewone inkomen uit een lijfrentedistributie ertoe leiden dat maximaal 85% van de socialezekerheidsuitkeringen worden opgenomen in het belastbaar inkomen, en ook hogere staats- en federale belastingen worden geïnitieerd. (Zie ook: Vermijd de belastingval van de sociale zekerheid)

Strategieën

Er zijn echter strategieën die kunnen worden gebruikt om de stroom van belastbare en niet-belastbare uitkeringen van een uitgestelde lijfrente te helpen beheren.

Annuïteit is een optie. Een uitgestelde lijfrente wordt geannuiteerd door een forfaitair bedrag te ondertekenen aan een verzekeringsmaatschappij die in ruil een maandelijkse betaling garandeert voor de rest van het leven van de lijfrentetrekker of een bepaalde periode, zoals 10 of 20 jaar. Een eenmalige verkiezing levert het maximale inkomen op. Als de lijfrentetrekker echter voortijdig overlijdt, houdt de verzekeraar het resterende saldo bij. Een uitbetaling van 10 of 20 jaar kiezen levert een lager inkomen op, maar als de lijfrentetrekker vroegtijdig overlijdt, blijven de betalingen aan de genoemde begunstigden voor de rest van de gegarandeerde periode. Naast een gegarandeerd inkomen, is een ander voordeel van annuitization dat elke betaling van de verzekeringsmaatschappij een combinatie is van belastbare winst en belastingvrije terugkeer van kostenbasis. Dit staat bekend als de uitsluitingsverhouding. Een 65-jarige man met een uitgestelde lijfrente van $ 250.000 met een winst van $ 100.000, die kiest voor een uitbetaling van 20 jaar, kan bijvoorbeeld een uitsluitingspercentage van 57% hebben. Dit betekent dat 57% van elke betaling een belastingvrije aangifte van de hoofdsom zou zijn en dat 43% een belastbaar inkomen zou zijn.

Als u niet wilt annuiteren, maar regelmatige verrekeningen wilt ontvangen van een uitgestelde lijfrente, is een andere optie om een ​​bestaand contract op te splitsen in twee (of meer) contracten.Om directe belastingen te voorkomen, dient deze overdracht te gebeuren onder sectie 1035 van de belastingcode, die belastingvrije uitwisselingen tussen annuïteiten mogelijk maakt. (Zie ook: Wat is een belastingvrije 1035 Exchange?) Controleer ook eventuele afkoopkosten of -beperkingen die een bestaande of voorgestelde annuïteit voorschrijft voordat u wijzigingen aanbrengt. Sommige contracten staan ​​geen uitgaande gedeeltelijke 1035-uitwisselingen toe.

Bijvoorbeeld, een 65-jarige gepensioneerde met een uitgestelde lijfrente van $ 300.000 met $ 100.000 aan winst wil beginnen met het nemen van distributies van $ 2, 500 per maand. Met een lijfrente zou het ongeveer 40 maanden aan belastbare uitkeringen duren voordat gepensioneerden de basis voor de kosten hebben bereikt en beginnen met het ontvangen van belastingvrije inkomsten. In plaats daarvan splitde de gepensioneerde de lijfrente, waardoor $ 150.000 in het oorspronkelijke contract en $ 150.000 over naar een nieuw contract, hij twee lijfrentes (A en B) die elk $ 50.000 winst en $ 100.000 kosten basis. Als hij vervolgens $ 2,500 per maand zou gaan verdienen aan uitkeringen uit lijfrente A, zouden alle belastbare winsten in ongeveer 20 maanden worden uitbetaald in plaats van 40 maanden. Zodra annuïteit A begint met het belastingvrij distribueren, kan hij de distributie verlagen tot $ 1, 250 per maand en beginnen met het nemen van $ 1, 250 per maand belastbare uitkeringen uit lijfrente B. Deze strategie zou de maandelijkse belastbare annuïteitenverdeling verlagen van $ 2, 500 naar $ 1, 250 waardoor de gepensioneerde bijvoorbeeld kan beginnen met $ 1, 250 van een IRA te nemen zonder zijn algehele belastingverplichting te verhogen. Het resultaat zou $ 3, 750 per maand inkomen zijn, met slechts $ 2, 500 belastbaar.

De bottom line

Door vooruit te plannen en de timing van belastbare en belastingvrije lijfrenteverdelingen te coördineren, hebben gepensioneerden de mogelijkheid om hun algehele belastingdruk na hun pensionering te beheren. Dit kan met name belangrijk zijn wanneer ze de leeftijd van 70 ½ bereiken en ze moeten beginnen met het nemen van jaarlijkse minimumverdelingen van hun IRA's.