Van alle factoren die de prestaties van beleggingsfondsen beïnvloeden, lijken kosten consequent de grootste impact te hebben. Voor beleggers is het heel goed nieuws dat het bedrag dat fondsmaatschappijen aanrekenen gestaag naar beneden neigt. Volgens de meest recente honorariumstudie door Morningstar bedroeg de gemiddelde expense ratio voor Amerikaanse aandelenfondsen - indien gewogen op basis van het belegd vermogen - in 2014 0.64. Dat is een aanzienlijke daling ten opzichte van 0. 76 in 2009. >

En zoals een analyse van Wall Street Journal eerder deze week onthulde, groeit het aantal ultra-low-cost fondsen bijzonder snel. Fondseneuzen BlackRock en Charles Schwab hebben recentelijk de kostenratio op ETF's die de brede Amerikaanse aandelenmarkt nabootsen, onlangs naar 0,03 gekrompen. Hoe goedkoop is dat eigenlijk? Voor elke $ 10.000 die u in deze fondsen investeert, betaalt u slechts $ 3 per jaar.

Het stuk merkte op dat het aantal beleggingsfondsen en ETF's met een vergoeding van "$ 10 of minder per $ 10.000 geïnvesteerd" nu hoger is dan 100. Slechts zes jaar geleden waren er 40 die een dergelijke claim konden indienen.

Afbeelding 1.

Zoals deze grafiek laat zien, daalden de kostenratio's de afgelopen jaren over de hele linie. Passieve fondsen blijven echter aanzienlijk goedkoper dan actief verhandelde fondsen. (Zie voor meer informatie Passief beheerd vs. actief beheerde beleggingsfondsen: wat is beter? ) Bron: Morningstar 2015 Fee Study

De expense ratio geeft het bedrag weer dat beleggers betalen voor management-, marketing- en operationele functies. Het geeft het percentage weer van het nettovermogen van een fonds dat op jaarbasis wordt afgetrokken. De verhouding bevat echter niet de verkoopkosten of 'belastingen' die sommige fondsen vaststellen.

De vlucht naar goedkope fondsen

Een aantal factoren lijkt de afgelopen jaren samen te vallen om de prijzen naar het zuiden te drijven. De trend naar lagere tarieven begon in 2003, volgens Morningstar. Dat gebeurde rond het moment dat ETF's van start gingen en aandacht vestigden op goedkope investeringsopties. Passieve fondsen, die aandelen en obligatie-indices imiteren, zijn sindsdien in verwarring geraakt. Indexfondsen en ETF's vertegenwoordigen nu 28% van de fondsactiva in de VS, tegen 13% in 2004.

Er zijn ook andere oorzaken. Sommige adviseurs zijn gemigreerd naar een op vergoedingen gebaseerde benadering in plaats van provisies in rekening te brengen. Als gevolg daarvan hebben ze minder de neiging om dure producten te zoeken. Daar komt nog bij dat ongeveer de helft van de fondsen een breekpunt heeft - dat wil zeggen dat ze minder belasten als hun beheerd vermogen een bepaald niveau bereikt. Na een aantal jaren van een bearmarkt hebben veel van deze fondsen hun vooraf vastgestelde drempelwaarde bereikt.

Zoals het Wall Street Journal-artikel opmerkt, heeft het beleid van de Fed met lage rentevoeten zeker bijgedragen aan de neerwaartse trend.Wanneer beleggers een magere obligatierente zien, is het voor beleggingsondernemingen moeilijker om grote kostenratio's te verbergen.

Goed voor beleggers?

Bij de meeste consumptiegoederen krijg je waar je voor betaalt. In het algemeen gesproken is dat echter niet het geval voor beleggingsfondsen. Terwijl sommige actief verhandelde fondsen met hogere kosten het heel goed doen, lopen de meeste achter op hun meer betaalbare concurrenten.

Dat is bij vrijwel elke beleggingscategorie consistent het geval. 2015 was het zesde jaar op rij waarin minder dan de helft van de geldmanagers hun benchmark verslaat. Dus voor veel mensen betekent verhuizen naar low-fee indexfondsen en ETF's niet het afzien van rendement - het betekent vaak het tegenovergestelde. (Zie voor meer

Beleggingsfonds of ETF: wat past er bij u? ) Sommige insiders uit de industrie suggereren wel dat er reden is voor voorzichtigheid met betrekking tot de recente duik in fondskosten. Ze zeggen dat dergelijke fondsen een manier zijn voor bedrijven om nieuwe klanten aan te trekken aan wie ze later duurdere producten kunnen verkopen. Reden te meer voor beleggers om onderzoek te doen naar vergoedingen - inclusief verkoopkosten - voordat ze hun geld in een fonds storten. Gelukkig is dat gemakkelijker te doen dan ooit tevoren; elk groot investeringsbedrijf heeft een website met gedetailleerde informatie over elk product dat het aanbiedt.

Fondsbedrijven die floreren

Tot op heden lijkt het erop dat beleggingsfondsen niet gekwetst zijn door lagere kostenratio's: Morningstar schat dat de inkomsten uit vergoedingen in 2014 een waarde van $ 88 miljard bereikten, een historisch hoogtepunt. Tien jaar eerder bracht de industrie ongeveer $ 50 miljard op aan management fees.

Waarom de inkomsten verhogen? Kortom, het is omdat de waarde van beheerd vermogen ruimschoots is goedgemaakt voor een verlaging van de vergoedingspercentages. Twee factoren in het bijzonder hebben die activa gestimuleerd. Een daarvan is een sterke toevloed van nieuwe contanten in de fondsenmarkt.

Figuur 2.

Sommige van de grootste beleggingsfondsen, waaronder Vanguard, Fidelity Investments en American Funds, bieden ook enkele van de laagste kostenratio's. Bron: Morningstar 2015 Fee Study

De andere reden is een aanhoudende bullmarkt - ondanks de volatiliteit in de afgelopen weken - die de prijs van hun onderliggende aandelen heeft opgedreven. Dus ondanks het nemen van een kleiner deel van de taart, krijgt de industrie nog steeds een aanzienlijke hoeveelheid inkomsten uit deze specifieke bron.

De bottom line

De recente golf van goedkope beleggingsfondsen en ETF's is een zegen voor beleggers, van wie de meesten op langere termijn meer rendement zullen zien als resultaat. Zorg ervoor dat uw fondsaanbieder geen goedkope producten aanbiedt om u in de deur te krijgen om u alleen maar duurdere producten te verkopen.