Het is gemakkelijk om te vloeken en te klagen als gas duur lijkt. De oliemaatschappijen maken misbruik van de hulpeloze klanten die zich daadwerkelijk voor hen hebben aangetrokken en kunnen hun eigen prijzen noemen dankzij een systeem van samenspanning en winstbejag. Er moet iets gebeuren, waarschijnlijk met wetgeving.
Behalve de waarheid ligt ergens anders. Op de lange termijn is olie ongeveer net zo elastisch als een product, zoals het geval is, elke beweging aan de productie- en consumptiezijde weerspiegelt zich in de prijs. We praten niet over diamanten of kaviaar, luxeproducten met een beperkt nut waarvan de meesten van ons zonder kunnen leven. Olie is overvloedig en veel gevraagd, waardoor de prijs grotendeels afhankelijk is van marktkrachten. (Zie voor meer informatie: Wat bepaalt de olieprijs? )
WTI-Brent Oil prijzen | FindTheBest
Simple Supply and Demand
De consumptiezijde bestaat uit honderden miljoenen van ons, die individueel beperkte macht hebben om prijzen te beïnvloeden, maar collectief veel hebben. De productiekant is een beetje lastiger. Welke natie is 's werelds grootste olieproducent, dag in dag uit? Het antwoord zal je waarschijnlijk niet verbazen: Saoedi-Arabië. Maar de zeer goede tweede zou kunnen zijn: de Verenigde Staten. Amerika produceert 11 miljoen vaten per dag, wat 95% is van wat Saudi-Arabië produceert. Rusland is vergelijkbaar dicht achter de Verenigde Staten, terwijl geen ander land zelfs de helft minder olie produceert dan een van de top drie. China, 's werelds op een na grootste economie, is een zeer verre vierde. (Zie voor meer: Welke invloed heeft ruwe olie op gasprijzen? )
Capaciteit en reserves
Als u nieuwsgierig bent naar waarom het lijkt dat de landen die de meeste olie produceren en degene die het meest worden geïdentificeerd met olieproductie niet noodzakelijk hetzelfde zijn, verbeeld het me niet. Het zijn de landen met de grootste olie reserves , ongeacht de productiecapaciteit, die grote invloed hebben op de markt. Saudi-Arabië is ook de leider in die categorie, met reserves geschat op 267 miljard vaten. Of 62 jaar waard, als u naïeve veronderstelt dat de productie niet zal toenemen en dat de schattingen niet zullen veranderen tussen nu en 2076. (Zie voor gerelateerde literatuur: Waarom lage olieprijzen slecht zijn voor de economie .) <
Une profits op het gebied van olieverkenning en -productie .) Van put tot rook
Dus wat vertegenwoordigt een vat olie, laat staan 11. 11 miljoen van hen? Het is moeilijk voor mensen buiten de branche om de productieaantallen te visualiseren, dus laten we proberen ze te begrijpen. De meeste ruwe olie wordt gebruikt om vliegtuigbrandstof en andere producten te maken, waarbij slechts ongeveer 45% in auto's terechtkomt. Als we aannemen dat 12, 000 mijl per jaar en 20 mijl per gallon (alle bronnen die beweren dat ze nauwkeuriger schattingen bieden, zowel jijzelf als jezelf voor de gek houden), is de olie die de Verenigde Staten in eigen land produceren voldoende om de helft van de wegvoertuigen van het land van brandstof te voorzien. (Zie voor meer:
Waarom benzine kost Wat het doet .) Niet alleen pompen …
Basisaanbod-en-vraagtheorie stelt dat hoe meer een product wordt geproduceerd, hoe goedkoper het zou moeten verkopen, alle dingen zijn gelijk. Het is een symbiotische dans. De reden waarom meer werd geproduceerd in de eerste plaats is omdat het economisch zuiniger (of niet minder economisch efficiënt) werd om dit te doen. Als iemand een techniek voor goed stimuleren zou uitvaardigen die de output van een olieveld voor slechts een kleine incrementele kost zou kunnen verdubbelen, dan zouden de prijzen moeten dalen als de vraag statisch zou blijven.
Er is de afgelopen jaren iets soortgelijks gebeurd. De olieproductie in Noord-Amerika staat op een absoluut hoogtepunt, met velden in North Dakota en Alberta zo vruchtbaar als altijd. Aangezien de verbrandingsmotor nog steeds de boventoon voert op onze wegen, en de vraag niet op peil is gebleven met het aanbod, moet gas dan niet worden verkocht voor storten per gallon? (Zie voor meer:
Waarom prijzen voor ruwe olie geen invloed hebben op pompprijzen .)
Hogere olieprijzen zijn onderweg, maar hoe hoog? )
Dan is er het probleem van kartels. De organisatie van de olie-exporterende landen werd in de jaren zestig opgericht om, hoewel het charter van de organisatie dit niet expliciet vermeldt, prijzen vast te stellen. Door de productie te beperken, zou de OPEC de olieprijzen kunnen opdrijven, waardoor ze theoretisch grotere winsten zouden krijgen dan wanneer de lidstaten elk tegen de normale prijs op de wereldmarkt zouden hebben verkocht. Gedurende de jaren 1970 en een groot deel van de jaren tachtig was dit een goede, zij het immorele strategie voor de OPEC.
De bottom line
Met de vraag die telkens moet worden verplaatst, zullen de olieprijzen grotendeels door de markt worden bepaald, ondanks de inspanningen van externe spelers. (Zie voor gerelateerde informatie:
Hoe Oil ETF's reageren op dalende energieprijzen .)
Wat is het verschil tussen reguliere vraag en aanbod en geaggregeerde vraag en aanbod?
Begrijpen hoe bedrijven vraag en aanbod gebruiken en vraag en aanbod aggregeren om de economische activiteit te voorspellen. Meer informatie over de vraag-aanbodrelatie.
Hoe beïnvloedt de wet van vraag en aanbod de olie-industrie?
Leren hoe de wet van vraag en aanbod van invloed is op de olie-industrie. Vraag en aanbod bepalen de prijs van olie, die het gedrag in de olie-industrie aandrijft.
Volgens de wet van vraag en aanbod, wat is het effect van een verhoging of verlaging van inkomstenbelastingen?
Onderzoeken waarom het opleggen van inkomstenbelastingen door de overheid doodgewichtsverlies in de economie veroorzaakt volgens de wetten van vraag en aanbod.