het is belangrijk om in gedachten te houden dat wanneer een bedrijf een potentieel project analyseert, het potentiële niet-werkelijke kasstromen voor een project voorspelt. Zoals we allemaal weten, zijn voorspellingen gebaseerd op veronderstellingen die mogelijk onjuist zijn. Het is daarom belangrijk dat een onderneming een gevoeligheidsanalyse uitvoert op haar veronderstellingen om een ​​beter beeld te krijgen van het algehele risico van het project dat het bedrijf gaat nemen.

Er zijn drie technieken voor risico-analyse die bekend moeten zijn voor het examen:

1. Gevoeligheidsanalyse
Gevoeligheidsanalyse is eenvoudigweg de methode om te bepalen hoe gevoelig onze NPV-analyse is voor veranderingen in onze variabele veronderstellingen. Om een ​​gevoeligheidsanalyse te starten, moeten we eerst een basisscenario opstellen. Dit is meestal de NPV die veronderstelde veronderstellingen het meest accuraat zijn. Van daaruit kunnen we verschillende aannames veranderen die we aanvankelijk hadden gemaakt op basis van andere mogelijke aannames. NPV wordt vervolgens opnieuw berekend en de gevoeligheid van de NPV op basis van de verandering in aannames wordt bepaald. Afhankelijk van ons vertrouwen in onze aannames, kunnen we bepalen hoe potentieel riskant een project kan zijn.

2. Scenario-analyse
Met scenario-analyse wordt de gevoeligheidsanalyse nog een stap verder. In plaats van alleen te kijken naar de gevoeligheid van onze NPV-analyse voor veranderingen in onze variabele veronderstellingen, wordt bij scenario-analyse ook gekeken naar de kansverdeling van de variabelen. Net als gevoeligheidsanalyse begint de scenario-analyse met de opbouw van een basisscenario. Van daaruit worden andere scenario's overwogen, bekend als het "best-case scenario" en het "worst case-scenario". Waarschijnlijkheden worden aan de scenario's toegewezen en berekend om tot een verwachte waarde te komen. Gelet op zijn eenvoud is scenario-analyse één van de meest gebruikte technieken voor risico-analyse.

3. Monte Carlo Simulatie
Monte Carlo-simulatie wordt beschouwd als de "beste" methode voor gevoeligheidsanalyse. Het komt met oneindige berekeningen (verwachte waarden), gegeven een aantal beperkingen. Beperkingen worden toegevoegd en het systeem genereert willekeurige variabelen van invoeren. Van daaruit wordt NPV berekend. In plaats van slechts een paar iteraties te genereren, herhaalt de simulatie het proces vele malen. Uit de talrijke resultaten wordt vervolgens de verwachte waarde berekend.