Overal in de Verenigde Staten hebben tal van werknemers verschillende typen regelingen voor personeelsbeloningen opgezet en gebruikt die zijn toegestaan ​​door de Internal Revenue Service (IRS). Een van deze plannen, een Cafeteria-plan voor de afdeling 125, bestaat sinds 1978 en biedt een aantal interessante voordelen. Wat is een cafetaria-abonnement in sectie 125?

Een sectie 125-abonnement maakt deel uit van de IRS-code die werknemers in staat stelt en toestaat om belastbare voordelen te nemen, zoals een contante salaris, en deze om te zetten in niet-belastbare voordelen. Deze voordelen kunnen worden afgetrokken van het salaris van een medewerker voordat belastingen worden betaald. Cafetaria-plannen zijn met name goed voor deelnemers die regelmatig uitgaven hebben in verband met medische problemen en kinderopvang. Medewerkers die zijn ingeschreven voor een artikel 125-abonnement, kunnen verzekeringspremies en andere pretax-premies reserveren, die vervolgens kunnen worden gebruikt voor bepaalde gekwalificeerde medische en kinderopvangkosten. Gemiddeld kunnen werknemers 30% aan federale, staats- en lokale belastingen besparen op een verscheidenheid aan artikelen die ze doorgaans al kopen met contant gemaakte post-fiscale middelen.

Wie kan een Section 125-abonnement openen?

De cafetariaplannen van afdeling 125 moeten door een werkgever worden opgezet. Zodra een plan is gemaakt, zijn de voordelen beschikbaar voor werknemers, hun partners en personen ten laste. Afhankelijk van de omstandigheden en details van het plan, kunnen de voordelen van sectie 125 zich ook uitstrekken tot voormalige werknemers, maar het plan kan niet primair voor hen bestaan.

Voordelen voor werkgever en werknemer

Aan de zijde van de werkgever bieden de plannen van sectie 125 veel voordelen op het gebied van belastingbesparing. Voor elke deelnemer aan het plan sparen werkgevers de federale wet op de verzekeringspremies (VAIS), de federale wet inzake de belasting op arbeid (FUTA), de belasting op arbeid en premies voor arbeidsongevallenverzekeringen. Werkgevers besparen gemiddeld slechts $ 115 per deelnemer op VAIS alleen. Gecombineerd met de andere belastingbesparingen, financiert het section 125-plan zichzelf meestal, omdat de kosten om het plan te openen laag zijn. Als bijkomend voordeel ontvangen werknemers een effectieve verhoging zonder extra kosten voor de werkgever. Aangezien meer deelnemers aan het plan meer belastingvermindering voor de werkgever opleveren, wordt vaak gesuggereerd dat de werkgever bijdraagt ​​aan het plan van elke werknemer om verhoogde deelname te bevorderen door diegenen die nog niet in het sectie 125-plan staan.

Wat werknemers betreft, is het primaire voordeel ook fiscaal gerelateerd. Doorgaans kan een deelnemer verwachten 20 tot 40% te besparen op de totale belasting voor alle dollars die in het plan zijn gestoken. Het bedrag dat de werknemer beslist om in het plan te zetten, moet elk jaar worden gekozen. Het "verkiezingsbedrag" wordt automatisch afgetrokken van het salaris van de werknemer voor elke loonperiode. Bijvoorbeeld, als een werknemer ervoor kiest om $ 600 per jaar van zijn of haar loon af te trekken en in het plan te plaatsen en het bedrijf heeft 24 loontijden, dan wordt $ 25 per betaalperiode automatisch belastingvrij afgetrokken.Het geld wordt naar de externe beheerder van het plan gestuurd om te worden bewaard. Het kan vervolgens worden gedistribueerd voor vergoeding op aanvraag voor gekwalificeerde kosten.

Welke uitgaven kan een afdelingsplan van sectie 125 zijn?

Een groot aantal uitgaven voor medische en kinderopvang komen in aanmerking voor vergoeding onder een cafeteria-abonnement volgens paragraaf 125. Wat medische artikelen en behandelingen betreft, zijn er tientallen in aanmerking komende uitgaven die kunnen worden vergoed. De volgende kosten komen in aanmerking: acupunctuur, behandeling van alcoholisme, ambulancediensten, anticonceptie, chiropractische diensten, tandarts- en doktersvergoedingen, oogonderzoeken, vruchtbaarheidsbehandelingen, gehoorapparaten, langdurige zorg, verpleeghuizen, operaties, geneesmiddelen op recept, psychiatrische hulpverlening. diensten, sterilisatie, pruiken en rolstoelen. Dit is echter geen all-inclusielijst.

Er zijn ook een groot aantal in aanmerking komende producten zonder voorschrift. Allergiegeneesmiddelen, koude medicijnen, oplossingen voor contactlenzen, EHBO-koffers, pijnstillers, zwangerschapstests, slaapmiddelen en keeltabletten behoren tot de tientallen in aanmerking komende items. Veel dual-purpose items komen in aanmerking, zoals voedingssupplementen, orthopedische schoenen, prenatale vitamines en zonnebrandmiddelen.

Gebruik het of verliest het

Er is een regel die bepaalt dat u het resterende bedrag op het account moet gebruiken vóór het einde van het jaar of dat het geld aan uw werkgever is verbeurd. Hoewel dit mogelijk waar is, kan het nog steeds resulteren in een nettovoordeel voor de werknemer. Hier is een voorbeeld. Stel dat u $ 1, 000 in uw sectie 125-abonnement hebt geplaatst. Aan het einde van het jaar merk je dat je nog $ 100 op je account hebt staan. Als u zich in de marginale belastingschijf van 28% bevindt, heeft u al $ 280 aan belastingen bespaard of ($ 1, 000 x 28%). Het verbeuren van de $ 100 betekent dat je nog steeds een netto voordeel van $ 180 hebt. Hoewel dit eenvoudige voorbeeld het mogelijke scenario laat zien, is er in werkelijkheid een nieuwe overdrachtsvoorziening die in 2013 werd geïmplementeerd. Met de voorziening kunnen deelnemers aan het plan meer dan $ 500 aan ongebruikte fondsen van het ene jaar naar het volgende overdragen.

Het opzetten van een sectie 125 Cafeteria Plan

Het opzetten van een cafetariaplan in sectie 125 is eenvoudig en gemakkelijk. Een werkgever moet het plan opstellen met de juiste documentatie, werknemers op de hoogte brengen en niet-discriminatie testen uitvoeren. Sectie 125-plannen moeten slagen voor drie niet-discriminatie tests om te bepalen of het plan discrimineert ten gunste van sterk gecompenseerde of belangrijke werknemers van het bedrijf: in aanmerking komen om deel te nemen, voordelen en bijdragen, en concentratie testen.

Cafeteria-plannen hebben verschillende niveaus van voordelen. Met een premium-only-plan (POP) kunnen werknemers hun deel van de verzekering betalen op basis van een premie. De flexibele uitgavenrekening (FSA-versie) maakt het mogelijk om voorwaardelijke, ongekwalificeerde uitgaven vooruit te betalen, wat de stijl van het hierboven beschreven plan is. Het volledige plan wordt een door de consument aangestuurd zorgplan (CDHC) genoemd en omvat een kredietsysteem dat de werknemer op discretionaire basis kan gebruiken voor gekwalificeerde uitgaven. Medewerkers kunnen de CDHC dan aanvullen met hun eigen geld en deze gebruiken om extra voordelen of dekking te kopen.

Werkgevers moeten een gekwalificeerde medewerker van externe leveranciers inhuren en met wie zij kunnen samenwerken, die de meest recente documentatie voor de opzet van het plan kunnen leveren en de werkgever kunnen bijwerken met de nieuwste vereisten voor naleving. Typische externe beheerders voorzien werkgevers van een up-to-date planningsdocument, beknopte planbeschrijvingen, bedrijfsresolutie, aangepaste formulieren, juridische beoordeling, adviesbrieven van advocaten, discriminatietests, indien nodig formulier 5500, indien nodig, en werknemerseducatie .