Het is belangrijk dat eigenaren van kleine bedrijven de verschillende soorten financiering begrijpen die beschikbaar zijn om de beste beslissingen te nemen met betrekking tot schuld- en financieringsgroei. De twee basistypen van financiering die gewoonlijk door kleine ondernemingen worden gebruikt, zijn termijnleningen en kredietlijnen.

Eigenaren van kleine bedrijven moeten inzicht hebben in de verschillen tussen deze twee financieringsopties, omdat ze elk voor- en nadelen hebben. Het doel van de lening, waarvoor het geld zal worden gebruikt, is vaak de bepalende factor bij het selecteren van de juiste financieringswijze.

Een termijnlening

Een standaardlening op termijn is de financieringsmethode die de meeste mensen kennen, vanaf de aankoop van een auto of een ander belangrijk goed. Met een termijnlening wordt een vast bedrag aan contant geld geleend aan de lener bij het afsluiten van de lening. De lening wordt vervolgens terugbetaald in reguliere, meestal gelijke, maandelijkse betalingen. Termijnleningen zijn doorgaans leningen met een vaste rente.

Typische toepassingen van termijnleningen zijn de financiering van de aankoop van een belangrijke troef, zoals productieapparatuur, onroerend goed, bedrijfsvoertuigen, verbeteringen van het erfpachtrecht en computerhardware of -software. De belangrijkste overweging die termijnleningen het meest geschikt maakt om dergelijke aankopen af ​​te handelen, is dat ze allemaal belangrijke activa vertegenwoordigen die gedurende een lange periode waarde blijven leveren aan het bedrijf.

Een kredietlijn

Een kredietlijn is niet zozeer een regelrechte lening als een overeenkomst tussen de bedrijfseigenaar en zijn bank met betrekking tot het maximale kredietbedrag dat de bank bereid is uit te breiden tot hem zonder dat een onderpand vereist is of een nieuwe beoordeling van zijn kredietwaardigheid. Een kredietlimiet is vergelijkbaar met een creditcard. Stel bijvoorbeeld dat een bedrijfseigenaar een kredietlimiet krijgt van maximaal $ 25.000. Het is in wezen hetzelfde als het verkrijgen van een creditcard met een kredietlimiet van $ 25.000. De bedrijfseigenaar kan zo nodig geld opnemen tegen de kredietlijn tot de limiet van $ 25.000.

Kredietlijnen zijn vaak gestructureerd op basis van variabele rente, periodiek aangepast in overeenstemming met de prime rate of een andere benchmarkrente.

Algemeen gebruik voor toegang tot een kredietlijn is om bedrijfskosten te dekken als de cashflow van het bedrijf tijdelijk ontoereikend is, of om uitbreidingskosten te dekken, zoals een situatie waarin het bedrijf een belangrijke nieuwe klant verwerft, maar aanzienlijke -pocketkosten voorafgaand aan het moment waarop de eerste factuur van de klant komt.

Verschillen

Een van de belangrijkste verschillen tussen termijnleningen en kredietlijnen is het betalingsbedrag of schema. Leningen hebben meestal een vast bedrag per maand dat zowel de hoofdsom als de rente omvat, en de lening is voor een bepaalde periode, zoals 10 jaar.Betalingen op geleend geld via een kredietlijn variëren van maand tot maand, afhankelijk van hoeveel van het beschikbare krediet dat de lener heeft geopend. Betalingen kunnen ook variëren met veranderende rentetarieven als de kredietlijn een variabele renteschikking is. Een kredietlijn draait, opnieuw zoals een creditcard, niet ingesteld om volledig terugbetaald te worden binnen een bepaald tijdsbestek.

Kosten die verband houden met leningen omvatten verwerkingskosten, kredietkosten en een beoordelingstarief als de lening in onderpand is gegeven. Een kredietlijn omvat gewoonlijk verwerkingskosten, kredietkosten en vervolgens worden er kosten in rekening gebracht telkens wanneer de kredietnemer extra contant geld tegen de kredietlijn in trekt. De lener kan bijvoorbeeld $ 25 in rekening worden gebracht voor elke trekking ten opzichte van de kredietlijn. Om deze reden moeten leners anticiperen op financieringsbehoeften, zodat ze minder vaak draws kunnen maken en de kosten tot een minimum kunnen beperken. De sluitingskosten zijn meestal hoger voor een lening dan voor een kredietlijn.

Leningen kunnen het best worden gebruikt voor het verwerven van bedrijfsmiddelen op lange termijn, terwijl een kredietlijn het best werkt voor de bedrijfskosten op korte termijn, zoals het financieren van een marketingcampagne. Idealiter worden kredietlijnfondsen gebruikt voor inkomstengenererende activiteiten die voldoende extra inkomsten genereren om de kredietlijn in korte tijd af te lossen.