Video delen // www. Investopedia. com / terms / s / subsidie. asp

Wat is een 'Subsidie'

Een subsidie ​​is een voordeel voor een persoon, bedrijf of instelling, meestal door de overheid. Het is meestal in de vorm van een contante betaling of een belastingvermindering. De subsidie ​​wordt meestal gegeven om een ​​of andere vorm van last weg te nemen, en het wordt vaak beschouwd als een algemeen belang van het publiek dat is bedoeld om een ​​sociaal goed of een economisch beleid te bevorderen.

UITBREIDING 'Subsidie'

Een subsidie ​​heeft de vorm van een betaling, direct of indirect verstrekt, die een concessie biedt aan de ontvangende persoon of bedrijfsentiteit. Subsidies worden over het algemeen gezien als een soort van geprivilegieerde vorm van financiële steun, omdat ze de daarmee gepaard gaande lasten verminderen die eerder werden opgelegd aan de ontvanger of een bepaalde actie promoten door financiële steun te verlenen.

Een subsidie ​​ondersteunt doorgaans specifieke sectoren van de economie van een land. Het kan helpen bij worstelende industrieën door de lasten die op hen rusten te verlagen of nieuwe ontwikkelingen aanmoedigen door financiële ondersteuning te bieden voor de inspanningen. Vaak worden deze gebieden niet effectief ondersteund door de acties van de algemene economie, of kunnen ze worden ondermijnd door activiteiten in concurrerende economieën.

Directe vs indirecte subsidies

Rechtstreekse subsidies zijn die waarbij sprake is van een daadwerkelijke betaling van middelen aan een bepaalde persoon, groep of bedrijfstak.

Indirecte subsidies zijn subsidies die geen vooraf bepaalde geldwaarde hebben of betrekking hebben op werkelijke uitgaven aan contanten. Ze kunnen activiteiten omvatten zoals prijsverlagingen voor benodigde goederen of services die door de overheid kunnen worden ondersteund. Hierdoor kunnen de benodigde artikelen worden gekocht onder de huidige marktrente, wat resulteert in een besparing voor degenen die de subsidie ​​hebben ontworpen om te helpen.

Voorbeelden van subsidies

Er zijn veel vormen van subsidies die worden uitgegeven door de overheid. Twee van de meest voorkomende soorten individuele subsidies zijn sociale uitkeringen en werkloosheidsuitkeringen. Het doel van dit soort subsidies is om mensen die tijdelijk economisch lijden te helpen. Andere subsidies, zoals studieleningen, worden gegeven om mensen aan te moedigen om hun opleiding voort te zetten.

Met de inwerkingtreding van de Affordable Care Act kwamen een aantal Amerikaanse gezinnen in aanmerking voor gezondheidszorgsubsidies, op basis van het gezinsinkomen en de grootte. Deze subsidies zijn bedoeld om de out-of-pocketkosten voor ziektekostenpremies te verlagen. In deze gevallen worden de fondsen die aan de subsidies zijn gekoppeld, rechtstreeks naar de verzekeringsmaatschappij gestuurd waar de premies verschuldigd zijn, waardoor het vereiste betalingsbedrag van het huishouden wordt verlaagd.

Subsidies aan bedrijven worden gegeven ter ondersteuning van een sector die worstelt met internationale concurrentie die de prijzen heeft verlaagd, zodat de binnenlandse onderneming niet winstgevend is zonder de subsidie.Historisch gezien zijn de meeste subsidies in de Verenigde Staten gericht op vier industrieën: landbouw, financiële instellingen, oliemaatschappijen en nutsbedrijven.

Debat over Subsidies

Er bestaan ​​verschillende beweegredenen voor het verstrekken van overheidssubsidies; sommige zijn economisch, sommige zijn politiek en sommige komen uit de theorie van sociaal-economische ontwikkeling.

Ontwikkelingsleer suggereert dat sommige industrieën bescherming tegen externe concurrentie nodig hebben om het binnenlandse voordeel te maximaliseren. Technisch gezien is een vrije markteconomie vrij van subsidies; het introduceren van een transformeert het in een gemengde economie. Economen en beleidsmakers discussiëren vaak over de voordelen van subsidies en, bij uitbreiding, de mate waarin een economie een gemengde economie moet zijn.

Pro-subsidie ​​economen beweren dat subsidies aan bepaalde industrieën van vitaal belang zijn om bedrijven te ondersteunen en de banen die ze creëren. Andere economen vinden dat vrije marktkrachten moeten bepalen of een bedrijf overleeft of faalt; als het faalt, worden die middelen toegewezen aan een efficiënter en winstgevender gebruik. Ze beweren dat subsidies aan deze bedrijven eenvoudigweg een ondoelmatige toewijzing van middelen ondersteunen.

Subsidies: de profs

Economen die een gemengde economie promoten, beweren vaak dat subsidies gerechtvaardigd zijn om het "sociaal optimale" niveau van goederen en diensten te bieden. In hedendaagse neoklassieke economische modellen zijn er omstandigheden waarin de daadwerkelijke levering van een goed of een dienst onder het theoretische evenwichtsniveau valt - een ongewenst tekort, dat creëert wat economen een 'marktfalen' noemen. Een vorm van het corrigeren van deze onbalans is het subsidiëren van het goed of de dienst die wordt geleverd. De subsidie ​​verlaagt de kosten voor de producenten om het goed of de dienst op de markt te brengen. Als het juiste niveau van subsidiëring wordt geboden, terwijl alle andere dingen gelijk blijven, moet het marktfalen worden gecorrigeerd. Met andere woorden, volgens de algemene evenwichtstheorie zijn subsidies nodig wanneer een marktfalen in een bepaald gebied te weinig productie veroorzaakt: ze zouden de productie theoretisch terugdringen tot een optimaal niveau.

Er zijn veel goederen of services die naar verluidt leveren wat economen 'positieve externaliteiten' noemen. Een positieve externaliteit wordt bereikt wanneer een transactie tussen twee partijen een indirect voordeel voor een derde partij oplevert. Veel subsidies worden geïmplementeerd om positieve externe effecten te bevorderen die anders niet zouden worden geboden tegen de sociaal optimale drempel.

Sommige theorieën van ontwikkeling stellen dat de regeringen van minder ontwikkelde landen binnenlandse industrieën moeten subsidiëren in hun vroege jeugd om hen te beschermen tegen internationale concurrentie. Dit is een populaire techniek die momenteel wordt gezien in China en verschillende Zuid-Amerikaanse landen.

Subsidies: De nadelen

Een ander probleem, zeggen antagonisten: Het subsidiëren helpt om het politieke proces te corrumperen. Volgens politieke theorieën over het vastleggen van regelgeving en het zoeken naar huur, bestaan ​​er subsidies als onderdeel van een onheilige alliantie tussen grote bedrijven en de staat. Bedrijven wenden zich vaak tot de overheid om zichzelf te beschermen tegen concurrentie. Bedrijven doneren op hun beurt aan politici of beloven hun voordelen na hun politieke carrière.

Zelfs als een subsidie ​​wordt gecreëerd met goede bedoelingen, zonder enige samenzwering of zelfzucht, verhoogt dit de winst van degenen die een heilzame behandeling ontvangen, en creëert zo een stimulans om te lobbyen voor de voortzetting ervan, zelfs nadat de noodzaak of het nut ervan is gedaald uit. Hierdoor kunnen politieke en zakelijke belangen mogelijk een wederzijds voordeel creëren ten koste van belastingbetalers en / of concurrerende bedrijven of industrieën.

Beoordeling van het succes van een subsidie ​​

Er zijn een paar verschillende manieren om het succes van overheidssubsidies te evalueren. De meeste economen beschouwen een subsidie ​​als een mislukking als deze de algemene economie niet verbetert. Beleidsmakers kunnen het echter nog steeds als een succes beschouwen als het helpt om een ​​ander doel te bereiken. De meeste subsidies zijn mislukkingen op de lange termijn in economische zin, maar bereiken nog steeds culturele of politieke doelen.

Een voorbeeld van deze concurrerende evaluaties was te zien in de Grote Depressie. Presidenten Hoover en Roosevelt hebben beide prijsniveaus vastgesteld voor landbouwproducten en boeren betaald om niet te produceren. Hun beleidsdoel was om te voorkomen dat voedselprijzen zouden dalen en kleine boeren te beschermen. In zoverre was de subsidie ​​een succes. Maar het economische effect was heel anders. Kunstmatig hoge voedselprijzen verlaagden de levensstandaard voor consumenten en dwongen mensen om meer aan voedsel te spenderen dan ze anders zouden hebben. Die buiten de boerderijindustrie waren in absolute economische termen slechter af.

Soms lijken zowel de economische als de politieke resultaten van een subsidie ​​op een mislukking te wijzen. In 2012 en 2013 gaf het ministerie van Energie (DOE) meer dan $ 60 miljard aan subsidies aan hernieuwbare (niet op olie gebaseerde) vormen van energie. De DOE verwachtte dat de olieprijzen zouden blijven stijgen, en dat startende hernieuwbare bronnen de afhankelijkheid van olie zouden kunnen vertragen. De ontvangende bedrijven slaagden er echter niet in om winst te maken en de olieprijzen daalden in 2014.

De economie van overheidssubsidies

Henry Hazlitt, een Amerikaanse en financiële journalist uit het midden van de 20ste eeuw merkte vaak op dat slechte economie alleen betrekking had op de zichtbare effecten, terwijl goede economie zowel naar het geziene als het ongeziene keek.

Subsidies zijn een klassiek voorbeeld van gezien versus ongezien.Subsidies hebben opportuniteitskosten. Neem opnieuw die landbouwsubsidie ​​voor de Depression Era. Het had zeer zichtbare effecten; boeren zagen de winst stijgen en huurden meer werknemers in. De onzichtbare kosten omvatten wat zou zijn gebeurd met al die dollars zonder de subsidie. Geld van de subsidies moest worden belast van het individuele inkomen, en consumenten werden opnieuw getroffen toen ze te maken kregen met hogere voedselprijzen in de supermarkt.