Top 4 strategieën voor het beheren van een obligatieportfolio

Flanders' Bike Valley: wereldspeler door samenleggen van competenties (November 2024)

Flanders' Bike Valley: wereldspeler door samenleggen van competenties (November 2024)
Top 4 strategieën voor het beheren van een obligatieportfolio
Anonim

Voor de oppervlakkige waarnemer lijkt obligatiebelegging net zo eenvoudig als het kopen van de obligatie met de hoogste opbrengst. Hoewel dit goed werkt bij het kopen van een certificaat van storting (CD) bij de lokale bank, is het niet zo eenvoudig in de echte wereld. Er zijn meerdere opties beschikbaar als het gaat om het structureren van een obligatieportefeuille en elke strategie heeft eigen afwegingen. De vier belangrijkste strategieën die worden gebruikt om obligatieportefeuilles te beheren zijn:

  • Passief, of "kopen en vasthouden"
  • Indexaanpassing, of "quasi passief"
  • Immunisatie of "quasi-actief"
  • Toegewijd en actief

Lees verder Ontdek hoe deze vier strategieën worden gebruikt. (Lees voor meer informatie over obligaties> Bond Basics Tutorial .)

Strategie voor passieve obligaties
De passieve buy-and-hold-belegger streeft doorgaans naar maximalisatie van de inkomsten genererende eigenschappen van obligaties. Het uitgangspunt van deze strategie is dat obligaties worden verondersteld veilige, voorspelbare bronnen van inkomsten te zijn. Kopen en vasthouden betekent individuele obligaties kopen en tot het einde van de looptijd aanhouden. De kasstroom uit de obligaties kan worden gebruikt voor het financieren van externe inkomsten of kan worden herbelegd in de portefeuille in andere obligaties of andere beleggingscategorieën. In een passieve strategie zijn er geen aannames gemaakt met betrekking tot de richting van toekomstige rentetarieven en zijn eventuele veranderingen in de huidige waarde van de obligatie als gevolg van verschuivingen in de opbrengst niet belangrijk. De obligatie kan oorspronkelijk worden gekocht tegen een premie of een korting, in de veronderstelling dat de volledige par zal worden ontvangen op de vervaldag. De enige variatie in het totale rendement van het werkelijke couponrendement is de herbelegging van de kortingsbonnen wanneer deze zich voordoen. Op het eerste gezicht lijkt dit misschien een luie manier van beleggen, maar in werkelijkheid bieden passieve obligatieportefeuilles stabiele ankers bij ruwe financiële stormen. Ze minimaliseren of elimineren transactiekosten en als ze oorspronkelijk zijn geïmplementeerd tijdens een periode met relatief hoge rentetarieven, hebben ze een behoorlijke kans om beter te presteren dan actieve strategieën. (Wilt u meer inzicht in buy-and-hold-strategieën? Lees Tien tips voor de succesvolle langetermijnbelegger .)

Een van de belangrijkste redenen voor hun stabiliteit is het feit dat passieve strategieën het beste werken met zeer hoogwaardige, niet-opvraagbare obligaties zoals overheidsobligaties of bedrijfsobligaties van beleggingskwaliteit of gemeentelijke obligaties. Deze soorten obligaties zijn goed geschikt voor een buy-and-hold-strategie omdat ze het risico minimaliseren dat gepaard gaat met veranderingen in de inkomstenstroom als gevolg van ingebedde opties, die worden geschreven in de betreffende convenanten van de obligatie en die de obligatie voor het leven naleven. Net als de vermelde kortingsbon, kunt u met call-en-put-functies die zijn ingebed in een obligatie, het probleem op die opties laten reageren onder bepaalde marktomstandigheden. (Lees voor meer informatie over opties onze Basisopties voor opties: zelfstudie .)

Voorbeeld - Oproepfunctie
Bedrijf A geeft $ 100 miljoen obligaties van 5% uit aan de openbare markt; de obligaties zijn volledig uitverkocht in het geding.Er is een call-functie in de obligatie-convenanten die de kredietverstrekker toestaat om de obligaties te callen (terugroepen) als de koersen voldoende dalen om de obligaties opnieuw uit te geven tegen een lagere rente
Drie jaar later is de geldende rente 3% en, dankzij de goede kredietwaardigheid van de onderneming, is het in staat om de obligaties terug te kopen tegen een vooraf bepaalde prijs en de obligaties opnieuw uit te geven tegen de couponrente van 3%. Dit is goed voor de geldschieter, maar slecht voor de lener.

Bond Laddering
Ladders zijn een van de meest voorkomende vormen van passieve obligatiebelegging. Dit is waar de portefeuille in gelijke delen is verdeeld en belegd is in laddered-style vervaldagen over de tijdshorizon van de belegger. Figuur 1 is een voorbeeld van een standaard 10-jaars laddered $ 1 miljoen obligatieportefeuille met een vermelde coupon van 5%.

Jaar 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Principal > $ 100, 000 $ 100, 000 $ 100, 000 $ 100, 000 $ 100, 000 $ 100, 000 $ 100, 000 $ 100, 000 $ 100 , 000 $ 100, 000 Inkomsten coupon
$ 5, 000 $ 5, 000 $ 5, 000 $ 5, 000 $ 5, 000 $ 5, 000 < $ 5, 000 $ 5, 000 $ 5, 000 $ 5, 000 Figuur 1 Het verdelen van de hoofdsom in gelijke delen levert jaarlijks een gelijkmatige stroom van cashflow op. (Lees voor meer informatie
De basisprincipes van de obligatieladder

.) Indexing Bondstrategie Indexering wordt als quasi-passief beschouwd door ontwerp. Het belangrijkste doel van indexering van een obligatieportefeuille is het verschaffen van een rendements- en risicokenmerk dat nauw verbonden is met de beoogde index. Hoewel deze strategie een aantal van dezelfde kenmerken van de passieve buy-and-hold heeft, is er enige flexibiliteit. Net als bij het volgen van een specifieke beursindex, kan een obligatieportefeuille worden gestructureerd om elke gepubliceerde obligatie-index na te bootsen. Een algemene index nagebootst door portfoliomanagers is de Lehman Aggregate Bond Index.

Vanwege de omvang van deze index zou de strategie goed werken met een grote portefeuille vanwege het aantal obligaties dat vereist is om de index te repliceren. Ook moet rekening worden gehouden met de transactiekosten die samenhangen met niet alleen de oorspronkelijke investering, maar ook met de periodieke herbalancering van de portefeuille om wijzigingen in de index weer te geven.
Immunisatie Bondstrategie

Deze strategie heeft de kenmerken van zowel actieve als passieve strategieën. Per definitie impliceert pure immunisatie dat een portefeuille voor een bepaald rendement voor een specifieke periode wordt belegd ongeacht externe invloeden, zoals veranderingen in rentetarieven. Net als bij indexering, geven de alternatieve kosten van het gebruik van de immuniseringsstrategie mogelijk het opwaartse potentieel van een actieve strategie voor de verzekering dat de portefeuille het beoogde gewenste rendement zal behalen. Net als bij de buy-and-hold-strategie zijn de instrumenten die het meest geschikt zijn voor deze strategie van ontwerp hoogwaardige obligaties met externe standaardmogelijkheden. In feite zou de zuiverste vorm van immunisatie zijn om te beleggen in een zero-coupon obligatie en de looptijd van de obligatie matchen met de datum waarop de cashflow naar verwachting nodig is.Dit elimineert variabiliteit van het rendement, positief of negatief, in verband met de herbelegging van kasstromen.

De duur, of de gemiddelde levensduur van een binding, wordt vaak gebruikt bij immunisatie. Het is een veel nauwkeurigere voorspellende maatstaf voor de volatiliteit van een obligatie dan voor de looptijd. Deze strategie wordt veel gebruikt in de institutionele beleggingsomgeving door verzekeringsmaatschappijen, pensioenfondsen en banken om de tijdshorizon van hun toekomstige verplichtingen te matchen met gestructureerde kasstromen. Het is een van de gezondste strategieën en kan met succes door individuen worden gebruikt. Bijvoorbeeld, net zoals een pensioenfonds een immunisatie zou gebruiken om de kasstromen te plannen bij de pensionering van een individu, zou datzelfde individu een speciale portefeuille kunnen bouwen voor zijn of haar eigen pensioenplan. (Lees voor meer informatie
Geavanceerde Bond-concepten: Duration

.) Active Bond Strategy Het doel van actief beheer is het maximaliseren van het totaalrendement. Samen met de verbeterde kans op rendement is er duidelijk een verhoogd risico. Enkele voorbeelden van actieve stijlen zijn anticipatie op rente, timing, waardering en spreidingsexploitatie en scenario's met meerdere rentes. Het uitgangspunt van alle actieve strategieën is dat de belegger bereid is om te wedden op de toekomst in plaats van genoegen te nemen met wat een passieve strategie kan bieden.

Conclusie
Er zijn veel strategieën om te beleggen in obligaties die beleggers kunnen aantrekken. De buy-and-hold-benadering spreekt beleggers aan die op zoek zijn naar inkomsten en niet bereid zijn om voorspellingen te doen. De middenweg strategieën omvatten indexatie en immunisatie, die beide enige veiligheid en voorspelbaarheid bieden. Dan is er de actieve wereld, die niet voor de informele belegger is. Elke strategie heeft zijn plaats en kan, wanneer correct geïmplementeerd, de doelen bereiken waarvoor deze was bedoeld.