Grote geldmanagers zijn als de rocksterren van de financiële wereld. Hoewel Warren Buffett een begrip is voor velen, leiden geeks, Graham, Templeton en Lynch tot uitgebreide gesprekken over beleggingsfilosofieën en -prestaties.

De grootste beheerders van beleggingsfondsen produceren langetermijnrendementen die de markt aantasten en hebben veel individuele beleggers geholpen bij het bouwen van aanzienlijke nesteieren.

Criteria Laten we voordat we naar de lijst gaan kijken naar de criteria die zijn gebruikt om de top vijf te kiezen:

• Performers op lange termijn : We houden alleen rekening met managers met een lange geschiedenis van marktbeatende prestaties.
• Alleen voor gepensioneerde managers : we houden alleen rekening met managers die hun loopbaan hebben beëindigd.
• Geen 'teambeheerde' fondsen : deze zijn niet geëvalueerd omdat de teams halverwege de resultaten zouden kunnen veranderen. Trouwens, zoals John Templeton het verwoordde: "Ik ben niet op de hoogte van een beleggingsfonds dat werd geleid door een commissie die ooit een superieur record had, behalve per ongeluk."
• Bijdragen : de topmanagers hebben ook bijdragen geleverd aan de investeringsindustrie, evenals hun eigen bedrijven.

Benjamin Graham
De "vader van veiligheidsanalyse" staat op de eerste plaats. Velen zien Benjamin Graham misschien niet als een fondsbeheerder, maar hij kwalificeert zich omdat hij het moderne equivalent van een closed-end beleggingsfonds beheerde met zijn partner Jerome Newman van 1936-1956.

Investeringsstijl : belegging met diepe waarde. (Lees Voorraadafhaalstrategieën: Value Investing en Value Investing via Enterprise Enterprise voor meer informatie over waardeaankopen.)

Beste investering : GEICO (NYSE: BRK. A) - Het ging op voor aandelen van Graham-Newman voor $ 27 per aandeel en steeg tot het equivalent van $ 54 , 000 per aandeel. Vreemd genoeg werd de aankoop van GEICO zijn meest succesvolle investering, hoewel het niet goed paste in zijn strategie voor diepe kortingen. De meeste posities van Graham werden in minder dan twee jaar verkocht, maar hij hield de aandelen van GEICO al tientallen jaren. Zijn belangrijkste investeringen waren talrijke arbitragesituaties met een laag risico.

Belangrijke bijdragen : hij schreef "Beveiligingsanalyse" met collega-Columbia Professor David Dodd (1934), "The Interpretation of Financial Statements" (1937) en later, "The Intelligent Investor" (1949), die Warren inspireerde Buffett zoekt Graham op en studeert bij hem in Columbia en later om bij hem te werken aan de Graham-Newman Corporation.

Graham hielp ook met het opstarten van wat later het CFA-instituut zou worden. Graham startte in 1914 op Wall Street - lang voordat effectenmarkten werden gereguleerd door de Securities and Exchange Commission (SEC) en zag de noodzaak voor certificering van beveiligingsanalisten - en dus het CFA-examen. (Zie Voorbereidingen treffen voor uw CFA-examens voor meer informatie over uw CFA-examen.) Naast Buffett begeleidde Graham ook talloze leerlingen die een geweldige eigen beleggingsloopbaan hadden, maar waarvan de namen niet in de openbaarheid zijn. (Lees voor meer informatie over Graham

The Intelligent Investor: Benjamin Graham en De 3 meest tijdloze investeringsprincipes .) Geschat rendement

: rapporten variëren vanwege de tijdsperiode in kwestie en de gebruikte berekeningsmethoden, maar John Train meldde in "The Money Masters" (2000) dat Graham's fonds, de Graham-Newman Corporation, 21% jaarlijks verdiende in 20 jaar. "Als iemand $ 10, 000 investeerde in 1936 , één ontving een gemiddelde van $ 2, 100 per jaar voor de komende 20 jaar en herstelde iemands oorspronkelijke $ 10, 000 aan het einde. " Sir John Templeton

Volgens
Forbes Magazine, Templeton is de "decaan van global investing" en werd door de koningin van Engeland geridderd voor zijn bijdragen. Templeton was een filantroop, Rhodes Scholar, CFA Charterholder en een weldoener van Oxford University die een pionier was in wereldwijde beleggingen en de beste kansen vond in crisissituaties. Investeringsstijl

: wereldwijde contrarian en value investor. Zijn strategie was om investeringen te kopen toen, in zijn woorden, ze het 'punt van maximaal pessimisme' bereikten. Als een voorbeeld van deze strategie kocht Templeton aandelen van elk openbaar Europees bedrijf dat voor het begin van de Tweede Wereldoorlog voor minder dan $ 1 per aandeel handelde, waaronder velen die failliet waren gegaan. Hij deed dit met $ 10.000 aan geleend geld. Na vier jaar verkocht hij ze voor $ 40.000. Deze winst financierde zijn uitstapje naar de beleggingsactiviteit. Templeton zocht ook ondergewaardeerde fundamentele succesverhalen over de hele wereld. Hij wilde weten welk land klaarstond voor een ommekeer voordat iedereen het verhaal kende.

Beste investeringen

: Europa, aan het begin van de Tweede Wereldoorlog

• Japan, 1962
• Ford Motors
• (NYSE: F), 1978 (het was bijna failliet) > Peru, jaren tachtig. Verkorte technologie-aandelen in 2000
• Belangrijke bijdragen
• : bouwde een groot deel van Franklin Resources van vandaag (Franklin Templeton Investments). TempletonCollege bij Oxford University's SaidBusinessSchool is ook naar hem vernoemd.

Geschatte opbrengst : hij leidde het Templeton Growth Fund van 1954 tot 1987. Elke $ 10.000 die in 1954 in de Klasse A-aandelen was geïnvesteerd, zou in 1992 zijn gegroeid tot meer dan $ 2 miljoen (toen hij het bedrijf verkocht) met dividenden herbelegd, of een rendement op jaarbasis van ongeveer 14. 5%.

T. Rowe Price, Jr. T. Rowe Price stapte in de jaren 1920 Wall Street binnen en richtte in 1937 een beleggingsfirma op, maar pas veel later startte hij zijn eerste fonds. Price verkocht het bedrijf aan zijn werknemers in 1971 en het werd uiteindelijk in het midden van de jaren tachtig openbaar. Hij zegt vaak: 'Wat goed is voor de klant is ook goed voor het bedrijf.'

Investeringsstijl
: waarde en groei op de lange termijn.

Prijs geïnvesteerd in bedrijven waarvan hij geloofde dat ze goed beheerd werden, bevonden zich op 'vruchtbare velden' (aantrekkelijke langetermijnindustrieën) en waren marktleiders.Hij wilde bedrijven die vele jaren konden groeien omdat hij er de voorkeur aan gaf om tientallen jaren investeringen te houden. Beste investeringen

:

Merck (NYSE: MRK) in 1940; hij zou naar verluidt meer dan 200 keer zijn oorspronkelijke investering hebben gedaan. Coca-Cola (Nasdaq: COKE), 3M (NYSE: MMM), Avon-producten (NYSE: AVP) en IBM ( NYSE: IBM) waren andere opmerkelijke investeringen. Major Contributions

: Price was een van de eersten die een vergoeding in rekening bracht op basis van het beheerde vermogen en niet zozeer een commissie voor het beheren van geld. Tegenwoordig is dit gebruikelijk. Price was ook een pionier in de groeistrategie van beleggen door te trachten te kopen en te behouden voor de lange termijn en dit te combineren met brede diversificatie. Hij richtte openbaar verhandelde investeringsmanager T op. Rowe Price (Nasdaq: TROW) in 1937. (Zie Voorraadafhaalstrategieën: groei beleggen voor meer informatie over groeibeleggingen.) Resultaten : resultaten uit afzonderlijke fondsen voor prijs zijn niet erg nuttig omdat hij een aantal fondsen beheerde, maar twee werden genoemd in Nikki Ross 'boek' Lessons from the Legends of Wall Street '(2000). Zijn eerste fonds begon in 1950 en had de beste 10-jarige prestatie van het decennium - ongeveer 500%. Emerging Growth Fund werd opgericht in 1960 en was ook een opvallende artiest met namen als

Xerox (NYSE: XRX), H & R Block (NYSE: HRB) en Texas Instruments < (NYSE: TXN) (ook een lang bedrijf van Philip Fisher). John Neff De in Ohio geboren Neff trad in 1964 in dienst bij Wellington Management Co. en verbleef bij het bedrijf sinds meer dan 30 jaar met het beheren van drie van zijn fondsen. Een van de favoriete beleggingstactieken van John Neff was om te investeren in populaire industrieën via indirecte paden, bijvoorbeeld in een hete markt voor zelfbouwers die hij mogelijk had willen kopen om bedrijven te kopen die materiaal aan de huizenbouwers leverden. Investeringsstijl

: waarde, of lage P / E, beleggen met hoog rendement.
Neff richtte zich op bedrijven met lage koers-winstverhoudingen (P / E ratio's) en sterke dividendrendementen. Hij verkocht toen de beleggingsfundamentals verslechterden of de prijs zijn richtprijs bereikte. De psychologie van beleggen was een belangrijk onderdeel van zijn strategie.

Hij voegde ook graag het dividendrendement toe aan de winstgroei en verdeel dit met de P / E-ratio voor een verhouding "u krijgt waar u voor betaalt". Als het dividendrendement bijvoorbeeld 5% was en de winstgroei 10%, dan zou hij deze twee bij elkaar optellen en delen door de P / E-ratio. Als dit 10 was, dan nam hij er 15 (het "wat je krijgt" -nummer) en verdeelde het met 10 (het "wat je betaalt" -getal). In dit voorbeeld is de verhouding 15/10 = 1. 5. Iets boven 1. 0 werd als aantrekkelijk beschouwd. Beste investering

: Neff begon in 1984/1985 een groot aandeel te verwerven in Ford Motor Company; drie jaar later was het toegenomen tot bijna vier keer wat hij oorspronkelijk had betaald.

Belangrijke bijdragen

: schreef een investing how-to-boek over zijn gehele loopbaan van jaar tot jaar onder de titel "John Neff on Investing" (1999). Resultaten

: John Neff leidde het Windsor Fund voor 31 jaar eindigend in 1995 en verdiende een rendement van 13.7%, tegenover 10. 6% voor de S & P 500 in die periode. Dit komt neer op een winst van meer dan 55 keer een initiële investering gemaakt in 1964. Peter Lynch

Een afgestudeerde van Penn's Wharton School of Business, Lynch beoefend wat hij noemde "meedogenloze achtervolging." Hij bezocht bedrijf na bedrijf om te zien of er een kleine verandering was in de goede richting die de markt nog niet had opgepikt. Als hij het leuk zou vinden, zou hij een beetje kopen en als het verhaal beter zou worden, zou hij er meer kopen, en uiteindelijk zou hij duizenden aandelen bezitten in wat het grootste actief beheerde beleggingsfonds ter wereld werd, het Fidelity Magellan Fund. Investeringsstijl

: groei en cyclisch herstel
Lynch wordt over het algemeen beschouwd als een langetermijnbelegger in groeistijl, maar het gerucht gaat dat hij het grootste deel van zijn winst heeft behaald door traditioneel cyclisch herstel en waardespelen.

Beste investeringen :

Pep Boys

(NYSE: PBY), Dunkin 'Donuts, McDonald's (NYSE: MCD); ze waren allemaal "tenbaggers" Major Bijdragen : Lynch maakte Fidelity Investments tot een begrip. Hij schreef ook verschillende boeken, namelijk "One Up on Wall Street" (1989) en "Beating the Street" (1993). Hij gaf hoop aan doe-het-zelfbeleggers die zeiden: "gebruik wat je weet en koop om de goeroes van Wall Street in hun eigen spel te verslaan."

Resultaten : Lynch citeert op grote schaal dat een $ 1, 000 in Magellan op 31 mei 1977 zou het tegen 1990 $ 28.000 waard zijn geweest. Conclusie

Deze topgeldmanagers vergaarden grote fortuinen, niet alleen voor henzelf, maar ook voor degenen die in hun fondsen investeerden. Een ding hebben ze allemaal gemeen dat ze vaak een onconventionele benadering van beleggen namen en tegen de kudde ingingen. Zoals elke ervaren belegger weet, is het geen gemakkelijke taak om uw eigen pad te smeden en langetermijnbeurten op de markt te produceren. Als zodanig is het gemakkelijk om te zien hoe deze vijf investeerders zichzelf een plek hebben gegeven in de financiële geschiedenis. Zie voor meer informatie over beleggingsfondsen onze

Speciale functie: beleggingsfondsen .