Rogue-handel haalt de koppen. Eind 2011 verloor een ongeautoriseerde handelaar $ 2 miljard voor de in Zwitserland gevestigde bank, USB. Het idee van een enkele persoon die miljoenen en soms miljarden dollars verliest is altijd interessant, maar het is nog meer zo wanneer die persoon het geld van andere mensen verliest.
In dit artikel zullen we kijken naar zes van de malafide handelaars (in willekeurige volgorde) die beroemd werden vanwege hun zeer publieke verliezen.

Nick en de Nikkei - $ 1. 3 miljard
Nick Leeson is waarschijnlijk de meest bekende malafide handelaar in de wereld. Hij schreef zelfs een boek over het onderwerp, dat toepasselijk getiteld was "Rogue Trader" (1996). In 1992 was hij de stereotype rijzende ster en zijn magische aanraking stelde hem in staat het hoofd te worden van de Barings-activiteiten op de Singapore International Monetary Exchange - allemaal op een prille leeftijd van 28.

Maar hij verloor al snel zijn trading touch en begon een aantal grote verliezen te behalen. Hij gebruikte zijn positie als zowel de hoofdhandelaar als degene die verantwoordelijk was voor de vereffening van transacties op kantoor om zijn verliezen te verbergen op een geheime bankrekening met het nummer 88888.

Zijn derivaten "Massavernietigingswapens"? en Storingen van het hedgefonds verlichten last van valkuilen .)

Uiteindelijk verloor Leeson naar schatting $ 1. 3 miljard voor de bank, wat resulteerde in het faillissement van Barings, een bank die al meer dan twee eeuwen in de industrie overleefde. Leeson kreeg een straf van zes en een half jaar, maar werd vroeg vrijgelaten voor goed gedrag na de diagnose kanker.

John Rusnak en de Yen - $ 691 miljoen

John Rusnak van Allfirst Financial vond een mislukking in de Japanse yen. Aanvankelijk, vanaf het moment dat hij in 1993 werd aangenomen en tot 1995, toen de Aziatische markten het goed deden, deed Rusnak dat ook. Maar Rusnak begon te gokken en verloor steeds grotere bedragen naarmate de eerder vriendelijke markten zich tegen hem keerden in 1996. In 1997 was Rusnak $ 29 kwijtgeraakt. 1000000. In 2001 had hij $ 300 miljoen verloren. En in een klap van ongelooflijk pech verkocht hij meer dan $ 300.000 aan opties die zijn totale verliezen op $ 691 miljoen brachten. Mr. Koper - $ 2. 5 miljard

Yasuo Hamanaka, beter bekend als Mr. Copper, was een handelaar voor Sumitomo Corporation. Hamanaka is gespecialiseerd in, natuurlijk, koper. Hij zou 5% van de wereldkopermarkt beheersen, maar faalde in een poging de markt te verkorten. In 1996 onthulde Sumitomo Corp. $ 2. 6 miljard verlies op koperhandel.

Het bereik van zijn activiteiten en de tijdsperiode waarin ze plaatsvonden (een volledig decennium eindigend met een veroordeling uit 1996 en een gevangenisstraf van acht jaar) hebben vragen doen rijzen over de vraag of hij een frauduleuze handelaar was of gewoon een lid van een prijs. vaststelling van samenzwering. Zijn veroordeling was gebaseerd op het feit dat hij de handtekening van zijn supervisor in een brief had vervalst, maar de mate waarin hij schurk was, staat nog steeds ter discussie.
Liu Qibing - $ 200 miljoen - $ 1 miljard (onbevestigd)
Een nog meer mysterieuze koperen kapper uit 2005 deed zich voor toen Liu Qibing, een man die al dan niet een metaalhandelaar voor de Chinese overheid was, een grote weddenschap aflegde (ongeveer 200, 000 ton) dat de koperprijzen zouden dalen. De koperprijzen stegen echter aanzienlijk tijdens de levensduur van de handel toen de wereldwijde vraag naar koper steeg, wat leidde tot enorme verliezen in de handel.

Terwijl het papieren spoor terugleidde naar het Chinese State Reserve Bureau, realiseerden andere handelaren zich dat China het ingekorte bedrag zou moeten invullen. Dit zorgde ervoor dat de koperprijzen omhoog gingen. De Chinese overheid probeerde de prijzen te drukken door koperreserves vijf keer groter te claimen dan eerder werd geschat en ontkende in een bizarre draai dat een Liu Qibing zelfs had bestaan ​​om een ​​tekort te stellen. De omvang van de verliezen staat ter discussie, evenals de huidige verblijfplaats van de kortstondige Liu Qibing.
Brian Hunter en Amaranth - $ 6. 5 miljard

Hedge fund-handelaren maken een makkelijke rit als het gaat om malafide handel, omdat verwacht wordt dat ze grote risico's nemen, maar Brian Hunter van Amaranth moet als een leerboek-zaak worden beschouwd.

Zijn gokjes op de toekomst van aardgas waren aanvankelijk succesvol, vooral toen de orkaan Katrina grote schade aanrichtte aan de infrastructuur en de prijzen omhoog duwde, terwijl Hunter toevallig een lange positie innam. De enorme winsten trokken steeds meer beleggers naar Amaranth, waardoor Hunter meer kapitaal had om mee te gokken. Helaas bleek het vermogen van Hunter om het weer te voorspellen niet meer consistent te zijn dan de toekomstvoorspellingen van tv-voorspellers en aardgas. Op een dag, op 14 september 2006, verloren Hunter en zijn collega's $ 560 miljoen alleen. In totaal verloor hij uiteindelijk ongeveer $ 6. 5 miljard, wat leidde tot sluiting van Amarant. (Lees voor meer informatie
The Amaranth Gamble

.)
Jerome Kerviel - $ 7. 1 miljard Jerome Kerviel overtreft zelfs de verliezen van Hunter en heeft de lat onwaarschijnlijk hoog gemaakt voor toekomstige malafide handelaars. Zijn verliezen door speculatie op Europese futures kostten zijn werkgever, Société Générale, meer dan $ 7 miljard. Net als bij Leeson en Rusnak was Kerviel in staat om het systeem te manipuleren met behulp van de kennis die hij opdeed toen hij op kantoor werkte en toezicht hield op handelaren voordat ze tot een handelspositie werden gepromoveerd.Hij maakte geen persoonlijk voordeel van zijn malafide handel. De hypotheekdownload van 2007 heeft waarschijnlijk zijn val uit gratie bespoedigd, maar de zeer leveraged en niet-goedgekeurde transacties hadden onvermijdelijk rampzalige gevolgen.

Conclusie
Dit is een verre van complete lijst. Het mist Robert Criton, de plaag van OrangeCounty, Peter Young en zijn neiging om tijdens beproevingen vrouwenkleren te dragen, en vele andere even dwingende verhalen. In het hart van al deze is echter het oude verhaal van hybris. Wanneer een handelaar het gevoel krijgt dat hij of zij een speciale gave heeft om posities in geld te ruilen, kan dit een gevaarlijke situatie zijn. Helaas is geluk een wispelturige vriend. Wanneer deze voormalige magische handelaren beginnen te verliezen, zoeken ze vaak naar manieren om hun inzetten te vergroten en hun verliezen terug te winnen.

Afgezien van de financiële schade die malafide handelaars de markt toebrengen, hebben ze wel degelijk een zeer belangrijke functie; ze herinneren ons eraan dat het streven naar uitzonderlijke opbrengsten betekent dat we een even uitzonderlijk risico nemen. Er is geen goocheltruc die dit feit kan veranderen, dus een belegger moet weten hoeveel risico hij of zij veilig aankan en wanneer hij moet stoppen.