De Federal Reserve is de centrale bank van de Verenigde Staten en is zonder twijfel de meest invloedrijke economische instelling ter wereld. Een van de hoofdverantwoordelijkheden in het charter van de Fed is het beheer van het totale uitstaande aanbod van Amerikaanse dollar en dollarvervangers. De Fed is verantwoordelijk voor het maken of vernietigen van enkele miljarden dollars elke dag.

Hoewel de moderne Federal Reserve niet alleen gewoonweg nieuwe papierrekeningen van een machine afwerkt, ondanks het feit dat hij druk bezig is met het runnen van de drukpers voor dollarrekeningen. Er is nog steeds sprake van echte dollarafdrukken (met de hulp van het ministerie van de Schatkist), maar de overgrote meerderheid van de Amerikaanse geldvoorraad wordt digitaal gedebiteerd en gecrediteerd aan grote banken. De echte geldcreatie vindt plaats nadat de banken die nieuwe saldi hebben uitgeleend aan de bredere economie.

Bepaling van de geldhoeveelheid

Het Federal Open Market Committee (FOMC) en bijbehorende economische adviseurs komen regelmatig bijeen om de Amerikaanse geldhoeveelheid en de algemene economische situatie te beoordelen. Als wordt vastgesteld dat er nieuw geld moet worden gecreëerd, richt de Fed een bepaald niveau van geldinjectie en voert een overeenkomstig beleid in.

Het is moeilijk om de werkelijke hoeveelheid geld in de economie bij te houden, omdat veel dingen als geld kunnen worden gedefinieerd. Het is duidelijk dat papieren rekeningen en metalen munten geld zijn, en spaarrekeningen en betaalrekeningen staan ​​voor directe en liquide geldsaldi. Geldmarktfondsen, kortlopende bankbiljetten en andere reserves worden ook vaak geteld. Niettemin kan de Fed alleen de geldhoeveelheid benaderen.

De Fed zou openmarkttransacties kunnen initiëren, waarbij het Treasurys koopt en verkoopt om geld te injecteren of te absorberen. Het kan retrocessieovereenkomsten gebruiken voor tijdelijke uitbreidingen. Het kan het kortingsvenster gebruiken voor kortlopende leningen aan banken. Veruit het meest voorkomende resultaat is een toename van bankreserves.

Geldschepingsmechanisme

In de begintijd van centrale banken was geldcreatie een fysieke realiteit; nieuwe aantekeningen op papier en nieuwe metalen munten zouden worden vervaardigd, bedrukt met anti-fraude apparaten en vervolgens vrijgegeven aan het publiek (bijna altijd via een favoriete overheidsinstantie of politiek verbonden bedrijf).

Centrale banken zijn sindsdien veel meer technologisch creatief geworden. De Fed kwam tot de conclusie dat geld niet fysiek aanwezig hoeft te zijn om in ruil te werken. Bedrijven en consumenten kunnen cheques, debet- en creditcards, saldooverdrachten en online transacties gebruiken. Geldschepping hoeft ook niet fysiek te zijn; de centrale bank kan eenvoudig nieuwe dollaraldi bedenken en crediteren naar andere rekeningen.

Een moderne Federal Reserve stelt nieuwe gemakkelijk liquide rekeningen op, zoals U. S. Treasurys, en voegt deze toe aan bestaande bankreserves. Normaal gesproken verkopen banken andere monetaire en financiële activa om deze fondsen te ontvangen.

Dit heeft hetzelfde effect als het afdrukken van nieuwe rekeningen en het transporteren naar de bankkluizen, maar het is goedkoper. Het is net zo inflatoir, en de nieuw gecrediteerde geldsaldi tellen net zo veel als fysieke rekeningen in de economie.

De toon voor de creditmarkt

Stel dat de Amerikaanse schatkist $ 10 miljard aan nieuwe biljetten opslaat, en de Federal Reserve een extra $ 90 miljard aan vlot liquide rekeningen crediteert. In eerste instantie lijkt het erop dat de economie net een monetaire instroom van $ 100 miljard heeft ontvangen, maar dat is eigenlijk maar een heel klein percentage van de daadwerkelijke geldschepping.

Dit komt door de rol van banken en andere kredietinstellingen die nieuw geld ontvangen. Bijna al die extra $ 100 miljard gaat bankreserve in. Banken zitten niet alleen op al dat geld, ook al betaalt de Fed nu 0. 25% rente om het geld bij de Fed Bank te parkeren. Het meeste wordt uitgeleend aan overheden, bedrijven en particulieren.

De kredietmarkten zijn een trechter geworden voor de distributie van geld. In een fractioneel reservebankensysteem creëren nieuwe leningen echter zelfs meer nieuw geld. Met een wettelijk vereiste reserveratio van 10%, zou de nieuwe $ 100 miljard aan bankreserves mogelijk kunnen leiden tot een nominale monetaire verhoging van $ 1 biljoen.