De ondernemingswaarde - of kortweg EV - is een indicator van hoe de markt waarde hecht aan een bedrijf als geheel. Enterprise-waarde is een term die door analisten wordt bedacht om de totale waarde van een bedrijf als een onderneming te bespreken in plaats van zich alleen te richten op de huidige marktkapitalisatie. Het meet hoeveel u nodig hebt om een ​​volledig openbaar bedrijf te kopen. Bij het dimensioneren van een bedrijf krijgen beleggers een duidelijker beeld van de reële waarde met EV dan met marktkapitalisatie.

Waarom vertegenwoordigt de marktkapitalisatie niet de waarde van een bedrijf? Het laat veel belangrijke factoren buiten beschouwing, zoals de schuld van een bedrijf aan de ene kant en de kasreserves aan de andere kant. Ondernemingswaarde is in feite een aanpassing van de marktkapitalisatie, aangezien het schulden en contanten omvat voor het bepalen van de waardering van een bedrijf.

De berekening
Simpel gezegd, EV is de som van de marktkapitalisatie van een bedrijf en zijn nettoschuld. Om de EV te berekenen, moet eerst de marktkapitalisatie van het bedrijf worden berekend, totale schuld (inclusief lange en korte schulden op de balans) worden toegevoegd en contanten en investeringen worden afgetrokken (ook gerapporteerd in de balans).

Marktkapitalisatie is de aandelenprijs vermenigvuldigd met het aantal uitstaande aandelen. Dus als een bedrijf 10 aandelen heeft en elk momenteel voor $ 25 verkoopt, is de marktkapitalisatie $ 250. Dit nummer vertelt u wat u zou moeten betalen om elk aandeel van het bedrijf te kopen. Daarom, in plaats van u de waarde van het bedrijf te vertellen, vertegenwoordigt de marktkap gewoon het prijskaartje van het bedrijf.

De rol van schuld en contanten
Waarom worden schulden en contanten overwogen bij het waarderen van een bedrijf? Als het bedrijf aan een nieuwe eigenaar wordt verkocht, moet de koper de aandelenwaarde betalen (bij overnames ligt de prijs doorgaans hoger dan de marktprijs) en moet hij ook de schulden van het bedrijf terugbetalen. Natuurlijk mag de koper het geld bij de firma beschikbaar houden, daarom moet contant geld worden afgetrokken van de prijs van het bedrijf, zoals weergegeven in de marktkapitalisatie.

Denk aan twee bedrijven met gelijke marktkapitalisaties. Men heeft geen schuld op zijn balans, terwijl de andere schuldzwaar is. Het schuldenrijke bedrijf zal over de jaren rentebetalingen doen op de schuld. (Preferente aandelen en converteerbare obligaties die rente betalen, moeten ook als schuld worden beschouwd voor het berekenen van de waarde.) Dus hoewel de twee bedrijven gelijke marktkapitalisaties hebben, is het bedrijf met schulden meer waard.

Stel je dan ook twee bedrijven voor met een gelijke marktkapitalisatie van $ 250 en geen schulden. Een heeft verwaarloosbare geldmiddelen en kasequivalenten bij de hand, en de andere heeft $ 250 in contanten. Als je het eerste bedrijf voor $ 250 hebt gekocht, heb je een bedrijf ter waarde van, vermoedelijk, $ 250. Maar als je het tweede bedrijf voor $ 500 had gekocht, zou dat slechts $ 250 kosten, omdat je meteen $ 250 in contanten krijgt.

Als een bedrijf met een marktkapitalisatie van $ 250 $ 150 als langetermijnschuld draagt, zou een acquirer uiteindelijk veel meer betalen dan $ 250 als hij of zij de volledige aandelen van het bedrijf zou kopen. De koper moet een schuld van $ 150 aannemen, wat de totale aanschafprijs op $ 400 brengt. Langlopende schulden dienen effectief om de waarde van een bedrijf te vergroten, waarbij beoordelingen waarbij alleen de aandelen worden betrokken, op zijn hoogst voorlopig in aanmerking worden genomen.

Cash en kortetermijninvesteringen hebben daarentegen het tegenovergestelde effect. Ze verlagen de effectieve prijs die een acquirer moet betalen. Laten we zeggen dat een bedrijf met een marktkapitalisatie van $ 25 $ 5 cash op de bank heeft. Hoewel een acquirer nog steeds $ 25 moet besteden om het eigen vermogen te krijgen, zou het onmiddellijk $ 5 terugverdienen van de kasreserve, waardoor de effectieve prijs slechts $ 20 bedraagt.

Ratio is belangrijk
Eerlijk gezegd is het niet zo handig om de EV van een bedrijf te kennen. U kunt meer over een bedrijf leren door EV met een maatstaf voor de cashflow of EBIT van het bedrijf te vergelijken. Vergelijkende ratio's tonen mooi aan hoe EV beter functioneert dan marktkapitalisatie voor het beoordelen van bedrijven met verschillende schuld- of contantniveaus of, met andere woorden, verschillende kapitaalstructuren.

Het is belangrijk om EBIT - inkomsten vóór rente en belastingen - in de vergelijkende ratio te gebruiken, omdat EV ervan uitgaat dat de overnemende partij bij de overname van een bedrijf onmiddellijk schulden betaalt en contanten gebruikt, en niet de rentekosten of rente-inkomsten verwerkt. Nog beter is de vrije cashflow, die andere boekhoudkundige verstoringen helpt voorkomen.

Laten we bijvoorbeeld kijken naar de prijs van twee vergelijkbare aandelen: Air Macklon en Cramer Airlines. Voor $ 45 per aandeel had Macklon een marktkapitalisatie van $ 13. 5 miljard en P / E (marktkapitalisatie / winst) ratio van 10. Maar de balans was belast met bijna $ 30 miljard aan nettoschuld. Dus Macklon's EV was $ 43. 5 miljard, of ongeveer 14 zijn $ 3. 4 miljard EBIT.

Air Cramer genoot daarentegen een aandelenkoers van $ 23 per aandeel en een marktkapitalisatie van $ 6. 1 miljard en P / E-verhouding van 20, tweemaal die van Air Macklon. Maar omdat Cramer veel minder schuldig was - de nettoschuld bedroeg $ 3. 5 miljard, zijn EV was $ 9. 6 miljard en zijn EV / EBIT-verhouding was slechts 10, in vergelijking met Macklon's EV / EBIT van 14.

Alleen al door marktkapitalisatie (P / E) leek Air Macklon op de helft van de prijs van Cramer Airlines. Maar op basis van EV, waarin rekening wordt gehouden met belangrijke zaken als schulden en contant geld, was Cramer Airlines veel minder geprijsd per aandeel. Naarmate de markt geleidelijk aan ontdekt werd, vertegenwoordigde Cramer een betere koop, die meer waarde bood voor zijn prijs.

De bottom line
De waarde van EV ligt in het vermogen om bedrijven met verschillende kapitaalstructuren te vergelijken. Door gebruik te maken van bedrijfswaarde in plaats van marktkapitalisatie om te kijken naar de waarde van een bedrijf, krijgen beleggers een beter beeld van het feit of een bedrijf echt ondergewaardeerd is.