Hoewel de meeste beleggers thuis zijn in ins en outs van aandelen- en schuldfinanciering van beursgenoteerde ondernemingen, zijn er maar weinig geïnformeerd over hun privé-tegenhangers. Particuliere bedrijven vormen een groot deel van de bedrijven in Amerika en over de hele wereld; de gemiddelde belegger kan u echter waarschijnlijk niet vertellen hoe u een waarde toekent aan een bedrijf dat zijn aandelen niet in het openbaar verhandelt. Dit artikel is een inleiding tot hoe iemand een waarde kan hechten aan een privébedrijf en welke factoren van invloed kunnen zijn op die waarde.
TUTORIAL: DCF-analyse

AD:

Particuliere en openbare bedrijven

Het meest voor de hand liggende verschil tussen niet-beursgenoteerde ondernemingen en beursgenoteerde ondernemingen is dat overheidsbedrijven ten minste een deel van zichzelf hebben verkocht tijdens een eerste openbare aanbieding (IPO) . Dit biedt externe aandeelhouders de mogelijkheid om een ​​eigendomsbelang (of aandelenbelang) in de onderneming in de vorm van aandelen te kopen. Particuliere bedrijven daarentegen hebben besloten om geen toegang te krijgen tot de openbare markten voor financiering en daarom blijft de eigendom van hun ondernemingen in handen van een select aantal aandeelhouders. De lijst met eigenaren omvat meestal de oprichters van de bedrijven, samen met initiële beleggers zoals angel investors of venture capitalists.

AD:

Het grootste voordeel van publieksbezoek is het vermogen om de openbare financiële markten voor kapitaal aan te boren door openbare aandelen of bedrijfsobligaties uit te geven. Toegang hebben tot dergelijk kapitaal kan publieke bedrijven toelaten om fondsen te werven om nieuwe projecten aan te nemen of het bedrijf uit te breiden. Het grootste nadeel van een beursgenoteerd bedrijf is dat de Securities and Exchange Commission van dergelijke bedrijven eist dat ze meerdere deponeringen indienen, zoals driemaandelijkse winstrapporten en kennisgevingen van aandelenverkopen en -aankopen. Particuliere bedrijven zijn niet gebonden aan dergelijke strenge regels, waardoor ze zaken kunnen doen zonder zich zoveel zorgen te hoeven maken over het SEC-beleid en de perceptie van de publieke aandeelhouder. Dit is de belangrijkste reden waarom private bedrijven ervoor kiezen om privé te blijven in plaats van het publieke domein te betreden.

AD:

Hoewel particuliere bedrijven doorgaans niet toegankelijk zijn voor de gemiddelde belegger, doen zich wel gevallen voor waarin particuliere bedrijven kapitaal- en eigendomsrechten proberen aan te trekken. Veel privé-bedrijven zullen werknemers aandelen aanbieden als compensatie of aandelen beschikbaar maken voor aankoop. Daarnaast kunnen niet-beursgenoteerde ondernemingen ook kapitaal zoeken bij private equity-beleggingen en durfkapitaal. In een dergelijk geval moeten degenen die een investering doen in een privébedrijf een redelijke schatting van de waarde van het bedrijf kunnen maken om een ​​goed geïnformeerde en goed onderzochte investering te doen. Hier zijn enkele waarderingsmethoden die u zou kunnen gebruiken. (Zie Waarom openbare bedrijven privé gaan voor een gerelateerde lezing.)

Vergelijkbare bedrijfsanalyse

De eenvoudigste methode om de waarde van een privébedrijf te schatten, is om vergelijkbare bedrijfsanalyses (CCA) te gebruiken. Als u deze benadering wilt gebruiken, kijkt u naar de openbare markten voor bedrijven die het meest lijken op de particuliere (of doelwit) onderneming en schattingen van de basiswaardering van de waarden waartegen de beursgenoteerde peers worden verhandeld. Om dit te doen, hebt u op zijn minst enige relevante financiële informatie van het niet-beursgenoteerde bedrijf nodig.

Als u bijvoorbeeld probeert een waarde toe te kennen aan een aandelenbelang in een middelgrote kledingretailer, zou u naar de publieke sfeer willen kijken voor bedrijven van vergelijkbare grootte en status die concurreren (bij voorkeur rechtstreeks) met uw doelonderneming . Nadat de "referentiegroep" is vastgesteld, berekent u de sectorgemiddelden. Dit omvat bedrijfsspecifieke meeteenheden zoals operationele marges, vrije kasstromen en verkopen per vierkante voet (een belangrijke waarde in de detailhandel). Statistieken met betrekking tot de waardering van aandelen moeten ook worden verzameld, inclusief koers-winstverhouding, prijs-tot-omzet, prijs-to-book, prijs-vrije kasstroom en EV / EBIDTA onder anderen. Veelvouden op basis van bedrijfswaarde moeten de beste interpretatie van bedrijfswaarde geven. Door deze gegevens te consolideren, moet u kunnen bepalen waar het doelbedrijf valt ten opzichte van de beursgenoteerde referentiegroep, waardoor u een opgeleide schatting kunt maken van de waarde van een aandelenpositie in het particuliere bedrijf.

Bovendien, als het doelbedrijf actief is in een sector die recente acquisities, bedrijfsfusies of beursintroducties heeft gezien, kunt u de financiële informatie van deze transacties gebruiken om een ​​nog betrouwbaarder schatting van de waarde van het bedrijf te geven, als investering bankiers en teams voor bedrijfsfinanciering hebben de waarde bepaald van de naaste concurrenten van het doelwit. Hoewel geen twee bedrijven hetzelfde zijn, worden concurrenten van vergelijkbare omvang met vergelijkbare marktaandelen bij de meeste gelegenheden nauwlettend in de gaten gehouden. (Raadpleeg voor meer informatie Peer Comparison onthult ondergewaardeerde aandelen .)

Geschatte cashflow met korting

Als u een vergelijkbare analyse een stap verder neemt, kunt u financiële informatie opnemen van de beursgenoteerde peers van een doelwit. en schat een waardering op basis van de verdisconteerde kasstroomschattingen van het target.

De eerste en belangrijkste stap in de waardering van gedisconteerde kasstromen is het bepalen van de omzetgroei. Dit kan vaak een uitdaging zijn voor privébedrijven vanwege de fase in de levenscyclus van het bedrijf en de boekhoudmethoden van het management. Aangezien particuliere bedrijven niet aan dezelfde strenge boekhoudnormen worden gehouden als openbare bedrijven, verschillen de boekhoudverklaringen van privé-bedrijven vaak aanzienlijk en kunnen sommige persoonlijke uitgaven samen met bedrijfskosten (niet ongebruikelijk in kleinere familiebedrijven) samen met eigenaarssalarissen omvatten, die omvat ook de betaling van dividenden aan eigendom. Dividenden zijn een gebruikelijke vorm van zelfbetaling voor particuliere ondernemers, omdat het melden van een salaris het belastbare inkomen van de eigenaar verhoogt, terwijl het ontvangen van dividenden de belastingdruk zal verlichten.

Het is belangrijk om te onthouden dat het schatten van toekomstige inkomsten slechts een schatting is van de beste schattingen en dat de ene schatting enorm kan verschillen van de andere. Dat is de reden waarom het gebruik van financiële gegevens van overheidsbedrijven en toekomstige schattingen een goede manier is om uw schattingen te vergroten, en ervoor te zorgen dat de omzetgroei van het doelwit niet helemaal niet strookt met vergelijkbare vergelijkbare producten. Zodra de inkomsten zijn geschat, kan de vrije kasstroom worden geëxtrapoleerd uit verwachte veranderingen in bedrijfskosten, belastingen en werkkapitaal.

De volgende stap zou zijn om de unlevered beta van het doelbedrijf te schatten door industrie-gemiddelde bèta's, belastingtarieven en schuld / eigen vermogen ratio's te verzamelen.

Stel vervolgens de schuldratio en het belastingtarief van de target in om de branchegemiddelden te vertalen naar een redelijke schatting voor het particuliere bedrijf. Zodra een bèta-schatting met een niet-gehaalde waarde is gemaakt, kunnen de kosten van het eigen vermogen worden geschat met behulp van het Capital Asset Pricing Model (CAPM). Na het berekenen van de kosten van het eigen vermogen, zullen de kosten van schulden vaak worden bepaald door de banklijnen van het doelwit te onderzoeken op de tarieven waartegen het bedrijf kan lenen. (Voor meer informatie, zie Het Capital Asset Pricing-model: een overzicht .)

Het bepalen van de kapitaalstructuur van het doel kan moeilijk zijn, maar we zullen opnieuw de openbare markten uitstellen om industrienormen te vinden. Het is aannemelijk dat de kosten van eigen vermogen en schulden voor de particuliere onderneming hoger zullen zijn dan de beursgenoteerde tegenhangers, zodat er kleine aanpassingen nodig kunnen zijn aan de gemiddelde bedrijfsstructuur om rekening te houden met deze hoge kosten. Ook moet rekening worden gehouden met de eigendomsstructuur van het doel en ook met de inschatting van de door het management gewenste kapitaalstructuur. Vaak wordt een premie toegevoegd aan de kosten van het eigen vermogen voor een particuliere onderneming om te compenseren voor het gebrek aan liquiditeit bij het aanhouden van een aandelenpositie in het bedrijf.

Als ten slotte een geschikte kapitaalstructuur is geschat, bereken dan de gewogen gemiddelde vermogenskostenvoet (WACC). Zodra de disconteringsvoet is vastgesteld, is het alleen maar een kwestie van het verdisconteren van de geschatte kasstromen van het doel om een ​​schatting van de reële waarde voor het particuliere bedrijf te maken. De illiquiditeitspremie, zoals eerder vermeld, kan ook worden toegevoegd aan de disconteringsvoet om potentiële investeerders voor de particuliere investering te compenseren.

De bottom line

Zoals u ziet, is de waardering van een particuliere onderneming vol veronderstellingen, schattingen van beste schattingen en industriegemiddelden. Met het gebrek aan transparantie bij particuliere bedrijven is het een moeilijke taak om een ​​betrouwbare waarde te hechten aan dergelijke bedrijven. Er zijn verschillende andere methoden die worden gebruikt in de private equity-industrie en door adviesteams voor bedrijfsfinanciering om waarde te hechten aan particuliere bedrijven. Met beperkte transparantie en de moeilijkheid om te voorspellen wat de toekomst elk bedrijf zal brengen, wordt de waardering van privé-bedrijven nog steeds als meer kunst dan als wetenschap beschouwd. (Voor meer informatie, zie Voor bedrijven, privé blijven, een kwestie van keuze .)