a:

Activiteiten van het dagelijks leven (ADL) verwijzen naar dagelijkse activiteiten die individuen gewoonlijk zonder hulp ondernemen om voor zichzelf te zorgen. Deze activiteiten omvatten: zwemmen, eten, koken, wandelen, aankleden, klussen, persoonlijke hygiëne en wandelen. Gewoonlijk meten beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg (verpleegkundigen, verpleegkundigen, artsen) iemands welzijn aan hun vermogen om deze taken uit te voeren. Naarmate mensen ouder worden of ziek worden, hebben ze minder mogelijkheden om dagelijkse activiteiten uit te voeren. Het vermogen van een individu om activiteiten van het dagelijks leven uit te voeren, wordt gebruikt door:

a) verzekeringsmaatschappijen, als een van de items die bepalen of iemand in aanmerking komt voor een verzekering voor langdurige zorg. beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg, om het ontstaan ​​of de ontwikkeling van bepaalde ziekten, zoals artritis, reuma, de ziekte van Huntington en Parkinson, en het herstel van de patiënt door ziekten te meten.

Er zijn faciliteiten die ADL meten voor individuen, waaronder: hospices, faciliteiten voor begeleid wonen, diensten voor volwassen dag en verpleeghuizen. Sommige van deze faciliteiten hebben ook programma's die individuen onderwijzen en begeleiden die het vermogen om ADL uit te voeren verliezen. Er zijn ook apparaten en gadgets die zijn gebouwd om mensen ADL te laten uitvoeren. Sommige van deze apparaten omvatten: rolstoelen, wandelstokken, borstels met lange steel, speciale kopjes en kommen, badzitjes, reizers om te helpen bij het aankleden, enz. Deze items zijn te vinden door contact op te nemen met verpleeghuizen en andere medische voorzieningen of naar medische winkels te gaan. (Lees meer over langdurige zorgverzekeringen in ons artikel,

Langdurige zorgverzekering: Who Needs It? )

Deze vraag werd beantwoord door Chizoba Morah.