a:

De term delta verwijst naar de prijsverandering van een onderliggende aandelen of een exchange-traded fund (ETF) in vergelijking met de overeenkomstige verandering in de prijs van de optie. Delta hedging-strategieën trachten het richtingsrisico van een positie in aandelen of opties te verminderen.

Het meest basistype van delta-afdekking betreft een belegger die opties koopt of verkoopt en vervolgens het deltarisico compenseert door een gelijk aantal aandelen of ETF-aandelen te kopen of verkopen. Beleggers kunnen hun verplaatsingsrisico in de optie of de onderliggende aandelen willen compenseren door delta-hedgingstrategieën te gebruiken. Meer geavanceerde optiestrategieën proberen de volatiliteit te verhandelen door het gebruik van delta-neutrale handelsstrategieën.

AD:

Compenserend deltarisico

Stel dat SPY, de ETF die de S & P 500-index bijhoudt, handelt op $ 205 per aandeel. Een belegger koopt een call-optie met een uitoefenprijs van $ 208. Stel dat de delta-sterkte voor die call-optie 0 is. 4. Elke optie is het equivalent van 100 aandelen van de onderliggende aandelen of ETF's. De belegger kan 40 aandelen SPY verkopen om de delta van de call-optie te compenseren. Als de prijs van SPY daalt, wordt de belegger beschermd door de verkochte aandelen. De belegger heeft een delta-neutrale positie die niet wordt beïnvloed door kleine wijzigingen in de prijs van SPY.

AD:

De delta van de algemene positie verschuift wanneer de prijs van de onderliggende aandelen of ETF verandert. Als de belegger de delta-neutrale positie wil behouden, moet hij de positie op regelmatige basis aanpassen. Het nadeel hiervan is dat de commissies en kosten uiteindelijk van invloed zijn op de winstgevendheid van de strategie.