a:

In de Verenigde Staten, de de meest voorkomende soorten persoonlijke faillissementsaanvragen vallen onder hoofdstuk 7 of hoofdstuk 13. De eerste soort, Hoofdstuk 7, wordt gewoonlijk een persoonlijke liquidatie genoemd en stelt de partij die partij is in staat belangrijke delen van persoonlijke schulden weg te vagen. Hoofdstuk 13 faillissementen staan ​​bekend als persoonlijke reorganisaties, waarbij de voorwaarden van de verplichtingen van de schuldenaar worden gewijzigd en een nieuw aflossingsplan wordt gecreëerd over een periode van drie tot vijf jaar.

Hoofdstuk 7 faillissementen worden verondersteld voorbehouden te zijn voor die personen die zich in zeer moeilijke financiële omstandigheden bevinden. Als er een vooruitzicht is op terugbetaling, zelfs onder enigszins beperkte voorwaarden, wordt hoofdstuk 13 als de meest geschikte route beschouwd.

In veel landen komen personen met een hoog inkomen waarschijnlijk niet in aanmerking voor een faillissement van hoofdstuk 7. De vereisten voor in aanmerking komen variëren van plaats tot plaats, maar alle indieners zijn onderworpen aan een financieel interviewproces, ook wel middelen testen genoemd, waarbij hun mogelijkheid om betalingen te verrichten wordt beoordeeld.

Hoofdstuk 7 Faillissement

Onder een faillissement van hoofdstuk 7 verklaart de individuele debiteur al zijn financiële verplichtingen en activa, betaalt hij wat hij zich kan veroorloven en wordt hij vervolgens de resterende schuld kwijtgescholden - hoewel bepaalde soorten schulden zijn vrijgesteld. Het is mogelijk dat de faillissementsrechtbank de indienende persoon ertoe dwingt bepaalde activa voor terugbetaling te verkopen, maar veel belangrijke activa, zoals een huis en een hoofdvoertuig, zijn vrijgesteld.

Er zijn drie belangrijke termen om te begrijpen met betrekking tot een Chapter 7 faillissement: automatisch verblijf, herbevestiging en ontslag.

Zodra een actief of een schuld onder het faillissement staat, valt het onder de bescherming van automatisch verblijf. Schuldeisers mogen niet langer proberen om de schuld te innen of een voorwerp terug te nemen. Sommige schulden kunnen door de schuldenaar worden bevestigd, wat betekent dat hij ze vrijstelt van het verblijf en zich te goeder trouw zal inspannen om terug te betalen aan de schuldeiser. Ten slotte worden alle geloste schulden in een faillissement weggevaagd en wordt de indiener niet langer verantwoordelijk geacht voor hen.

Tenzij onder bijzondere omstandigheden, mag niemand hoofdstuk 7 binnen twee jaar tweemaal binnen twee jaar verklaren.

Hoofdstuk 13 Faillissement

Wanneer een persoon een dossier indient voor een faillissement van hoofdstuk 13, stemt hij ermee in een bepaald bedrag aan beschikbare inkomsten te betalen aan de beheerder van de bankruptie gedurende een periode van drie tot vijf jaar. De trustee verzamelt en distribueert die fondsen namens crediteuren. Zodra deze reorganisatieperiode eindigt, worden alle resterende schulden gelost.

De trustee speelt een zeer grote rol in hoofdstuk 13 faillissementen. Filers mogen geen activa verkopen zonder advies en toestemming van hun trustees tijdens het afbetalingsplan.Filers moeten eventuele veranderingen in inkomen aan curatoren melden. Schuldeisers spreken met de trustees tijdens dit proces, niet met de indieners.

Bepaalde schulden zijn alleen ontlastbaar door middel van een Chapter 13-aanvraag. Deze omvatten bepaalde soorten kinderbijslag verschuldigd aan incassobureaus, niet-vrijgestelde inkomstenbelastingen, oude verplichtingen uit echtscheidingsprocedures, gerechtskosten, huiseigenarenverenigingstaksen en leningen van pensioenplannen.