a:

Beleggers kunnen verschillende formules gebruiken bij het berekenen van de eindwaarde van een bedrijf, maar ze laten allemaal - althans in theorie - toe dat de groeisnelheid een negatieve eindwaarde genereert. Dit zou gebeuren als de kosten van het toekomstige kapitaal het veronderstelde groeipercentage overschrijden. In de praktijk bestaan ​​negatieve eindwaarderingen echter nog niet zo lang. De waarde van een eigen vermogen kan slechts realistisch tot nul dalen; eventuele resterende verplichtingen zouden worden geregeld in een faillissementsprocedure.

AD:

Aangezien de eindwaarde van een bedrijf wordt berekend als een eeuwigheid (voor altijd verlengd tot in de tijd), zou het door de overheid zwaar gesubsidieerd moeten worden of zouden er eindeloze kasreserves voor de vergelijking moeten zijn om een ​​negatief groeipercentage te ondersteunen .

Het gebruik van terminale waarden en groeipercentageveronderstellingen

De eindwaarde van een bedrijf is een ruwe schatting van de toekomstige waarde ervan op een bepaalde datum waarna specifieke kasstromen niet kunnen worden geschat. Er zijn verschillende modellen om de eindwaarde te berekenen, inclusief de eeuwigdurende groeimethode en de Gordon-groeimethode.

AD:

De Gordon-groeimethode heeft een unieke groeisnelheid. Andere eindwaardeberekeningen richten zich volledig op de omzet van het bedrijf en negeren macro-economische factoren, maar de Gordon-groeimethode omvat een geheel subjectieve terminale groeivoet op basis van de criteria die de belegger wenst.

Het groeitempo van de kasstroom kan bijvoorbeeld worden gekoppeld aan de verwachte bbp-groei of inflatie. Het kan arbitrair worden vastgesteld op 3%. Dit aantal wordt vervolgens toegevoegd aan de winst vóór rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie (EBITDA), waarna het resulterende aantal wordt gedeeld door de gewogen gemiddelde kosten van kapitaal (WACC) minus dezelfde groeinorm.

AD:

De meeste academische interpretaties van eindwaarde suggereren dat stabiele (terminale) groeipercentages lager moeten zijn dan of gelijk aan de groeisnelheid van de economie als geheel. Dit is een van de redenen waarom het BBP als een schatting voor het Gordon-groeimodel wordt gebruikt.

Nogmaals, er is geen conceptuele reden om aan te nemen dat deze groeisnelheid negatief zou kunnen zijn. Een negatief groeipercentage houdt in dat het bedrijf elk jaar een deel van zichzelf liquideert totdat het uiteindelijk verdwijnt - waardoor de keuze voor liquidatie aantrekkelijker wordt. Het enige geval waarin dit haalbaar lijkt, is wanneer een bedrijf langzaam wordt vervangen door nieuwe technologie.

Bedrijven verdienen momenteel minder dan de kosten van kapitaal

Afnemende of verontruste bedrijven zijn niet gemakkelijk voor beleggers om te waarderen met modellen voor terminale groei. Het is heel goed mogelijk dat een dergelijk bedrijf nooit een gestage groei zal maken. Niettemin is het niet logisch dat beleggers die veronderstelling maken wanneer de huidige kapitaalkosten de huidige inkomsten overtreffen.

Een negatief groeipercentage is bijzonder lastig met jonge, complexe of cyclische bedrijven. Beleggers kunnen redelijkerwijs niet vertrouwen op het gebruik van bestaande kapitaalkosten of herinvesteringspercentages, dus zij moeten mogelijk riskante veronderstellingen maken over toekomstperspectieven.

Telkens wanneer een belegger een bedrijf tegenkomt met negatieve nettowinst in verhouding tot de kapitaalkosten, is het waarschijnlijk het beste om te vertrouwen op andere fundamentele instrumenten buiten de waardering van de terminal.