Obligatieprijzen fluctueren met veranderende marktsentimenten en economische omgevingen, maar op een veel andere manier en met verschillende factoren dan aandelen. Factoren zoals stijgende rentetarieven en economisch stimuleringsbeleid hebben een effect op zowel aandelen als obligaties, maar elk reageert op een tegenovergestelde manier. Wanneer de aandelen stijgen, verlaten beleggers over het algemeen hun obligaties en trekken ze naar de snelgroeiende aandelenmarkt. Wanneer de aandelenmarkt corrigeert, zoals onvermijdelijk het geval is, of wanneer zich ernstige economische problemen voordoen, streven beleggers naar de veiligheid van obligaties. Zoals met elke vrije markteconomie, worden de obligatiekoersen beïnvloed door vraag en aanbod.
Obligaties worden initieel uitgegeven tegen nominale waarde, of $ 100. Op de secundaire markt kan de prijs van een obligatie fluctueren. De meest invloedrijke factoren die van invloed zijn op de prijs van een obligatie zijn rendement, geldende rente en de rating van de obligatie. In wezen is het rendement van een obligatie de contante waarde van haar cashflows, die gelijk is aan de hoofdsom plus alle resterende coupons. Het rendement is de disconteringsvoet van de kasstromen. Daarom weerspiegelt de prijs van een obligatie de waarde van de resterende opbrengst binnen de obligatie. Hoe hoger het totale saldo van de coupon, hoe hoger de prijs. Een obligatie met een rendement van 2% heeft bijvoorbeeld waarschijnlijk een lagere prijs dan een obligatie die 5% oplevert. De duur van de binding beïnvloedt deze effecten verder. Een obligatie met een langere looptijd vereist bijvoorbeeld doorgaans een hogere disconteringsvoet op de kasstromen, omdat er voor schulden op langere termijn een verhoogd risico bestaat. Ook hebben opvraagbare obligaties een afzonderlijke berekening voor rendement op de call-dag met behulp van een andere discontovoet. De call-to-call wordt heel anders berekend dan de yield-to-maturity, omdat er onzekerheid bestaat over wanneer de terugbetaling van de hoofdsom en het einde van de coupons plaatsvindt.
Wijzigingen in rentetarieven beïnvloeden de obligatiekoersen door de discontovoet te beïnvloeden. Inflatie produceert hogere rentetarieven, die op hun beurt een hogere discontovoet vereisen, waardoor de prijs van een obligatie daalt. Obligaties met een langere looptijd zien een meer drastische prijsdaling in dit geval omdat deze obligaties bovendien gedurende een langere periode worden geconfronteerd met inflatie- en renterisico's, waardoor de discontovoet die nodig is om de toekomstige kasstromen te waarderen, wordt verhoogd. Ondertussen zorgen dalende rentetarieven ervoor dat de obligatierendementen ook dalen, waardoor de prijs van een obligatie stijgt.
Kredietrisico draagt ook bij aan de prijs van een obligatie. Obligaties worden beoordeeld door onafhankelijke ratingbureaus zoals Moody's, Standard & Poor's en Fitch om het risico van een obligatie te classificeren voor wanbetaling. Obligaties met een hoger risico en lagere kredietratings worden als speculatief beschouwd en hebben hogere opbrengsten en lagere prijzen. Als een kredietrating de rating van een bepaalde obligatie aanpast om meer risico weer te geven en daardoor de rating verlaagt, moet het rendement van de obligatie stijgen en de prijs dalen.
Hoe verschilt een obligatie-aandeel van een reguliere obligatie?
Leren onderscheid te maken tussen standaard obligaties en obligatieleningen, die aandelen zijn die meer op preferente aandelen lijken dan schuldkwesties.
Hoe verschilt de nominale waarde van de prijs van een obligatie?
Ontdek hoe obligaties worden verhandeld als beleggingseffecten en begrijp de verschillende termen die worden gebruikt in de handel in obligaties, inclusief nominale waarde, marktprijs en rendement.
Als ik een obligatie van $ 1 000 met een coupon van 10% en een looptijd van 10 jaar koop, ontvang ik dan elk jaar $ 100, ongeacht wat de opbrengst is?
Simpel gezegd: ja, dat zal je wel. Het mooie van een vastrentend effect is dat de belegger een bepaald bedrag aan contanten kan verwachten, op voorwaarde dat het obligatie- of schuldinstrument tot de vervaldatum wordt aangehouden (en de emittent niet in gebreke blijft). De meeste obligaties betalen halfjaarlijks rente, wat betekent dat u elk jaar twee betalingen ontvangt.