a:

Een hoog gewogen gemiddelde vermogenskostenvoet, of WACC, is meestal een signaal van een hoger risico dat samenhangt met de activiteiten van een bedrijf. Beleggers hebben vaak extra rendement nodig om extra risico's te nemen. De WACC van een bedrijf kan worden gebruikt om de verwachte kosten voor al zijn financieringsbronnen te schatten. Dit omvat betalingen op schuldverplichtingen of kosten van schuldfinanciering en het vereiste rendementpercentage vereist door eigendom, of kosten van aandelenfinanciering.

De meeste beursgenoteerde ondernemingen hebben meerdere financieringsbronnen, dus probeert WACC de relatieve kosten van verschillende bronnen in evenwicht te brengen om één kapitaalkostencijfer te produceren. In theorie vertegenwoordigt WACC de kosten van het inzamelen van één extra dollar aan geld. Een WACC van 3,7% betekent bijvoorbeeld dat het bedrijf zijn beleggers gemiddeld $ 0 moet betalen. 037 in ruil voor elke $ 1 aan extra financiering.

WACC is een belangrijke overweging voor de waardering van ondernemingen in kredietaanvragen en voor operationele beoordeling. Bedrijven zoeken naar manieren om hun WACC te verlagen door middel van goedkopere financieringsbronnen. Het uitgeven van obligaties kan aantrekkelijker zijn dan het uitgeven van aandelen, bijvoorbeeld als de rentetarieven lager zijn dan het gevraagde rendement op het aandeel.

Waardebeleggers kunnen ook bezorgd zijn als de WACC van een bedrijf hoger is dan het werkelijke rendement. Dit is een indicatie dat het bedrijf daadwerkelijk waarde verliest, en er zijn waarschijnlijk efficiëntere rendementen beschikbaar elders in de markt.

Belastingen kunnen worden opgenomen in de WACC-formule, hoewel het moeilijk kan zijn de impact van verschillende belastingniveaus te benaderen. Een van de belangrijkste voordelen van schuldfinanciering is dat rentebetalingen vaak kunnen worden afgetrokken van de belastingen van een bedrijf, terwijl rendement voor aandelenbeleggers, of dividenden of stijgende aandelenkoersen, niet zo'n voordeel bieden.