a:

De economische indicatoren die worden gebruikt om een ​​wisselkoers te voorspellen, zijn dezelfde als die worden gebruikt om de algemene economische toestand van een land te bepalen. Het bruto binnenlands product (bbp), consumentenprijsindex (CPI), producentenprijsindex (PPI), werkgelegenheidsgegevens en rentetarieven zijn allemaal bepalende factoren voor de wisselkoersen van een land.

Wisselkoersen zijn enkele van de belangrijkste factoren die de gezondheid van de economie van een land onderscheiden. Ook bekend als een forex rate, is de wisselkoers de waarde van de valuta van één natie in relatie tot de valuta van een andere natie.
Het BBP) van een land is een weergave van de dollarwaarde van goederen en diensten die in dat land zijn geproduceerd, doorgaans over een periode van een jaar. Het BBP kan ook worden gezien als de basisomvang van de economie van het land. Veranderingen in het bbp brengen veranderingen in de economische groei aan het licht en kunnen direct invloed hebben op de relatieve waarde van de valuta van een land. Een hoog BBP weerspiegelt hogere productiesnelheden, een indicatie van een grotere vraag naar de producten van dat land. Een toename van de vraag naar de goederen en diensten van een land vertaalt zich over het algemeen in een toegenomen vraag naar de valuta van het land.

De CPI is een andere belangrijke indicator voor beleggers en economen en is een maatstaf voor prijswijzigingen van een vooraf bepaalde groep goederen en diensten die door huishoudens in een land worden gekocht. De CPI wordt gebruikt om prijsveranderingen te volgen en de inflatiecijfers te weerspiegelen. Een stijging van de prijzen op de CPI wijst op een verzwakking van de koopkracht van de valuta van het land. Vooral de hoge inflatie ten opzichte van de inflatie in andere landen vergroot het effect van deze factor.

De PPI meet de gemiddelde verandering in de verkoopprijs van alle onbewerkte goederen en diensten en onderzoekt deze veranderingen vanuit het oogpunt van de producent en niet de consument. De PPI en CPI zijn uiteraard met elkaar verbonden; verhoogde producentenkosten worden meestal doorberekend aan de consument.

Gegevens over de werkgelegenheid zijn een andere indicatie van de wisselkoers van een land. Hogere werkgelegenheidscijfers zijn typisch een teken van een hogere vraag naar productie van de goederen van het land, dus het is daarom een ​​signaal dat de waarde van de valuta van een land hoger is. De grotere vraag naar producten en diensten uit een land leidt tot een toename van het aantal werknemers dat nodig is om aan de vraag te voldoen. Een hogere vraag betekent meestal dat een land meer exporteert en dat meer vreemde valuta wordt uitgewisseld ten gunste van het thuisland.

Een laatste indicator die veel wordt gebruikt om de wisselkoers van een land te voorspellen, is de rentevoet die door de centrale bank is vastgesteld. Een land met hogere rentetarieven is meestal aantrekkelijker voor beleggers dan een land met relatief lagere tarieven.